روزنامه شرق در ایران گزارش داد که مسوولان جمهوری اسلامی، نهادهای مدنی را از آموزش به کودکان افغان منع کرده‌اند. در گزارش آمده است که امسال وزارت آموزش‌ و پرورش ایران به مراکز مردم‌نهاد‌ نامه داده تا فعالیتی در بخش آموزش نداشته باشند.
روزنامه شرق سه‌شنبه، یکم میزان نوشت که با شروع سال تحصیلی، گروهی از کودکان افغان نتوانستند آموزش خود را شروع کنند.

طبق اطلاعات شرق، این کودکان کسانی‌اند که تا سال قبل با برگه سرشماری پشت نیمکت‌ها می‌نشستند ولی امسال با لغو اعتبار آن، این امکان را از دست داده‌اند.
فعالیت بسیاری از نهادهای مدنی ایرانی آموزش به کودکانی است که به‌ دلایل اجتماعی و اقتصادی، محروم از تحصیل‌اند.

طبق گزارش، طرح جمهوری اسلامی برای اخراج افغان‌‌ها از ایران، شرایط فعالیت برای مراکز مردم‌نهاد در حوزه کودک را پیچیده‌تر کرده است.
بسیاری از این مراکز از دستورات رسمی و غیررسمی می‌گویند که به آنها اعلام شده علاوه بر ممنوعیت آموزش به کودکان مهاجر فاقد مدرک، مربیان و داوطلبان افغان هم دیگر حق فعالیت در این مجموعه‌ها را ندارند.

جاهده خدادادی، مددکار انجمن کودکان در معرض خطر، درباره روند ثبت‌نام کودکان افغان در سال جاری گفت: «امسال روند ثبت‌نام کودکان افغان با مشکلات جدی‌تری در مقایسه با سال‌های گذشته مواجه شده است. یکی از چالش‌های اصلی، الزام به دریافت برگه هولوگرامی است؛ برگه‌ای که به تائید اشتغال به تحصیل کودک اشاره دارد و برای ثبت‌نام در مکاتب دولتی ضروری است.»

طبق توضیحات وی، با وجود دریافت این برگه، بسیاری از مکاتب از ثبت‌نام کودکان افغان خودداری کرده‌اند؛ در شاهدشهر حدود ۱۰ تا ۱۵ خانواده با در دست داشتن برگه هولوگرامی برای ثبت‌نام مراجعه کرده‌اند، اما مدیران مکاتب به دلایلی مانند «نبود ظرفیت» یا «بازنشدن سامانه سنجش» از پذیرش آنها خودداری کرده‌اند.
سال گذشته این کودکان با برگه سرشماری در مکاتب مشغول تحصیل بودند، اما امسال چون اعلام شد این برگه اعتبار ندارد، بسیاری از آنها از مکاتب اخراج شدند.

مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت داخله ایران، ماه سرطان امسال، برگه سرشماری مهاجران افغان را فاقد اعتبار اعلام کرد. پیشتر، سخنگوی پولیس ایران (فراجا) گفته بود که مهاجران افغان دارای برگه سرشماری معتبر کماکان می‌توانند در این کشور حضور داشته باشند.
روزنامه شرق نوشت لغو اعتبار برگه سرشماری برای افغان‌های ساکن ایران، بسیاری از کودکان را با مسئله محرومیت از تحصیل مواجه کرده است؛ برگه‌ای که تا سال قبل اجازه دریافت برخی از حقوق شهروندی مانند آموزش را به آنها می‌داد.

انترنشنال گزارش داد، صبا قدیمی، پژوهشگر و عضو انجمن دوست‌داران کودک پویش در شهرری گفت: «وضعیت ثبت‌نام کاملا به مدارک هویتی وابسته است. در منطقه‌ای که ما فعالیت داریم، تعداد زیادی از کودکان افغان فقط برگه سرشماری داشتند و حالا با لغو اعتبار این برگه‌ها، بین ۵۰ تا ۶۰ درصد ظرفیت مکاتب خالی ماند. این به معنای خروج بچه‌ها از کشور نیست، بلکه بسیاری از آنها عملا از تحصیل بازماندند.»

کد (8)

>>>   من دانش آموز را دیدم به فرمان رهبر شامل مدرسه بود و کلاس شش شده بود امسال از آموزش جامانده و اشک می ریزد واقعیت ماجرستیزی است نه همسایگی فرهنگی هم زبانی هم مذهبی نبوده شاید این اشک های دانش آموزان روزی سیلی شده همه چوب چماق را بخودببرد

>>>   دو روز شد که همکلاسی‌های تابان مکتب می‌روند اما او نمی‌رود. دیروز گفت که پدر مکتب شروع و دیگران رفتند. هرچند در سطحی از شعور رسیده که میداند مکتب نرفتنش تقصیر ما نیست و یک مشکل جدی عمومی است اما از لحنش معلوم بود که احساس کمبودی و بیچارگی می‌کند. در این دو روز هرلحظه که یادم میاید که تابان از درس مانده، بغض گلویم را می‌گیرد اما تیره خود میارم تا تابان متوجه نشود که مکتب نرفتنش بغض‌آلود است.
ارغوان نیز امسال باید شامل مدرسه می‌شد اما نشد. او را که می‌گیم برو هنوز مدرسه نرفته و برایش چندان معلوم هم نمی‌شود. آفرین به پدرانی که چهار سال شد دختران شان از درس و تحصیل منع شده‌اند. این واقعاً سخت است.
یک دلیل فرار ما از وطن همین بود که بچه‌ها درس بخوانند. اما در ایران نیز وضعیت طوری شده که امیدی به آینده فرزندان نمی‌توان داشت. آسمان بلند و زمین سخت.
نورالله ولیزاده

>>>   Muhammad Sadiq Ghafori Arab
همی درد خودت را ما داریم دو دخترم کلاس سوم و دوم میشد اما متأسفانه امسال طرح جدید مانع مکتب رفتن آنها شدن چند روز است دختر دومی ام میگه پدر مکتب ها شروع شده کار مان جور نشد میگم تلاش دارم ولی از درون احساس مایوسی میکنم وجودم را غم حقارت و بی وطنی خورده روان است متاسفم به هم دین ، هم فرهنگ و همسایه بودن فرق بین تالبان و اینجا چی است اون هم مدرسه رفتن نمی ماند اینجا هم نمی ماند ای کاش صدای این بچه های معصوم شنیده میشد و این احساس کمبودی و ناتوانی از ما گم میشد.

>>>   Khalid Ahmad Ebtehaj
واقعاً دردآور است… وقتی آیندهٔ فرزندان‌مان به تحصیل و فرصت‌های سادهٔ یادگیری گره خورده و از آن محروم‌اند، بغض و نگرانی طبیعی‌ست. صبر و تلاش شما برای حمایت از آن‌ها ستودنی‌ست.

>>>   Waheed Azimi
این درد شما را ما هم داریم بچه های ما ۴ سال درس خواندن اما اکنون ثبت مدرسه نشدند. اکنون با رفتن به افعانستان پسرها شامل می‌شوند اما دخترم بازهم از درس محروم می‌شود.

>>>   آخوند و طالب هردو یک فکر و خیال دارند.
طالب در افغانستان درب مکاتب را میبندد و آخوند در ایران.
خدایا !!!!...

>>>   دخترک منم امسال نرفت تلویزیون را روشن نمی کنم تا کمتر متوجه شور و شوق مدرسه رفتن شود امسال باید چهارم ابتدایی می‌بود با یکی از اقوام رفتم تا در پاساژی نزدیک خانه لباس بخرد دختران دیگر را می‌دیدم با لباس فرم مدرسه مقنعه های رنگی شوررو شوق حرف مدرسه بقدری غم مرا گرفت که در راه برگشت خانه را گم کردم خیلی برایم درد آور است این سرنوشت شوم یکبار هم گریبان خودم را گرفت و حالا دخترم بقدری این مدت گریه کردم و غصه خوردم کمتر بخاطر دارم موضوعی آنقدر مرا رنجیده باشد

>>>   در دیار کفار غربی هر کودکی تا هژده سالگی حق آموزش رایگان دارد فرق نمیکند که پناهنده است یا مهاجر غیر قانونی یا هر حالت دیگر ، این حق انسانی اش است.