هرکس که پوف کرد و لاف زد برنده گردید...
ضرب المثل وطنی داریم که میگویند: لاف در مسافری، لقمه در تاریکی، ولی این فروخته شده های شرفباخته حتی به شکل بیشرمانه و دیده درآیی نه در مسافری بلکه در پیشروی مردم خود در زیر سقف همین خانه لاف میزنند.

اگر باور ندارید بفرمایید اینهم مشت نمونه خروار و توجه کنید به این حاکمان بی معرفت و افراد سبکسر این نظام که از هیچ لاف و دروغگویی برای گمراه کردن ذهنیت عامه مردم روگردان نبودند و نیستند و در این مسلک شرم آور باهم مسابقه میدهند؛ لافی از پرشدن سفره مردم؛ اعمار یک میلیون خانه گرفته تا افتتاح دهلیز هوایی؛ تجارت جلغوزه؛ خود کفایی برق در کشور.

بعضی از این پوف و لاف ها تاجایی سنگین است که آدم میترسد و حیرا ن میماند مثلا کشیدن 32 دندان آدم ها در یک لحظه؛ وعده های چندین وزارت و 30 سفارت 30 معینیت 15 والی 15 سناتور انتصابی، نصف قونسلگری ها... و حتی انسان نمیداند که این یک دروغ شاخدار است و یا یک لاف قرن!؟
یا به گفتار شهیدی که زنده است ولی باید واژه "زنده یاد" را بکار ببرم خود میفرمایند: "من در مقابل تان یک شهید زنده هستم؛ مرمی در رویم خورده بود از پشت سر کله ام پرید ولی هنوز زنده هستم."
یا هم لافی تاریخی دیگری: "تا یک امریکایی در این خاک باشد اگر امت رسول نباشم جنگ را ادامه میدهم".

این پروسه لاف و گزافه گویی ادامه دارد و به فرهنگ این گروه تبدیل شده است و حتی این واهی گویی شرم آور بجایی رسیده است که گویا از خدمات شان مردم هم شکر گزار باید باشند. بطور مثال تازه هم که الحمدالله یک نفر دیگر هم به جمع این بزرگان لاف پیوستند که در تمام رشته ها از استخبارات و نظامی گرفته تا مسایل طبی و اقتصاد چنان گویا دست بالای دارد که لاف زدن و دروغ گفتن بقول معروف باید اسمش را "شاه لاف" گذاشت: اگر کرونا را مدیریت نمیکردیم؛ کوچه های کابل را پر از مرده ها بود". که حتی از "امپراطور پوف" هم یک قدم به جلو رفت.

از همه جالب اینکه لاف گویی نو کیسه دیگری که خود را به دربار نزدیک نموده و پایی خود را از گلیم اش بیرون نمود بقول معروف زور کم، قهر بسیار گفته اند: "که افغانستان باید بخاطر انتشار ویروس کرونا از چین غرامت بگیرد و بدش هم نمی آید دلش هم میخواهد اگر ممکن باشد چین را مجازات نمایند."

معلوم میشود این افراد و حاکمان مفسد و بی همه چیز میخواهند شکم مردم را با لاف و دروغگویی های غیرعقلانی خود پر کنند و مردم ناخورده و نابرده در فضای لاف و گزافه گویی باید نفس بکشند. اینکه این لاف و دروغگویی های بی انتها سرحدش به کجا میکشد و نتیجه اش چه خواهد شد و برنده اش چه کسی خواهد بود؟ من نمیدانم. والله اعلم.
یادداشت: اینکه چرا نام این افراد را نمی نویسم باور کنید صاحب قلم چه که حتی این قلم حتی از نوشتن نام شان می شرمد.

عطا صفوی

>>>   WHO یا سازمان جهانی صحت به کشور ها هوشدار داده است که اگر آنها هم مثل کوریای شمالی و ترکمنستان و روسیه سغید(بیلو زوسیه)،سویدن وبعضی کشور های دیگر ،قیود رفت و آمد در شهر را وضع نکنند،مثل این کشور ها که هزاران نفر در اثر ویروس کرونا تلف شده اند و اجساد شان در جاده ها افتاده است و در شفاخانه هایشان و حتی در دهلیز های شفاخانه هایشان،دیگر جای برای مریض ها وجود ندارد،به سرنوشت این کشور ها دچار میشوند.
رهبران این کشور ها از سازمان صحت جهانی کمک میخواهند و میگویند که ما بد کردیم و توبه کردیم و دیگر این کار را نمی کنیم و قیود رفت و آمد وضع میکنیم،اما سازمان بین المللی صحت برایشان کمک نمی کند و میگویند که حالا نا وقت شده است و باید خود تان غم خود تان را بخورید.
اگر دولت افغانستان میتواند،به این کشور های بیچاره کمک کند.

>>>   کوریای شمالی همانطور رهبر منظبط وآهنین دارد! درکشورهای نیمه کمونستی یابقایای کمونستی نظم تحت کنترول شان است

>>>   من چند تا از این بافتن ها را شناختم
۱ عطا مزاری
که گفت دندان میکشد مگر حال با دندان های کشیده شده در سلمانی اشرف منتظر اخذ وظیفه پایدوی است.

۲ گلب دین
که بعد از همه لاف و پتان آمد و مثل مشتاقانه باشد رفت

۳ امرالله
که بعد از همه گپ ها فعلا" مامور توزیع زمین به کوچی ها و پشتون های پاکستانی در مناطق غیر پشتون شده و اگر یک قدم پا کج گذارد خالده پوپل با ادعای دخول کامل کارش را به محکمه و زندان خواهد کشاند.
پیشرو دیوار
پشت سر شاخ غنی

دیگران را عقلم قد نداد
اگر می شناسید بنویسید که این لست ذلیلان پله بین تکمیل شود.

>>>   امروز برای سیاستمداران ما که در سیاست چیز فهم نیستند و راه خوب را از خراب فرق کرده نمیتوانند و حال دل مردم را نمیدانند و لاف وگزاف را به نرخ مندوی بالا برده اند. حتی کسانی که در صحفات اجتماعی چیز های مینویسند از لاف های بالا برخوردار هستند لاف های غنی لاف های عبدالله عبدالله که انسان را سراسیمه میسازد و از جمله دو لافوک بزرگ را باید بشناسید عطا محمد نور و امرالله دیوانه که البته در لاف زدن کاملا هوشیار است ،ولا انسان بکلی گیج میشود. که سخنان این لافوک ها را میشنود و. دراخیر پشنهاد من به این لافوک ها اینست که لاف را کم سازید عمل نیک به خیر مردم زیاد. نماید !!!!
عبدالله ریحان

>>>   در افغانستان همواره گفتار درمانی و سوء استفاده از احساسات دینی و مذهبی و یا نژادی و زبانی و خشونت حاکم بوده و مردم را قربانی کرده است

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است