«ایتلاف‌همصدایی» با محوریت آقای محمدحنیف‌اتمر، با دستور مستقیم جمهوری‌اسلامی ایران ایجاد شد؛ با عجله، نااندیشیده، در سایه‌ی نشست منطقه‌ای تهران، که البته: قولی است که جملگی برآنند.

به فرازهایی از این اعلامیه که در رخنامه‌ی استاد سروردانش نشر شده است توجه نمایید:
«شورای عالی مقاومت ملی برای نجات افغانستان در واکنش به نشست تهران گفته است که«رویکردهای مقطعی و فاقد چشم‌انداز روشن»، برای بحران افغانستان کارساز نیستند.
این شورا در بیانیه‌ای برگزاری نشست تهران را برای «زنده ‌نگه‌داشتن مساله‌ی افغانستان در دستور کار سیاسی و دیپلوماتیک منطقه» مهم دانست، اما تاکید کرد که چنین نشست‌هایی باید در«خدمت منافع واقعی مردم» باشند».

هر اهل فنی که این فراز ها را بخواند به سادگی درمیابد که بوی یاس، اشتباه و ناامیدی می‌دهد و در عین حال شکوه و گلایه‌ی آشکار از جمهوری اسلامی ایران است.
صمیمانه می‌گویم‌ عاقلانه‌اش این بود که به جای‌ گله و شکایت از ایران که تا حال حمایت تان هم کرده است، منافع مردم که بماند که از چه مقوله‌ای است، لااقل حساب و کتاب و دخل و خرج و منافع همین ایتلاف نوتشکیل خود را در مدنظر قرار می‌دادید که قرار ندادید. نیز ناگفته نگذارم که تصامیم ناسنجیده نه تنها بر ایتلاف همصدایی، که بر تمام جریان‌های ضد ط‌البانی اثر منفی می‌گذارد و باعث استقرار و استمرار امارت‌اسلامی میگردد، چنان که خود در همین چند جمله بر آن معترف اید.

درک این نکته که رابطه با ط‌البان به لحاظ اقتصادی و امنیتی از اولویت‌های ایران است سخت نبود. ایران از آغاز تا اکنون با ط‌البان روابط حسنه داشته است و دارد، برای ایران قبل از هر چیز منافع ملی ایران عزیز و ارجمند است نه منافع دیگران.

پدرام

>>>   .لالام جان آن طور که من حالی شدم برای ایران منافع خوداش هم اهمیت ندارد بیست سال جمهوریت یک مرمی در مرز ایران فایر نشد یک نا امنی از جانب افغانستان نداشت یک مشکل سیل مهاجرین نبود . حالا بزرگترین گروپ تروریستی با متحدین رنگارنگ که همه ضد شیعه و همه تکفیری هستند امکانات یک کشور را قبضه کرده امروز دامن پاکستان را گرفت
فردا روزی دامن ایران را میگیرد