نشست چهره‌های سیاسی عمدتاً مخالف طالبان در اسلام‌آباد، در سایه دو بی‌اعتمادی عمیق و گسترده برگزار شده است: بی‌اعتمادی نسبت به چهره‌های سیاسی مخالف طالبان که یک عمر در بی‌برنامه‌گی روزگذرانی کرده و به اصطلاح سیاست کرده‌اند. بی اعتمادی نسبت به پاکستان که یک عمر در قبال افغانستان چند پهلو سیاست کرده است.

آنچه مربوط پاکستان می‌شود، در حیطه توان ما نیست. آیا پاکستان براستی از گذشته درس گرفته و وارد مرحله جدیدی از سیاست‌ورزی در قبال افغانستان شده است؟ اگر بله، نشانه‌های این دگردیسی کدام است؟
آیا پاکستان در مسیر تازه، با صداقت گام بر می‌دارد؟
پاسخ این پرسش‌ها مهم است. برخی از ناظران از وجود نشانه‌هایی سخن می‌گویند که قابل تأمل است. مثلا گفته می‌شود که دولت جدید در پاکستان به رهبری شهباز شریف، چهره‌های طرفدار طالبان را منزوی کرده و از جمله بزرگترین آن را که عمران خان بود به زندان افگنده است. در لحن گفتار پاکستانی‌ها تغییرات اساسی دیده می‌شود. چند نوبت آنان مناطقی را در جنوب و شرق افغانستان بمباران کردند که هدف آن شکست غرور کاذب طالبان تلقی می‌شود. از سفر وزیر خارجه طالبان به پاکستان جلوگیری شد که یک تحقیر بزرگ دیپلماتیک به این گروه است. با این حال به دلایل و مستندات بیشتری نیاز است تا مطمین شد که پاکستان واقعن تغییر موضع داده است. همین نشست جاری نیز خود یک نشانه واضح از تغییر موضع پاکستان است. هیچ کشور منطقه‌ای در چهار سال اخیر جرأت نکرده نشستی از مخالفان طالبان علنی برگزار کند.

اما آنچه به ما زیاد مربوط می‌شود، چهره‌های سیاسی مخالف طالبان است. اینها با کدام روایت و هدف و برنامه مسیر همسویی با پاکستان را طی می‌کنند؟
این خیلی مهم است. در اینجا ما به تدبیر و برنامه‌ریزی و دقت و هشیاری بسیار نیاز داریم. باید آدم‌های متعهدی در این ماموریت گماشته شوند. این آدم‌ها نیاز به اعتمادسازی در میان جامعه دارند. چگونه می‌توانند اینها اعتماد از دست رفته مردم را احیا کنند؟ برای این کار تلاش و زحمت زیاد لازم است.
خلیلزاد را نباید فراموش کرد که هرچند به نظر می‌رسد، از سوی امریکایی‌ها بخاطر دهن باز کردن در باره نشست مخالفان طالبان در پاکستان سرزنش شده و فعلا خاموشی اختیار کرده اما او با تمام توان تلاش خواهد کرد تا مسیر تازه شروع شده پاکستان و مخالفان طالبان را در دهلیزهای سیاست در کاخ سفید مخدوش کند و این ذهنیت را تقویت کند که از چنین حرکتی در پاکستان حمایت صورت نگیرد. جریان ضد طالبان باید متوجه خلیلزاد باشند و برای خرابکاری‌های او برنامه‌ریزی کنند.

نورالله ولیزاده

>>>   خلیلزاد پیر شده و شاید سکته مغزی کند.
اما پاکستان بدون اجازه و اشاره آمریکا و پول های کشور های خلیج هیچ کاری نمی‌کند.
نیرو های ضد طالبانی اگر عقل دارند از فرصت استفاده کنند و زیر چتر جبهه مقاومت ملی با هم کنار بیایند تا وزنه لازم برای سهیم شدن در معادلات محلی و منطقوی و جهانی را پیدا کنند در غیر آن چند پولی برایشان داده می‌شود و به گونه ابزاری استفاده می‌شوند چنانکه بگیل های جمهوریت فبلا" شدند.

>>>   من پیشنهاد میکنم ، چون شخص خود شما آدم متعهدی هستید—با دقت و هوشیاری، همراه با تجارب خرابکاری جهادی در گذشته ، آستین های تان را برزده و ریاست موقت «چوکی خرابکاری» را داوطلبانه بر عهده گرفته و با ارشادات گهربار تان چند برنامه ریزی جامع طرح نموده، برای مقامات صلاحیتدار هرچه زود تر بفرستید تا با ابتکار عمل ، هم اعتماد مردم را کسب نمایند و هم دنیا را متعجب بسازند و هم شخص شما سعادت دارین را نصیب شوید.

>>>   پاکستان در این شصت سال عمر خود هیچ وقت به هیچ کس وفادار نبوده و نخواهد بود این پاکستان ....این وطن فروشان را به طریقه در میاورد که باز تا سیاف ....بسم الله .... عطایی ....اسماعیل ..... دوستم ....زنده هستند پوشانده نتواند پاکستان جوجه شیطان رگ خواب این ناموس فروشان را در یافته است که چطور مانند کاغذ تشناب این ها را استعمال نموده و در زباله دانی بیندازد

>>>   برای اینکه دوستی افغانستان وپاکستان ازین هم بیشتر محکم شود باید فوزیه کوفی با عاصم منیر نکاح دوستی کند چون طوریکه مشاهده شد فوزیه کوفی پاکستان را بیشتر از پاکستانس ها دوست دارد بهمین سبب کالایش راهمرنگ بیرق پاکستان ساخته است حیف که کمی سنش بالا رفته است.
این شرو فساد ما تا چهاندازه حقیر است تا دیروز پاکستان را دشمن می گفتند امروز حتی کالایش را برنگ بیرق پاکستان ساخته انتظار دارد آی اس آی مرحمتی بحقش کند لا اقل دران دنیا جنت را برایش تضمین کنند
این چند جاسوس بی نام ونشان براستی از افغانستان هستند؟
غ

>>>   مخالفان تالب بخصوص عده که در سفره ای جمهوریت مدت را گذراندند که اگثریت شان به معامله خو کرده بودند بار بار در انتخابات خود را فروختند حتی رای مردم را با پول می خریدند واز پول جمهوریت صاحب زندگی تجملی شدند خیلی دشوار بود که شما با یک وکیلی و وزیر وقت ملاقات بگیرید حتی در امور اجتماعی همه مصروف قرار داد گرفتن و تعین بست کردند بودند . فساد آداری که به اوج اش رسیده بود.
همان مخالفین تالب ، باوجود گذشته درشت که در سیاست داشته اند اما دیگاه شان در رابطه حقوق و آزادی های مردم همانند شهروندان ممالک پیشرفته بود هر نوع حقوق و آزادی های مدنی و سیاسی را به مرد وزن به رسمیت می شناسند باور مند به انتخابات هستند . البته طرز تفکرو و اندیشه که مخالفان دارند ایشان را در موفعیت بالاتر از تالب قرار می‌دهد .
۱- مخالفان تالب ، مرز دیورند را به رسمیت می شناسند
۲- مخالفین تالب از ظرفیت بالقوه در داخل و خارج برخوردار هستند
۳- اگثریت مخالفان تالب ، قشر تحصیل کرده جامعه است
۴- مخالفین تالب باور مند به حقوق و آزادی های مدنی و سیاسی هستند
۵- مخالفین تالب ، از گذشته که در ضدیت با سیاست های پاکستان بودند عدول کرده با موافقت با سیاست های پاکستان همسو شده اند

>>>   مردم افغانستان دیگر هرگز نمی خواهند که از جاییکه دهه ها گزیده شده اند دوباره توسط ای نا خلفان و دزدان فراری گزیده شوند!!!