بُعدِ خارجی:

•امریکا ناگزیر گردید تا در بدلِ رهایی پنج‌هزار زندانی طالب، با داکتر غنی معامله کند و تا وقتی‌که پروسه‌ی صلح با طالبان به انجام نرسیده است، از حکومت غنی حمایت خواهد کرد.

•اتحادیه‌ی اروپا همیشه در افغانستان نهاد‌محور عمل نموده‌است و هرآن چیزی که از نهاد‌های انتخاباتی بیرون شود/شد، حمایت می‌کند.

•انگلیسی‌ها برعکس انتخابات ۲۰۱۴ در این انتخابات خاموش و بیطرف اند و احتمالاً نمی‌خواهند با هیچ گروه قومی-تباری در افغانستان مواجه شوند.

• هندوستان به عنوان بزرگترین حامی دکترغنی-امرالله صالح برنامه‌ی متفاوت را در افغانستان دنبال می‌کند. هند در صدد فلج اقتصاد پاکستان و در نهایت تجزیه‌ی آن‌کشور است. هندوستان با حمایت خویش از داکتر غنی، خواهان تحریک پشتون‌ها و بلوچ‌های پاکستان توسط حکومت افغانستان است. هند در نظر دارد تا اختلافات قومی و زبانی در پاکستان افزایش یافته و قضیه‌ی لر او بر خواهی پشتون‌های دو طرف مرز دیورند نیز به چالش بزرگ به حکومت مرکزی پاکستان تبدیل شود. (اشتراک گروهی رهبران پشتون پاکستانی تصادفی نیست)

• پاکستان هر چند مخالف تجزیه‌ی افغانستان است اما هرگز حکومت دست‌نشانده‌ی هندوستان در کابل را تحمل نخواهد کرد و بزودی توسط طالبان و سایر گروه‌های نیابتی خویش، جنگ خونین را بر علیه‌ حکومت داکتر غنی تشدید خواهد بخشید.

•ایران بازیگر خاموش در سیاست افغانستان است و عمیق استراتیژیک در این کشور دارد. حالا که ایران در پروسه‌ی صلح (صلح طالبان با امریکا در قطر) نادیده گرفته شده است و در پروسه‌ی انتخابات نیز شاهد شکست دوستان خویش می‌باشد، بعید می‌دانم که دست به اقدام تلافی‌جویانه نزند. ایران احتمالاً گروه‌های نفوذی-مقاومت‌گران تاجیک را فعال ساخته و راه را برای برگشت گروه فاطمیون هزاره به افغانستان (مشخصاً مناطق بلخ‌آب و دره‌ی صوف) هموار خواهد کرد.

• ترکیه بازیگر نوظهور در منطقه است و از طریق جنرال دوستم-حزب جنبش عمق استراتیژیک در شمال افغانستان دارد. ساده‌لوحانه است که اگر فکر کنیم که ترکیه در قضیه‌ی افغانستان-انتخابات اخیر، بی‌تفاوت است. (اردوغان در روز اول ایجاد حکومت وحدت ملی به کابل آمده بود).

•ازبیکستان و تاجیکستان هرچند سیاست روسیه‌محور در افغانستان دارند و کشورهای غریب و ضعیف در منطقه اند، اما واکنش شان به پیروزی دکتر غنی، (کسی که متهم به تعصبات قومی و زبانی است) با احتیاط توام با نگرانی خواهد بود.

• روسیه جداً اوضاع را زیر نظر دارد و از خلای بوجود آمده توسط امریکایی‌ها استفاده خواهد کرد. روسیه‌ خواهان تشنج در مرز‌های سیاسی/تاریخی خود نیست اما یکه‌تازی های امریکا و عناصر مربوط به امریکا را نیز قبول نخواهد کرد. روسیه در هجده سال گذشته روابط خویش را با هسته‌ی اصلی شورای نظار (بازمانده‌های شورای نظار) حفظ نموده‌است و اگر در قضیه‌ی اخیر، بطور علنی از داکتر عبدالله حمایت نکند، در خفا به مشوره‌دهی و کمک های مشخص به او خواهد پرداخت.

روسیه، ترکیه، ایران، تاجیکستان و ازبیکستان تا اکنون به هیچ طرف تبریکی نگفته‌اند و پاکستان نیز بطور غیرمعمول، تنها به فرستادنِ سفیر خود در مراسم تحلیف دکتر غنی اکتفا نموده‌است.

اميد نجرابي

>>>   غنی این بار قصد دارد تا پشتون های پاکستانی را در بودجه افغانستان شریک سازد چون میداند که افغانستان به سه بخش تقسیم میشود .
۱ بخش تحت سیطره کابل
۲ بخش تحت تسلط غنی
۳ بخش تحت تسلط عبدالله
امریکا در تلاش است تا خود را نجات دهد هرچند به قیمت غرق شدن غنی تمام شود.

>>>   مایک پومپئو، وزیر امور خارجه آمریکا، با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد ایالات متحده با تشکیل یک دولت موازی در افغانستان مخالف است و از حاکمیت ملی و یکپارچگی افغانستان حمایت می کند.
پس چراایالات متحده آمریکا در ونزوئلا رئیس جمهورولت موازی و رئیس پارلمان موازى ساخت .
ونزوئلا اکنون دارای دو رئیس پارلمان و دو رئیس جمهور است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است