«غیرت افغانی»:
۱. ۷۰ فیصد جمعیت افغانستان که اقوام غیر افغان هستند؛ باید خود را «افغان» صدا کنند و حاکمیت مطلق قبیله‌ای افغان را بپذیرند؛
۲. زبان فارسی ریشه‌کن شود و پشتو به‌عنوان زبان حاکم بر سراسر افغانستان تحکیم یابد؛
۳. ریاست‌جمهوری همیشه از قوم افغان باشد و اگر اقوام دیگر حتی از راه انتخابات نیز پیروز شوند؛ حق ندارند رئیس‌جمهور افغانستان باشند؛
۴. مقدرات کشور در دستان قبیله افغان باشد؛
۵. استاد ربانی تاجیک نباید رییس‌جمهور باشد؛ چون تاجیک است و این سرزمین، بنا بر نامش؛ مخصوص پشتون‌ها است؛
۶. اگر تاجیک، ازبک یا هزاره در برابر سلطه پشتون‌ها حق بخواهد، «شر»، «فساد»، «جنگ‌سالار» یا «شیعه کافر» خوانده شود و باید به گورستان فرستاده شود؛
۷. دشمنی با آموزش و پرورش؛ به‌ویژه آموزش بانوان؛
۸. منع کار زنان در نهادهای دولتی و خصوصی؛
۹. رقصیدن بر آرامگاه احمد شاه مسعود؛ تنها به جرم تاجیک بودن و مقاومت؛
۱۰. ترور استاد ربانی با ابزار قرار دادن دستار پیامبر اسلام؛
۱۱. مهاجر خطاب کردن ۷۰ درصد جمعیت بومی افغانستان؛
۱۲. گروگان‌گیری قانون تحصیلات عالی به‌خاطر واژه‌های فارسی چون «دانشگاه» و «دانشکده»؛
۱۳. انتقال قبایل به شمال و غصب سرزمین‌های اقوام غیر افغان؛
۱۴. فروش استخوان‌های شتر پس از هفتاد سال به مردم هزاره به مبلغ پنج میلیون افغانی؛
۱۵. زنده‌به‌گور کردن بانوان یک سرزمین؛
۱۶. از کرزی تا غنی، از کافر تا مسلمان، حمایت از نیروهای رادیکال حاکم به‌خاطر هم‌تباری؛
۱۷. مانع رییس پارلمان شدن یک تاجیک، به جرم تاجیک بودن؛
۱۸. انتحاری، تخریب مکاتب و دانشگاه‌ها و قتل‌عام دانشجویان دانشگاه کابل؛
۱۹. معامله و سازش با غرب و شرق؛ اما دشمنی با اقوام غیر افغان؛
۲۰. غصب کامل قدرت با قوه قهریه و سرکوب کامل اقوام غیر افغان.

این‌ها تنها نمونه‌هایی از «غیرت افغانی» هستند که در چهل سال گذشته شاهدشان بوده‌ایم.
اگر شما با چنین ویژگی‌هایی «افغان» مشتاق غیرت افغانی هستید؛ مبارک‌تان باد.
اما ما به این نتیجه رسیده‌ایم که هیچ وجه مشترکی دیگر بیش از این با شما نداریم؛ نه هم‌وطن بودیم، نه هستیم و نه خواهیم بود؛ مگر این که تمام سازه های این کشور از نو باز تعریف شوند.
آن‌چه در این مدت از شما دیدیم؛ جز غارت، کشتار، بستن، انتحار، بی‌عدالتی، ستم، رنگ و نیرنگ؛ دیگر چیزی نبود.
لذا، نه «افغان» هستیم و نه چنین «غیرت افغانی» داریم.
از چنین غیرتی که جز بی‌غیرتی نیست؛ هزار بار بیزاریم.

جلالی