تحولات اخیر در منطقه نشان می‌دهد که اسراییل با بهره‌گیری از حملهٔ هفتم اکتبر سال گذشته حماس به خاک خود، به‌دنبال اهداف استراتژیک بلندمدت بوده است.
گمانه‌زنی‌ها حاکی از آن است که اسراییل ممکن است از پیش در جریان این حمله بوده یا حتی در طراحی آن نقش داشته باشد. به هر حال این حمله فرصتی را برای اسراییل فراهم کرد تا به‌طور سیستماتیک حماس را تضعیف کند و مسیر را برای رویارویی مستقیم با حزب‌الله و احتمالاً جمهوری اسلامی ایران هموار سازد. اسراییل از این تحولات نه تنها برای تأمین امنیت مرزهای خود بهره برد، بلکه به‌نظر می‌رسد درصدد کشاندن ایران به یک درگیری گسترده‌تر بود.

راهبرد صبر استراتژیک ایران؛
جمهوری اسلامی ایران که متوجه این نیت اسراییل شده بود، در ابتدا با اتخاذ رویکردی محتاطانه و تحت عنوان “صبر استراتژیک”، تلاش کرد از ورود به این دام خودداری کند. این سیاست به‌ویژه پس از حملات پیشین اسراییل که واکنش محدود ایران تحت عنوان “وعده صادق” نتوانست بازدارندگی مورد انتظار را ایجاد کند، تقویت شد. ایران با وجود افزایش ضربات از سوی اسراییل، تا حد ممکن از درگیری مستقیم پرهیز کرد. با این حال، فشارهای داخلی از سوی گروه‌های تندرو و هواداران، و همچنین انتظارات گروه‌های نیابتی وابسته به ایران در منطقه، نهایتاً جمهوری اسلامی را به واکنش نظامی واداشت.

حمله موشکی ایران و پیام‌های نهفته؛
حمله موشکی ایران به اسراییل، هرچند از لحاظ نظامی محدود به نظر می‌رسد، اما پیامی مهم را به همراه داشت. استفاده از موشک‌هایی با سرجنگی‌های کوچک نشان می‌دهد که ایران بیشتر درصدد ارسال پیامی هشدارآمیز بوده است تا ایجاد تخریب گسترده. این استراتژی حاکی از آن است که ایران به دنبال نمایش قدرت خود بوده اما همچنان تلاش داشته از ورود به یک درگیری تمام‌عیار اجتناب کند.
با این حال، این حمله سوالات کلیدی‌ای را مطرح کرده است که پاسخ به آنها می‌تواند مسیر تحولات آینده را مشخص کند:

1. اطلاع قبلی از حمله: چرا پیش از آغاز حمله، رسانه‌های غربی و اسراییلی از وقوع آن خبر داشتند؟ آیا این نشان‌دهنده‌ی آگاهی قبلی اسراییل از حمله و آماده‌سازی برای مدیریت پیامدهای آن بود؟ این احتمال وجود دارد که اسراییل از این حمله به‌عنوان ابزاری برای تشدید بحران و جلب حمایت‌های بین‌المللی استفاده کرده باشد.
2. پوشش گسترده رسانه‌ای: چرا اصابت موشک‌ها به خاک اسراییل با پوشش زنده و گسترده رسانه‌ها همراه شد؟ این اقدام نشان از آن دارد که اسراییل شاید عمداً ضعف‌ها یا آسیب‌پذیری خود را نمایش داده باشد تا مشروعیت اقدامات آتی خود را افزایش دهد و افکار عمومی جهانی را به‌سوی خود جلب کند.
3. غیبت گنبد آهنین: چرا سامانه دفاعی گنبد آهنین، که همواره در برابر حملات موشکی حماس و حزب‌الله فعال بوده، در این حمله تقریباً غایب بود؟ آیا اسراییل عمداً از واکنش گسترده به این حمله خودداری کرد تا از این موضوع به‌عنوان بهانه‌ای برای اقدامات بعدی استفاده کند؟
4. واکنش رسمی اسراییل: چرا اسراییل تصاویری از اصابت موشک‌ها را با لحنی حماسی منتشر کرد و از مخاطبان خواست به صدای موشک‌ها توجه کنند؟ شاید این واکنش، به‌نوعی تأکید بر آسیب‌پذیری اسراییل و تلاش برای جلب حمایت‌های بین‌المللی بود که می‌تواند به اسرائیل مجوز لازم برای اقدامات تهاجمی در آینده بدهد.

آینده‌ و پیامدهای احتمالی؛
این پرسش‌ها هرچند ممکن است در نگاه اول خیلی بدبینانه و غیرواقعی به نظر برسند، اما پاسخ به آنها می‌تواند برنامه‌ریزی دقیق و هدفمند طرفین را در این منازعه روشن‌تر کند. حمله جمهوری اسلامی ایران به اسراییل نه یک اقدام تصادفی، بلکه بخشی از یک بازی پیچیده ژیوپلیتیک است که هر دو طرف به دنبال دست‌یابی به اهداف راهبردی خود هستند.
با توجه به این واقعیت‌ها، سرنوشت تحولات منطقه در گرو تصمیمات و واکنش‌های آتی هر دو طرف خواهد بود. آیا جمهوری اسلامی ایران توانسته است با این حمله بازدارندگی لازم را ایجاد کند؟ یا اینکه این حمله تنها بهانه‌ای برای اسراییل فراهم کرده است تا سیاست‌ها و پروژه‌های نظامی خود را در منطقه با شدت بیشتری دنبال کند؟

آنچه مسلم است، منطقه وارد مرحله‌ای حساس‌تر از درگیری‌های خود شده و تحولات آتی نه تنها برای ایران و اسراییل بلکه برای کل منطقه و معادلات ژئوپلیتیکی تأثیرگذار خواهد بود. در این صحنه پیچیده، هر حرکت استراتژیک می‌تواند به تغییراتی بنیادین در نقشه سیاسی و امنیتی منطقه منجر شود. بنابراین، تحولات پیش‌رو را باید با دقت و توجه بیشتری دنبال کرد تا بتوان از نتایج احتمالی آن درک درستی به‌دست آورد.

رزاق رحیمی

>>>   دولت مردانه ایران مشروعیت خود را در داخل و خارج از دست داده
شاید فکر میکنه موشک برایش مشروعیت میاره
جاغوری

>>>   مشروعیت از مردم می آید و تا زمانی که مردم پشت نظام خود هستند با وجود مشکلات اقتصادی تحریم و شانتاژ خبری و سیاه نمایی در حقیقت جنگ نوعی همبستگی اجتماعی و نمایش مشروعیت نظام بود همه مردم به بیرون ریختند و شادی مردم و وعده انتقام دادند دنیا و جهان اسلام پشت ایران بود و چشم میلیاردها انسان به اسمان و صفحات تلویزیونی رنده از برخورد موشک بود.
امیر

>>>   نظر دهنده اول کلت واز اینتر نشنال بکشی بیرون میفهمی دولت ایران هم در داخل مشروعیت داره هم خارج ولی متاسفانه شما افغانها دوست دارید اینجوری فکر کنید که جمهوری اسلامی مثل طالب است ودر دنیا تنها نیستید. زهی خیال باطل جمهوری اسلامی تاج سر مردم ایران است ومردم ایران این را خوب میدانند که پایندگی ایران منوط بر پایندگی جمهوری اسلامی است فقط سلطنت طلبهای پهلوی ومنافقین وارتش سایبری اسراییل این را نمیخواهن بفهمند ویک سری افغانها که مغزشان تو سط مجازی واینتر نشنال شستشو شده که مشکل خودشان است