علي (ع)؛ قرباني جهل امت!
اميرالمومنين علي (ع) با همه تاكيدها و نشانه هايي كه از جانب رسول خدا(ص) در موردش شده بود، ٣٠ سال بعد از پيامبر در ١٩ رمضان سال ٤٠ هجري به دست فردي از همين امت ضربت خورد و دو روز بعد به شهادت رسيد 
تاریخ انتشار:   ۲۲:۴۹    ۱۳۹۹/۲/۲۵ کد خبر: 163404 منبع: پرینت

پيامبر به نيكي مي دانست كه وصي و خليفه اش با ترديد ها و موج هاي انكار روبرو مي شود. او بيش از هر كس ديگر از يارانش روي علي تاكيد كرد و در مواقع مختلف توصيه هاي جدي روي پاسداشت حق علي داشت.

- پيامبر فرمود: علي با حق است و حق با علي است و هرگز آن دو از هم جدا نمي شوند تا در روز قيامت در كنار حوض كوثر بر من وارد شوند.
- رسول خدا (ص) به عمار ياسر فرمود: یا عمار ! اگر تمام مردم دنیا به راهی می روند و علی تنها از راه دیگری می رود پس تو به راهی بروکه علی می رود و مردم را رها کن. ای عمار! علی تو را از هدایت بر نگرداند و تو را به سوی هلاکت نمی برد. ای عمار! اطاعت علی اطاعت از من است و اطاعت من،اطاعت خداست.
- و فرمود: بزودي بعد از من فتنه(ها) پيدا مي شود، پس همراه علي بن ابي طالب باشيد، زيرا او (معيار) جدا كننده بين حق و باطل است.
- فرمود: هر كس علي را دوست بدارد به من محبّت ورزيده است.
- خطاب به علي فرمود: دوستدار تو دوست من است، و دشمن تو دشمن من.

اميرالمومنين علي (ع) با اين همه تاكيد ها و نشانه هايي كه از جانب رسول خدا(ص) در موردش شده بود، ٣٠ سال بعد از پيامبر در ١٩ رمضان سال ٤٠ هجري به دست فردي از همين امت ضربت خورد و دو روز بعد به شهادت رسيد.
قاتل او عبدالرحمن بن ملجم مرادي بود. فردي از گروه خوارج كه در جنگ نهروان از سپاه علي (ع) شكست خورده بودند و تصميم گرفتند با ترور علي (ع) انتقام كشته هاي نهروان را بگيرند. رهبر خوارج (حرقوص بن زهير سعدي) همان كسي است كه در تقسيم غنايم حنين بر پيامبر انتقاد كرد و گفت: يا محمد! عدالت پيشه كن!

پیامبرصلی الله علیه وآله فرمودند: وای بر تو! اگر من به عدالت رفتار نکنم پس چه کسی به عدالت رفتار خواهد کرد؟!. در این هنگام یکی از اصحاب اجازه خواست تا او را گردن زند، اما پیامبر(ص) او را بازداشت و فرمود: (رهایش کن! او پیروانی خواهد یافت که شما (اصحاب) عبادت و نماز خویش را در برابر عبادت و نماز آنان ناچیز خواهید شمرد. قرآن خواهند خواند، اما از حلقومشان فراتر نخواهد رفت. از دین خارج خواهند شد آن گونه که تیر از شکار به در می شود و بر گروهی از بهترین امت من خروج خواهند نمود.

خوارج در يكي از روزهايي كه براي جنگ با اميرالمومنين در نهروان آماده مي شدند، عبدالله ابن خباب مصري را با زن باردارش اسير گرفتند.
عبدالله بن خباب كه اسير خوارج شده بود به آنان گفت: پدرم همیشه می گفت که از پیامبر شنیدم که می فرمود: دیری نمی پاید که پس از من موج های فتنه جهان اسلام را فرامی گیرد. در آن هنگام قلب بعضی از انسان ها از درک حقایق باز می ایستد و می میرد؛ همان گونه که تن انسان می میرد و از کار باز می ماند. در آن هنگام برخی از افراد شبانگاه مؤمن و با خدایند، ولی به هنگام صبح کافرند. آگاه باشید که مبادا در جبهه باطل باشید و برای تقویت باطل به قتل و خون ریزی بپردازید.

خوارج از عبدالله پرسیدند: درباره جریان پس از حكميت که علی به آن راضی شد، چه نظر داری؟ عبدالله گفت: علی(ع) به خدا و فرمان هایش داناتر، و در دینش پارساتر و در دوراندیشی در وقایع و پیشامدهای اجتماعی بیدارتر و آگاه تر است.
پس از اين سخن، ابن خباب بلافاصله در دادگاه صحراییِ خوارج محکوم به اعدام شد، سرش را بريدند، همسر باردارش را كشتند و فرزند بي گناه ان زن را از شكم مادرش بيرون كردند و كودك را نيز سر بريدند.

در جنگ نهروان وقتي رهبر خوارج با علي (ع) روبرو شد به امير مومنان گفت: به خدا سوگند! از جنگ با تو به جز رضايت الهي و نجات در آخرت را نمي خواهيم.
علي (ع) در پاسخ وي آيات ١٠٣ و ١٠٤ سوره كهف را تلاوت كرد كه ترجمه اش چنين مي شود: بگو (اي‌ پيامبر!) آيا ‌ شما را آگاه‌ بنمايم‌ بر كسانيكه‌ اعمالشان‌ زيان‌بارتر است‌ ؟! آنان‌ كساني‌ هستند كه‌ كوشش شان در‌ زندگاني‌ دنيا هدر رفته در حاليكه‌ خودشان‌ مي‌پندارند كه‌ از جهت‌ كار و كردار،نيكو عمل‌ مي‌نمايند!.
قدرت جهل گاهي به حدي است كه علي(ع)؛ اين شاخص شناخت حق با آن همه خدمات به اسلام و فضايلي كه از پيامبر در وصفش نقل شده، به دست جاهلاني كه فكر مي كنند عمل صالح انجام مي دهند به شهادت مي رسد.

رسول خدا(ص) در حديثي فرموده اند: كمر دينم را دو گروه مي شكند: عالم متهتك و جاهل متنسك.
" عالمي كه به علمش عمل نمي كند و از رسوا شدن در ميان مردم بيم ندارد و جاهلي كه اهل زهد و عبادت شده، در عبادت سخت كوش است، ظاهري فريبنده اما باطني خالي از معرفت دارد."

علي (ع) به دست همين جماعت جاهل متنسكي كه بيشتر آنان حافظ قرآن بودند و شب را با نماز و نيايش به صبح مي رساندند، به شهادت رسيد. پس از شهادت اميرالمومنين(ع) وقتي خوارج با موجي از انتقاد هاي جامعه مسلمين در مورد شخصيت علي (ع) و فضايلي كه رسول خدا(ص) در مورد ايشان بيان كرده بود؛ روبرو مي شدند، باز هم لجاجت مي كردند و اين جنايت بزرگ را توجيه مي كردند و مي گفتند: ما علي را نكشتيم بلكه شيطاني را كه به لباس او درآمده بود به قتل رسانديم.

شجاع محسنی


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
علی
امت
نظرات بینندگان:

>>>   خوارج زمان ما طالب و داعش و القاعده ، مثل اسلاف شان غرق جهالت و شرارت هستند .
هرچه طالب و طالب دوست و همکار طالب و داعش و القاعده و امثالهم است همه با خوارج صدر اسلام در جهنم به هم می پیوندند.

>>>   کارکنان افغان پیپر مواظب باشید طالبان و داعش بخاطر این مقاله به شما حمله نکنند اجرتان با خدا علی یا و یاورتان ان شاءالله

>>>   من کنت مولاه فهذا علی مولاه

>>>   مسلم اول شه مردان علی
عشق را سرمایه ی ایمان علی
از ولای دودمانش زنده ام
در جهان مثل گهر تابنده ام
زمزم ار جوشد ز خاک من ازوست
می اگر ریزد ز تاک من ازوست
از رخ او فال پیغمبر گرفت
ملت حق از شکوهش فر گرفت
مرسل حق کرد نامش بوتراب
حق «یدالله» خواند در ام الکتاب
هر که دانای رموز زندگیست
سر اسمای علی داند که چیست
خاک تاریکی که نام او تن است
عقل از بیداد او در شیون است
شیر حق این خاک را تسخیر کرد
این گل تاریک را اکسیر کرد
مرتضی کز تیغ او حق روشن است
بوتراب از فتح اقلیم تن است
مرد کشور گیر از کراری است
گوهرش را آبرو خودداری است
هر که در آفاق گردد بوتراب
باز گرداند ز مغرب آفتاب
زیر پاش اینجا شکوه خیبر است
دست او آنجا قسیم کوثر است
از خود آگاهی یداللهی کند
از یداللهی شهنشاهی کند
ذات او دروازه ی شهر علوم
زیر فرمانش حجاز و چین و روم
حکمران باید شدن بر خاک خویش
تا می روشن خوری از تاک خویش
خاک گشتن مذهب پروانگیست
خاک را اب شو که این مردانگیست
سنگ شو ای همچو گل نازک بدن
تا شوی بنیاد دیوار چمن
از گل خود آدمی تعمیر کن
آدمی را عالمی تعمیر کن
گر بنا سازی نه دیوار و دری
خشت از خاک تو بندد دیگری

>>>   شیعه و سنی باید بر علیه دشمنان واحد خود متحد شوند.

>>>   دوست عزیز محسنی صاحب!

انچه از ارشادات رسول <ص> در مورد علی <ع> نقل فرمودید اکثر ان اتفاقی ومورد تاید است پیامبر گرامی در مورد مناقب هریکی از اصحاب ویارانش توصیف های بعمل اورده اند ولی در مورد فاتح خیبر وقاید اکثر معرکه های حق وباطل سردار سپاه وسر لشکر اسلام علی بن ابی طالب .<ع> بیشتر ارادت نمو ده اندبدون شک مقام و منزلت انحضرت در نزد همه مسلمانها یکسان عالی وبلند است وهمه اورا دوست دارندبا وجود لیاقت وشجاعت ودانش وبینیشی که داشتند بازهم انتقاد پذیر ومشوره پذیر بودنددر جنگ صفین با وجود این که حق به جانب ومستحق بودند نخواستند در صفوف مسلمانها بیشتر تفرقه ایجاد شود ودرحق خوارج هم زیاده بی انصافی خوب نیست انها ازهمه بیش تر علی وخاندان را دوست داشتند همه شان گمراه وبی راه وواجب القتل نبودندوبعد از رحلت پیامبر گرامی روی مصلحت های نیک ودور اندیشی لازیم با خلفای قبل ازخودش همکار ومددگار بودندوچون دیدند اگر بیشتر صبر پیشه نمایند مصالح علیای اسلام زیر سوال میرود دست بکار شدندوانواع تکالیف ورنج های بی پایان را متحمل گردیدند این احادیثی را که شما بر شمردید انحضرت از ما بهتر میدانستند امادر هیچ جا به نفع خود استعمال نکردند ونیک میدانستند که <عطر انست که خود بوید نه اینکه عطار گوید> وامام دوم <ع>هم میدانست که او از همه مستحق است ولی نخواست در خون ریزی اشتراک نماید وامام حسین <ع>هم به وعده های دروغین کوفی ها ذره برتن نمود وسلاح بر دوش کشیدوحکایت مسلم بن عقیل را شاید نیک میدانیدتعدادی از دشمنی ومخالفت بیجا وناروابا علی اخرت خودراسیاه ساخته اند وبعضی ها هم از دوستی مفرط واز تهمت زدن چیز های که علی ازانها بی زار بود یک روز مداحی در منبر میگفت یک باغبان شهادت داد که درختش گل کرده که در یک طرف برگ الله نوشته بوده ودر طرف دیگر برگ علی نقش بسته است ازین قبیل توصیف ها وتعریف های مبالغه امیز که در دنیا واخرت امام علی با ان موافق نبوده ونخواهد بود هر چه بود گذشت حال حالت مسلمانها واسلام رقت اور وخیلی قابل دقت است امید وارم مسایل اختلافیرازیاد دامن نزنیموبه امید این وان که هرگز به داد این ملت نخواهند رسید خود ودیگران را پریشان نسازیم
شیخعلی تگذاری سانچارکی


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است