همه شواهد حاکی از آن است که به زودی ایران و آمریکا به یک تفاهم مشترک دست خواهند یافت؛ چون شرایط با حضور ترامپ به گونه ای پیش آمده است که منافع این دو کشور را پس از ۴۶ سال با هم گره زده است.
ایران سال ها است با تحریم های سنگین آمریکایی، دست و پنجه نرم می کند و بازار این کشور تشنه ای سرمایه گذاری غربی است. از طرف دیگر قدرت رو به گسترش چین؛ این غول اقتصادی نوظهور جهان، به شدت منافع راهبردی و اقتصادی آمریکا را تهدید می کند.

کریدور چین خلیج فارس، کابوس وحشتناک برای آمریکایی ها؛ به ویژه شخص آقای ترامپ تبدیل شده است و قرار است این کریدور از مسیر ایران عبور کند؛ امری که آقای ترامپ را به شدت نگران ساخته است و در عین حال، خلاف روایت و شعار دیرینه ای او، مبنی برکنترل چین است.
ترامپ یک بازرگان است و تنها یک دغدغه دارد: مهار چین و حفظ سلطه و دوام اقتدار آمریکا برجهان.
لذا، اگر اتفاق ویژه ای نيفتد؛ می توان گفت: تفاهم ایران و آمریکا، قطعی و اجتناب ناپذیر است.

حال پرسش اصلی این است تفاهم آمریکا و ایران چه تأثیری بر اوضاع افغانستان می تواند داشته باشد؟
با درنظرداشت نزدیکی بی سابقه ای چین و طالبان و اشغال معادن بی شمار افغانستان توسط این کشور، بعید است آمریکایی ها، اجازه دهند، چین بیش از این در این کشور جولان دهد.
ضمن این که نگاه ایران نسبت طالبان هیچ گاهی، نگاه راهبردی نبوده؛ بلکه بیشتر می توان آن را مدیریت بحران تفسیر کرد.

حذف مذهب شیعه، سرکوب فارسی تباران همپیمان ایران، رهایی آب در ریگستان های هلمند و عدم رهایی آن به مردم تشنه‌ی سیستان، عدم سرکوب جیش العدل، لشکر کشی انتحاری ها به مرزهای ایران و... کارنامه های سیاه طالبان است که هنوز در خاطره ها زنده است و بدون شک بی پاسخ نخواهند ماند.
لذا، می توان گفت: تفاهم ایران و آمریکا؛ آغازی بر پایان طالبان خواهد بود.

جلالی

>>>   مطالب فوق چقدر با واقعیات موجود و روندهای سیاسی-اقتصادی منطقه و جهان همخوان است:

۱. احتمال تفاهم ایران و آمریکا
بله، منافع مشترک بالقوه در برابر چین، و نیاز ایران به کاهش فشار تحریم‌ها واقعاً وجود دارد. آمریکا (صرف‌نظر از شخص ترامپ) نگران رشد نفوذ چین در خاورمیانه و پروژه‌های کریدورهای تجاری است که ایران در آن نقشی حیاتی دارد.
اما تجربه نشان داده که هم در دوره ترامپ و هم بایدن، موانع ایدئولوژیک، منطقه‌ای (مثل اسرائیل، عربستان و لابی‌های ضدایرانی در واشنگتن) مانع توافق جامع شده است.
در دوره ترامپ عملاً «فشار حداکثری» بر ایران سیاست رسمی بود. اگرچه ترامپ تاجر بود، اما مشاوران امنیتی‌اش و فشار لابی‌ها مسیر تفاهم را بستند.
در یک جمله: این تحلیل درباره «وجود زمینه‌های منافع مشترک» درست است، اما «اجتناب‌ناپذیری تفاهم» خوش‌بینانه و قدری دور از روندهای واقعی سیاست خارجی آمریکاست.

۲. نقش چین و کریدور اقتصادی
درست است که کریدور چین-خلیج فارس (چه از طریق ایران و چه از طریق پاکستان) نگرانی بزرگ واشنگتن است. چین در حال تبدیل‌شدن به شریک اول اقتصادی خاورمیانه است.
آمریکا همواره سعی دارد این مسیرها را محدود یا از مسیرهای تحت نفوذ خود (عربستان، امارات) هدایت کند.
پس این بخش تحلیل با واقعیت‌های ژئوپلیتیکی منطبق است.

۳. افغانستان و احتمال پایان طالبان
ارتباط ایران و طالبان همواره مصلحت‌محور و مدیریت بحران بوده و نه اتحاد راهبردی؛ این را می‌توان از عملکرد ایران در برابر طالبان در سال‌های ۱۹۹۸ و پس از آن دید.
آمریکا هم نگران نفوذ چین در معادن افغانستان است (چون چین همین حالا در بدخشان و مس عینک دست بالا را دارد)
اما اینکه تفاهم ایران و آمریکا مستقیماً به «پایان طالبان» منجر شود، تحلیل خوش‌بینانه‌ای است. چرا که:
آمریکا فعلاً راهبرد بلندمدتی در افغانستان ندارد و بیشتر از بُرد بلندپایه‌هایش در منطقه بهره می‌برد (پایگاه‌های عراق، قطر، بحرین)
طالبان فعلاً با چین، پاکستان، روسیه و برخی کشورهای عربی در تعامل است و حذف آن بدون ائتلاف بین‌المللی و حمایت منطقه‌ای بعید است.

جمع‌بندی:
تحلیل ارائه‌شده در کل منطقی و مبتنی بر برخی واقعیت‌های منطقه‌ای است. اما در دو بخش:
۱- حتمی بودن تفاهم ایران و آمریکا
۲- اجتناب‌ناپذیری پایان طالبان
تاحدودی خوش‌بینانه و جلوتر از واقعیت می‌باشد. مناسبات قدرت در خاورمیانه و آسیای مرکزی پیچیده‌تر و در گرو بازی چندجانبه قدرت‌های منطقه‌ای است.

احمد محمودی.

>>>   افغانستان همان وقت روزگار سیاه شد که دولت شاه در تهران سقوط کرد

>>>   هر چه که دنیا به صلح پیش برود پایان طالبان هست ولی دم ایران زیر پای طالبان هست سیستان بلوچستان یکی از بر نامه های طالبان هست ولی معطل مانده چون طالبان با سیستان بلوچستان همکاری داره که به زودی معلوم میشود

>>>   حسیب الله آریاپور
هنوز زود خواهد بود ‌که مذاکرات ایران و آمریکا را حل شده بدانیم.

>>>   Zaboor Dashti
آخوند های ایران خیلی‌ تالبان را چاق ساختند من باور ندارم ایران چنین توافقی را بکند یا کرده باشد

>>>   Yama Aryaee
این نسوار پک های بدوی باید نابود شوند وطن نیاز به متخصصبن دانشمندان فرزندان صدیق ودلسوزان واقعی به مردم این سرزمین دارد نه یک مشت بدوی متعصب قوم گرا .

>>>   S Mujtaba Khaibari
توافق صورت گرفته، این فقط یک پالیسی در گفتگو‌های سیاسی جهت اذهان عمومی است.

>>>   Ebadurrahman Sahel
تحلیل گران افغاني هميشه تحليل شان با آرمان‌گرایی قومی و شخصی آلوده‌ است که این هم از جنس همان تحليل می باشد.

>>>   ناصر ناجی
دیده شود که آخرش بکجا می‌انجامد امیدوارم عاقبت خوبی برای مردم افغانستان وایران باشد.

>>>   Donya Bahar
چطور ممکن است آمریکا دست پروده های چندین ساله خود را قربانی با کشوری کند که این کشور بیش از چهل سال است مرگ و درد به آمریکا شعار میدهد.

>>>   شیر پادشاه پنجشیری
اما
تا رهبر ایران امام خامنه ای زنده باشد این تفاهم بین ایران و آمریکا خیلی دشوار خواهد بود !

>>>   Elham Elham
بربزرگان فارسی زبان فرض است که چالشها رابه فرصت دربرابر دشمن خود استفاده کنند در غیر
هرکس دلبری کند برای مطلب خویش,

>>>   Haidar Ali
دروغ است به توافقي نرسيده و نخواهند رسيد

>>>   Safar Mohammad Mohammadi
هنوز زود خواهد بود. و گمان نمی‌کنم که بیک توافق برسند آمریکا خیلی سیاست های پیچیدای دارد

>>>   El Ham
احترام به دانش و تحلیل تان !!!!!
تا حال امریکا نتوانسته هوثی های یمن را مهار کند. بخوبی می دانند که حمله نظامی بالای ایران جز بربادی اقتصاد امریکا و دنیا هیچ سودی در پی نخواهد داشت .
فکر می کنم، گزینه های تحریم و تهدید حمله نظامی امریکا مفید واقع نشد که ایران را سرنگون کند ،
بنابراین ایران را با عساکر نیابتی خود نابود می کند. چون موقعیت جغرافیایی، ترانزیتی و سیاسی ایران در منطقه درد سر بزرگ برای امریکا است.
موفق باشید.
>>>   امریکاهمونطورکه طالبان را درسال ۲۰۰۱ساقط کرد امروزهم شاید قدرتمندتر انجامش بده وبهتره که انجام بشه چراکه گروه تروریستی طالبان فقط زبان زور میفهمند واز منطق وعقلانیت تهی
وبابچیده شدن طالبان دست چینی های مفتخور ازمعادن افغانستان کوتاه خواهد شد

>>>   آهمیت استراتژیک افغانستان خیلی بالاتر از آن است، که با بهتر شدن احتمالی مناسبات ایران و آمریکا متاثر شود، اولن ایران به افغانستان در حدود 3 میلیارد دالر صادرات دارد، که برای تجارت ایران خیلی مهم است، در مناسبات بین المللی اهمیت خیلی مهم افغانستان باعث شده، که تمام قدرت های جهانی برای آن امتیازات زیاد قائل شوند، آمدن خلیلزاد به کابل، ازمیان برداشته شدن جایزه برای دستگیری یک تعداد رهبران طالبان، ادامه ارسال کمک های 22 میلیون دالری و..، از طرف آمریکاییان. بیرون کشیده شدن طالبان از لست تروریستان توسط روسها، ادامه همکاری وسیع چین، واگذاری یک تعداد سفارت خانه ها به طالبان در اروپا و....همه و همه نشانده از بهبود سیاست جهانی در قبال طالبان است!
فعلن اینها بدیل ندارند، امید بستن به دزدان سابق و چپاولگر پول و دارایی ملت وهم است و خیال و جن ن !