حامد کرزی:
«ملت افغانستان از روزیکه انگلیس ها خط دیورند را ایجاد کردند، این خط را نپذیرفته اند. مردم دو طرف این خط، این خط را نپذیرفته اند. به همین دلیل رفت و آمد به دو طرف این خط از طرف مردم دو طرف این خط آزاد بوده است. هیچ حکومت افغانستان این خط را نخواهد پذیرفت و نباید هم هیچ حکومت افغانستان جرات این کار را بکند، چون ملت افغانستان نفرینش می کند و می رانَدَش.»
آیا واقعاً چنین است که جناب حامد کرزی می فرماید؟
نه؛

1 - این خط را تنها انگلیس ها نه، امیر و شاه افغانستان امیر عبدالرحمن خان مشترکاً و با توافق هم ایجاد کردند.
نکتۀ جالب جناب کرزی صاحب در مورد ایجاد و یا کشیدن این خط مرزی که شما می گویید تنها انگلیس ها ایجاد کرد این است که برای ترسیم این خط و تعیین این مرز در دو طرف جنوب و شرق افغانستان هیات انگلیس و افغانستان یک ماه با هم در کابل مذاکره کردند، بحث کردند، گفتگو کردند، استدلال کردند، تردید کردند، مخالفت کردند، قهر کردند، آشتی کردند و سرانجام کنار آمدند، توافق کردند و امضا کردند. در حالی که خط های مرزی مرزهای شمال و غرب افغانستان هیچ گاه اینگونه مورد بحث و گفتگو با حضور افغانستان قرار نگرفت. انگلیس و روس در غیاب افغانستان آن مرز ها را ترسیم کردند و افغانستان هم در واقع پذیرفت.

2 - شما در کجای تاریخ کشورها و در کجای قوانین و قواعد بین المللی دیده اید و خوانده اید که برای تعیین مرزکشورها و یا برای مذاکره میان کشورها بر سر مسایل مختلف و امضای تفاهم نامه ها، موافقت نامه ها و معاهدات، ملت ها و مردم کشورها به جای دولت ها و حکومت ها تصمیم می گیرند و عمل می کنند. اگر خوانده اید و دیده اید، لطف فرموده یک نمونه و مثال آنرا بگویید.

3 - جناب کرزی صاحب، از نظر عقل و منطق و از زاویۀ قوانین و قواعد متعارف بشری و تجربۀ متداول و همیشگی انسانی و حتی از نظر شریعت اسلامی و تعالیم و احکام دینی، نمایندگان یک جامعه و مردم یک کشور و یک ملت، دولت ها و حکومت ها و زمام داران آن کشورها و آن ملت هاهستند یا اینکه خود مردم و ملت آن جامعه و کشور؟ مثلاً شما که چهارده سال زمام دار این کشور به نام رییس جمهور بودید، در زمان سفرهای خارجی و رسمی تان و در زمان مذاکرات و امضای موافقت نامه ها با کشورهای خارجی، خودت با اعضای دولت و حکومت خودت اقدام و عمل می کردید، یا اینکه سی و شش ملیون مردم افغانستان سفر می کردند، مذاکره می کردند و موافقت نامه امضا می کردند؟
اگر سی و شش ملیون آدم این کشور در زمان زمام داری خودت با کشورها بر سر مسایل مختلف مذاکره کردند و تفاهم و موافقت نامه امضا کردند، پس در زمان امضای خط دیورند هم باید 12 ملیون نفوس آنر روز مردم افغانستان به جای زمام دار و دولت خود مذاکره می کردند و موافقت نامه امضا می کردند. در این صورت این گفتۀ شما و این ادعای شما عقلانی و منطقی و حتی قانونی می بود که مردم دوطرف خط، این خط را نپذیرفتند.

4 – اگر استدلال شما برای اثبات حقانیت و قانونیت ادعای تان در نپذیرفتن خط دیورند توسط مردم دو سوی خط این باشد که مردم دو سوی خط از همان روز امضای خط به رفت و آمد آزاد ادامه دادند، آیا رفت و آمد یا عبور و مرور از خطوط مرزی کشورها بدون پاسپورت و ویزا و دور از انظار ماموران مرزی یا بصورت غیر قانونی و قاچاقی می تواند، دلیل قانونی و قابل قبول در نپذیرفتن مرز ها از نظر قواعد متعارف بین المللی باشد و وجود مرز رسمی را زیر سوال ببرد و فاقد اعتبار بسازد؟
اگر چنین باشد، آیا می توان گفت که مرز غربی افغانستان به این دلیل که هر سال صد ها هزار مردم کشور ما بدون ویزا و پاسپورت از این مرز عبور می کنند و بسوی ایران می روند، رسمیت و اعتبار ندارد؟
این رفت و آمد آزاد مردم در دوطرف خط دیورند که از نظر جناب کرزی دلیل عدم رسمیت این خط به عنوان مرز رسمی و بین المللی است، آنگونه که ایشان می فرماید همیشه رفت و آمد ازاد نبوده است. حامد کرزی خودش شاهد است که این رفت و آمد متدرجاً تابع قواعد و قوانین مرزی متعارف میان کشور ها شده و حالا بدون پاسپورت و ویزا صورت نمی گیرد.

5 – وقتی حامد کرزی ادعا می کند که هیچ حکومت افغانستان این خط را نخواهد پذیرفت، آیا درست می گوید؟
امیر عبدالرحمن خان کی بود؟ آیا او حاکم و زمام دار افغانستان نبود که این مرز را با انگلیس تعیین و امضا کرد؟
فرضاً کرزی صاحب استدلال می کند که امیرعبدالرحمن خان و حکومت او تحت فشار انگلیس این خط را پذیرفت و از این رو پذیرش این خط از سوی او به باور وی فاقد اعتبار است، در مورد امیر حبیب الله خان پسرش و حکومت او چه می گوید که این خط را در معاهدۀ 21 مارچ 1905 با انگلیس پذیرفت؟
کرزی صاحب در مورد امان الله خان پادشاه نامدار و ترقیخواه و محصل استقلال افغانستان از انگلیس چه می گوید که امان الله خان د ردو معاهدۀ 8 آگست 1919 و 22 نومبر 1921 این خط را پذیرفت؟
جناب کرزی در مورد محمدنادرشاه و حکومت او چه می گوید که نمایندۀ اعزامی او در 6 جولای 1930 به لندن در ملاقات با"آرتر هیندیرسن" وزیر خارجه بریتانیا با تبادل یاد داشت رسمی این خط را پذیرفت؟

6 – حالا اگر از جناب حامد کرزی پرسیده شود که آیا امیر عبدالرحمن خان، امیرحبیب الله، امان الله خان و محمد نادرشاه را به عنوان امیر، پادشاه و زمام داران افغانستان و حکومت های شان را به عنوان حکومت های افغانستان قبول دارد، و اگر دارد آیا حاضر است که این ها و حکومت های شان را به خاطر پذیرفتن خط دیورند نفرین کند؟ چونکه خودش به زبان خودش این جا می گوید:
«نباید هم هیچ حکومت افغانستان جرات این کار]شناختن خط دیورند) را بکند، چون ملت افغانستان نفرینش می کند.»

7 - حرف آخر من با جناب حامد کرزی این است که ایشان به عنوان یکی از حاکمان افغانستان در یک دورۀ طولانی 14 ساله آنهم با حمایت تقریباً تمام کشورهای دنیا و با حمایت مستقیم نظامی و مالی امریکا و ناتو که خط دیورند را به رسمیت نمی شناسد و اگر کسی هم چنین فکری در سر داشته باشد مورد نفرین ملت افغانستان قرار می گیرد، چه کارِ سودمند، منطقی، عقلانی و قانونی در به رسمیت نشناسی این خط و طرح این دعوا و ادعا در مجامع بین المللی انجام داده است؟
آیا کرزی می تواند از سوی خودش و از سوی تمام زمام داران و حکومت های قبل و بعد از خودش که همچون او خط دیورند را به رسمیت نمی شناسند و حتی فکر به رسمیت شناختن این خط را خیانت تلقی می کند و می کنند، جواب داده می تواند که برای اثبات این ادعا و گرفتن این حق در کدام عرصه چه اقدام عملی انجام داده است؟ از نظر سیاسی چه کاری کرده است و آیا دوسیه ای را برای این امر در سازمان ملل و شورای امنیت این سازمان و در سازمان ها و نهادهای بین المللی و منطقه ای باز کرده است؟
از نظر نظامی چه؟ کدام گوشه ای از آنسوی دیورند را به عملیات نظامی بدست آورده است؟
آیا جناب کرزی می تواند بگوید که چرا در طول 14 سال زمام داری اش که خط دیورند را قبول نداشت و ندارد، در پشاور قنسلگری افغانستان را بسته نکرد؟ مگر کرزی صاحب نمونه ای را در دنیا نشان داده می تواند که کشور و دولتی در خاک خودش و در پایتخت زمستانی اش، قنسلگری داشته باشد؟

محمداکرام اندیشمند

>>>   فامیل حودش را به جرمنی می فرستد ودرینجا آتش جنگ را برمی افروزد واگر جنگی صورت گیرد خودش هم فرار میکند درپانزده سال حکومتش بجز فساد وچور کردن بانک ها هیچ کارمفیدی انجام نداد یکچا با شروفساد غصب اختلاس دزدی رشوت پانزده سال را هدر داد
غ