اخراج سه پناهجوی بیمار از آلمان به افغانستان بحث برانگیز شد.
در آخرین پرواز اخراجی های افغان از آلمان سه تن از بیمارانی که در شفاخانه روانی بستری بودند نیز شامل بوده اند. این موضوع در جامعه آلمان بحث برانگیز شده است. آیا اخراج افراد نیازمند به مراقبت صحی قانونی است؟
پس از آنکه سه افغان که در شفاخانه مخصوص مجرمان روانی بستری بودند، به افغانستان اخراج شدند، بحثی در جامعه آلمان به راه افتاده که آیا این اقدام قانونی بوده است؟

دولت ایالت بایرن، از اقدام برای اخراج این سه تبعه افغان به همراه ۷۸ نفر دیگر در پرواز دو هفته پیش از لایپزیگ به کابل دفاع کرد.
یواخیم هرمان، وزیر داخله بایرن، روز پنجشنبه گفت: «مقامات مهاجرت بایرن همیشه هنگام انجام اخراج‌ ها از قانون پیروی می ‌کنند و این امر در مورد پرواز اختصاصی اخراج جمعی به افغانستان نیز صدق می ‌کند.
وی افزود: «این پرواز برای اخراج مجرمان خطرناکی که مجبور به ترک کشور بودند، استفاده شد. اینها افرادی بودند که تهدید قابل توجهی برای امنیت داخلی و جمعیت بایرن ایجاد می ‌کردند.
هرمان گفت که «حاکمیت قانون ایجاب می ‌کند که چنین مجرمانی مطابق با تمام استانداردهای قانون آلمان و اروپا از کشور اخراج شوند.

یکی از مراقبان یکی از این مردان اخراج شده گفت که اگر چه او از نظر قانونی ملزم به ترک کشور بود، اما از نظر او اخراج "غیرقانونی" بود.
او به قوانینی استناد کرد که می ‌گوید فردی که ملزم به ترک کشور است، در صورت بیماری و عدم دریافت مراقبت‌ های صحی کافی در کشور خودش، نباید اخراج شود.
با این حال، هرمان این اتهام را رد کرده و گفته که تحقیقات نشان داده که "هیچ دلیلی برای منع اخراج در موارد خاص وجود ندارد." او گفت که این مردان دوباره توسط داکتران در میدان هوایی معاینه شده و وضع شان برای پرواز مناسب اعلام شد.

مارکوس زودر، نخست وزیر بایرن، این مردان را مجرمان جدی خواند که مورد مهمان ‌نوازی قرارگرفتند و از این مهمان‌ نوازی به جدی ‌ترین شکل ممکن سوءاستفاده کردند.
ویبکه جودیت، از گروه کمپین طرفدار پناهجویان، در اظهاراتی به یک رادیوی محلی، اخراج از شفاخانه های روانی را "غیرمسوولانه" و یک "رسوایی" توصیف کرد.
در گزارش دیگری امده است حکومت آلمان تنها با موافقت طالبان توانست پناهجویان مجرم را به افغانستان اخراج کند. طالبان امیدوارند که این امر به رسمیت شناسی دیپلماتیک را در پی داشته باشد که می‌توانند ادعای موفقیت کوچکی را نیز داشته باشند.

الکساندر دوبرینت، وزیر داخله فدرال فدرال به تاریخ ۱۸ جولای در اعلامیه‌ای با رضایت اعلام کرد: ما به سازمان‌دهی یک هواپیمای اخراجی حامل پناهجویان به افغانستان موفق شدیم. این هواپیما که از لایپزیگ آلمان به مقصد کابل پرواز کرد، حامل ۸۱ پناهجوی مرد افغان بود.
از نظر دوبرینت، حکومت ایتلافی آلمان متشکل از احزاب محافظه‌کار دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی و حزب سوسیال دموکرات که از ماه می بر سر قدرت است، به این ترتیب یکی از وعده‌های خود را عملی کرد. در واقع در توافقنامه حکومت ایتلافی آمده است: ما افراد را به افغانستان و سوریه اخراج می‌کنیم و این کار را از مجرمان و افراد خطرناک شروع خواهیم کرد.

پیش از این در ماه آگست ۲۰۲۴ در زمان حکومت ایتلافی قبلی که متشکل از احزاب سوسیال دموکرات، دموکرات‌های آزاد و حزب سبزها بود، نیز یک پرواز اخراج به افغانستان صورت گرفته بود.
با این وجود، الکساندر دوبرینت از حزب سوسیال مسیحی آلمان با اشاره به تلاش‌های شدید برای اخراج که با حزب سوسیال دموکرات، شریک ایتلافی حکومت توافق شده، از تغییر پالیسی» صحبت می‌کند.
به گفته او، برای این منظور کشورهای مبدا باید بیشتر موظف به پذیرش شهروندان خود شوند. در مورد افغانستان، این امر به این خاطر پیچیده و دشوار است که آلمان رژیم طالبان را طبق قوانین بین‌المللی به رسمیت نشناخته است.
طالبان از زمان بازگشت به قدرت در نیمه آگست سال ۲۰۲۱ به طور سیستماتیک دختران و زنان را سرکوب می‌کنند. اوضاع بشری پس از ۲۰ سال جنگ در این کشور فاجعه ‌بار است.

اکنون تماس‌ها بین آلمان و افغانستان زیر اداره طالبان به وضوح به ابعاد جدیدی رسیده است. با این وجود، فریدریش مرتس، صدراعظم آلمان در روزی که پرواز اخراجی به افغانستان صورت گرفت، در یک کنفرانس مطبوعاتی تاکید کرد که «به رسمیت شناختن دیپلماتیک رژیم طالبان به هیچ وجه در دستور کار نیست و چنین چیزی نمی‌تواند اتفاق بیفتد.
اخراج پناهجویان از آلمان به افغانستان پیش از به قدرت رسیدن دوباره طالبان نیز صورت می‌گرفت. این اخراج‌ها در آن زمان به دلیل وضعیت ناپایدار امنیتی و حالا به دلیل نقض دوامدار حقوق بشر بحث‌برانگیز است.

با وجود این پیچیدگی‌ها، وزیر داخله آلمان درنظر دارد که به تلاش‌های خود در مورد اخراج‌ها ادامه بدهد. او گفته است: در کشور ما حق اقامت برای مجرمان سنگین وجود ندارد.
اشتفان کورنلیوس، سخنگوی حکومت آلمان روز دوشنبه اعلام کرد که قرار است اخراج‌های بیشتری انجام شود. او گفت: «این کار با یک پرواز پایان نیافته است ..»
او تایید کرد که پرواز اخراجی اخیر با کمک حکومت قطر انجام شده است. به این ترتیب آلمان می‌خواهد تصور احتمالی در مورد ارتقای جایگاه دیپلماتیک طالبان را رد کند. تاکنون تنها روسیه رسماً حکومت طالبان را به رسمیت شناخته است.

حکومت آلمان از «تماس‌های فنی» با طالبان با میانجیگری قطر سخن گفته است. سخنگوی حکومت آلمان تایید کرد: «ما در سطح فنی تماس‌های منظمی با حکومت در افغانستان داریم.» او از به کار بردن کلمه طالبان خودداری کرد و گفت توافق شده است که دو نماینده اداره افغانستان «برای حمایت از پروازهای اخراج برنامه ریزی شده بیشتر» در بخش قونسلی نمایندگی‌های افغانستان در آلمان کار کنند.

با این حال، بعضی‌ها در درون حکومت ایتلافی آلمان احساس می‌کنند که تماس‌های موجود با طالبان بیش از حد پیش رفته است. سیاستمداران حزب سوسیال دموکرات، شریک ایتلافی احزاب محافظه‌کار، مخالفت خود را با طرح گفتگو با طالبان ابراز کرده اند.
ادیس احمدوویچ، سخنگوی سیاست خارجی حزب سوسیال دموکرات در پارلمان آلمان «بوندستاگ» پیش از انتشار خبر اخراج مهاجران، انتقاد خود را ابراز کرد. او به روزنامه «تاگس اشپیگل» آلمان گفت: «با گروهی که به طور سیستماتیک زنان و دختران را از تحصیل، کار و آزادی محروم می‌کند، خشونت عمومی اعمال می‌کند، دگر اندیشان را آزار و اذیت می‌کند و حقوق اساسی بشر را پایمال می‌کند، در حال حاضر هیچ مذاکره‌ای نمی‌تواند صورت بگیرد.
او حکم بازداشت صادر شده از سوی دیوان کیفری بین‌المللی علیه هبت الله آخند زاده رهبر و عبدالحکیم حقانی قاضی القضات طالبان را «علامت آشکار» وضعیت حاکم بر افغانستان خواند. او افزود که این رهبران طالبان متهم به جنایت علیه بشریت هستند و زنان و دختران و همچنین افراد جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو در افغانستان با آزار و اذیت بی‌سابقه، بی رحمانه و مداوم مواجه هستند.
احمدوویچ با اشاره به حکم بازداشت صادر شده از سوی دیوان کیفری بین‌المللی علیه رهبران طالبان گفت: «هر کسی که تا این حد کرامت انسانی را نادیده بگیرد، طرف مشروعی برای مذاکره نیست، نه از نظر دیپلماتیک و نه از نظر اخلاقی.»

اما کنراد شیتر، کارشناس افغانستان در مرکز بین‌المللی مطالعات منازعه در شهر بن آلمان به این نظر است که به رسمیت شناسی رژیم طالبان از سوی روسیه، ممکن است اثر دومینو داشته باشد؛ یعنی وضعیتی که یک رویداد، رویدادهای مشابه دیگری را در پی دارد.
او در گفتگو با دویچه‌وله به روابط نزدیک اداره طالبان با کشورهای دیگر از جمله پاکستان و قطر اشاره کرد. به گفته او اگر این کشورها از الگوی روسیه پیروی کنند، این امر ممکن باعث فشار سیاسی قابل توجهی بر کشورهای غربی شود.
به گفته این کارشناس، در این صورت کشورهای غربی مجبور خواهند شد از خود بپرسند که چگونه باید در برابر طالبان رفتار کنند. شیتر می‌گوید: «دقیقاَ همین وضعیت یک دینامیک دیپلماتیک ایجاد خواهد کرد که طالبان به دلیل اقدام اخیر روسیه شدیداَ امیدوار آن هستند.

کاهش اعتماد بین‌المللی به آلمان؛
نیکول دیتلهوف، پژوهشگر صلح و منازعه در دانشگاه فرانکفورت ام ماین به شدت از سیاست آلمان در قبال افغانستان انتقاد می‌کند. او در رسانه تاگس اشپیگل نوشت، اخراج کسانی که در کشور اصلی خود با تهدید شکنجه یا رفتار غیرانسانی مواجه هستند، مجاز نیست. علاوه بر این، او پیش‌بینی می‌کند که در این صورت اعتماد بین‌المللی به آلمان کاهش خواهد یافت.
او می‌گوید به این خاطر نیز اعتماد به آلمان صدمه دیده است که حکومت این کشور برنامه پذیرش برای کارمندان محلی سابق خود در افغانستان را پایان داده است.
دیتلهوف ادامه می‌دهد: «چه کسی به حرف‌های کشوری اعتماد خواهد کرد که به کمک‌کنندگان غیرنظامی خود تعهد می‌دهد که در آینده از امنیت آن‌ها مراقبت می‌کند و سپس بی‌درنگ آن‌ها را تنها رها می‌کند؟»

محمود منجم زاده

>>>   جنایتکارانی که برای تخفیف مجازات تمارض تلاش و تمارض به امراض روانی می‌کنند، باید اخراج شوند، اینها اعمالی را مرتکب می‌شوند که مایه سرافگندی و شرمساری سایر افغانها می‌شوند، مانند تجاوز، فتل،. سرقت و فروش مواد مخدر. ترحم بر گرگ تیز دندان ستمکاری بود بر گوسفندان. دیر یا زود لندغر هائیکه با لباس پلنگی، کلاه های پکول و دستمال های گردن شورای نظاری در آروپا موجب نارامي مردم و محیط می‌شوند سرنوشت مشابه خواهند داشت.
شمس تمنا

>>>   تمام کسانی که فرار کرده اند از اشرف غنی شروع تا به آخر تا خودم همه بیمار روانی هستند اگر بیمار روانی نمی بودند آنها فرار نمی کردند مردانه در کشور جان می دادند ولی فرار نمی کردند.
آریا از جرمنی