به تازگی ویدیویی از داوود سلطان‌زوی؛ شهردار کابل منتشر شده که با جمعی از همراهان و ملازمانش، از یک نانوایی بازدید می کند.
بازدید شهردار از نانوایی‌، بدون شک اقدام شایسته ای است که شهردار را در جریان بخشی از وضعیت جاری در شهری که آن را اداره می کند، قرار می دهد.
اما آنچه در تصاویر ویدئویی منتشرشده از این رویداد، جلب توجه می کند و واکنش برانگیز شده است، همراهی آقای سلطانزوی توسط فردی است که چتر در دست دارد و با قرار دادن آن به صورت سایبان، سعی می کند اجازه ندهد تا آفتاب بهاری کابل، پوست آقای شهردار را کدر کند.

چتر برگرفتن ملازمان بر مقامات عالیرتبه دولتی به ویژه در شرایط بارش باران، غیر معمول نیست؛ اما آنچه مورد آقای سلطانزوی را جنجال برانگیز کرده، این است که او در یک روز آفتابی، فردی را مأمور قرار دادن سایبان بر سرش می کند. از سوی دیگر، آقای سلطانزوی، یک شهردار است آنهم در شهر فلک زده ای مثل کابل که گاه به اندازه ای آشفته و نابسامان است که تصور می شود هرگزی شهرداری نداشته و ندارد.

از روزی که آقای سلطانزوی به عنوان شهردار کابل، منصوب شد، تصور می شد که او یکی از سخت ترین مشاغل جهان را بر عهده گرفته است؛ زیرا اداره پایتختی که هنوز با معیارهای ابتدایی در تعریف «شهر» به معنای مدرن، فاصله فراوانی دارد، پیش از آنکه سمتی قدرت‌آور و ممتاز باشد، مسؤولیتی سنگین و دشوار است.

آقای سلطانزوی باید به انتظارهای زیادی پاسخ بگوید. این انتظارها در شرایط شیوع کرونا و بحران های ناشی از آن، چندین برابر بیشتر هم شده است؛ اما رفتار اخیر او به وضوح نشان می دهد که داوود سلطانزوی، نماینده الیگارشی منحط و مبتذل و فاسدی است که سال هاست بر سرنوشت پایتخت نشینان حکم می راند و فساد و ابتذال و انحطاط و اقتدارگرایی و سوء استفاده عریان و شنیع از قدرت و منابع دولتی، از شاخصه های جدایی ناپذیر این طبقه محسوب می شود.

الیگارش های مسلط بر کابل، در روز آفتابی، افراد را مأمور برگرفتن سایبان می سازند تا خود در کوچه های خاکی آلوده ترین پایتخت جهان، با غرور و تبختر قدم بزنند و دست به کمر، از یک نانوایی شهری سرکشی کنند که شماری از مردم‌اش حتی توان خرید نان هم ندارند و برای گذران یک شب زندگی نکبت بار شان، باید ساعت ها در صف نان و گندم اهدایی دولت بایستند و بار سنگین حقارت ناشی از این سیاست نخ‌نما و عوامفریبانه را بر دوش بکشند.

ظاهرا سلطانزوی هم می داند که شهرداری کابل، پیش از آنکه کرسی خدمت باشد، موقعیتی برای برکشیدن خود به مال و مقام و مکنت است. او هم وقتی به کارنامه سراسر فساد اسلاف و پیشینیانش در شهرداری کابل نگاه می کند و می داند که هیچ دست دادگری گریبان آنان را نگرفته و نخواهد گرفت، به این نتیجه می رسد که این فرصتی طلایی و بی نظیر برای نمایش قدرت بر شهری بحران زده و بی سامان است.

سلطانزوی بهتر از همه ما می داند که کرسی شهرداری کابل، هیچگاه در خدمت تعالی و ترقی و رفاه پایتخت و ساکنان آن نبوده است؛ پس چرا تا زمانی که عهده دار این کرسی بادآورده است، به آمال و امیال جاه طلبانه اش جامه عمل نپوشاند.

در سلسله مراتب الیگارش های مسلط بر کابل و کل افغانستان، هرکس در هر مقام و موقعیتی که هست برای خودش شاه و رییس است. سلطانزوی هم یکی از آنهاست. او که کرسی شهرداری کابل را به بر بنیاد تحصیل و تخصص و تعهد و تدبیرش برای اداره پایتخت، اشغال نکرده؛ بلکه این کرسی، بخشی از امتیازی است که به دلیل کمپاین های جانانه او برای رییس جمهور، به او رسیده، پس چرا باید در قبال مردم، مسؤول باشد و خود را در برابر افکار عمومی، پاسخگو احساس کند؟

به بیان دیگر، او می پندارد که شهرداری کابل را از مردم نگرفته است. این کرسی نتیجه تلاش شخصی و مبارزه سیاسی خود اوست؛ پس هرگونه که اراده کرد، حق دارد عقده های حقارت خود نسبت به قدرت را با استفاده از این موقعیت، اشباع کند.

از این منظر، آقای سلطانزوی نماینده یک حلقه کوچک از الیگارش‌ها اقتدارگرایی است که سرنوشت جمعی را به گروگان گرفته اند و بدون کمترین اعتنایی به خواست ها و نیازهای مشروع توده، به وقیح ترین شیوه ممکن، از قدرت سوء استفاده می کنند و آن را در خدمت فساد و ابتذال عریان و بی پروا قرار می دهند؛ بدون آنکه نسبت به توابع و بازخوردهای آن، نگران باشند.

عبدالمتین فرهمند - جمهور

>>>   سلطانزوی یک دزد است. در هر موقف ومقامی که باشد٬او برای چور و چپاول آمده است. خانمش در یک موقف غیر رسمی یعنی سخنگوی بی بی گل٬ معاش
گذاف دالری میگیرد و در یک قلم همرای بی بی گل اضافه از دو صد ملیون دالر پول پروموشن را اختلاس کردند. برعلاوه غنی از سرمایه پدری خود سالانه اضافه از یک ملیون افغانی کرایه خانه برای شان میپردازد.

>>>   از نگاه طبی.جلد انسان تا یک سن معین چربی تولید میکند که اگر در مقابل اشعه آفتاب روی جلد صدمه میبیند،از زیر جلد چربی لازم دوباره تولید میشود و جلد را مرطوب و نرم نگهمیدارد و از چملکی روی محافظت میکند.
اما زمانی که تولید طبیعی چربی بصورت طبیعی کم میشود و یا از بین میرود،باید بخاطر محافظت جلد از انواع مختلف کریم ها استفاده کزد،تا جلو تخریب حلد گرفته شود.
اما کریم ها مقاومت کمتری در مقابل اشعه آفتاب،نظر به چربی طبیعی که خود جلد تولید میکند،دارند.
بنأ خانم ها معمولاً در مقابل اشعه آفتاب،بخاطر جلوگیری از صدمه جلد،از چتری استفاده میکنند.

>>>   این رفتار سلطان زوی نشان داد که وی تاچه حد سفله و بیمایه است این حرکات سلطان زوی از جمله حرکات طفلانه و ابتدایی وی است دیده شود که این حقیر و نا دیده که در روز های پر مناقشه انتخابات جف می زد واز دروغ و تقلب پیشتبانی میکرد حالا که به ماهی مراد دست یازده چه کار های مزحکی را از خود به نمایش خواهد گذاشت.

>>>   خدا نا دیده را روز نته و پاشنه ترقیده را پیزار سلطانزوی ای شخص اختطافچی رشوتخور سویی استفاده گر از چوکی که در زمان مشاوریتش در ارگ اشرف غنی در قرار داد کرایه گیر طیارات جهت جاج افغان به جده منحیث نماینده ارگ در وزارت ترانسپورت وقت گماشتهشدهبودومیخواست که با بلند ترین پول طیاره را بکرایه گرفته شود بهاثر مقاومت و شکایتوزارت ترانسپرت اطای خود را به لقای خود پس خواست و بجای انشخص دیگری را موظف نمود همان بود که پس از مدتی سلطانزوی خاین بیکار گردیداکنون که غنی احمدزی خیانت انرا نادیده گرفتهو سلطانزوی کمپایناتور دروغگوی انتخاباتی تقلبکار خود را شهردار کابل مقرر کرده سلطانزوی فکر میکند که امپراتور جهان است دو سه روز قبلتلویزیون طلوع ازخیانت خریداری ارد کمک دولت غرض پخت نان به خبازی های شهر که روزانه هزاران بوریارد خریداری میگردد در هر بوجی اردخرید ۲۰۰ افغانی جهتحیف و میل ان مستند خبر داد واضحست که این پول بیشتر اش به جیب سلطانزوی و کمتر اش به جیب هیت موظف خریداری میرود حال که جیب سلطانزوی هر روز پر ازپول میگردد حق دارد که به نوک پنجه برود و چتری گیر هم داشته باشد تا نازک بچه رویش گرد و غبار ننشیند.

>>>   یک منبع معتبر در شاروالی کابل که نخواست نامی از او برده شود در‌ صحبت با خامه پرس تایید کرد که شاروال کابل و تعدادی از معیینان و روسای شاروالی کابل به ویروس کرونا مبتلا شده اند.
پیش از این، وزارت صحت عامه اعلام کرده بود که در 24 ساعت گذشته 285 مورد جدید ابتلا به ویروس کرونا در کشور ثبت شده که با افزوده شدن این تعداد، اکنون 4687 نفر در افغانستان به این بیماری مبتلا شدند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است