درس های اجتماعی را که انسان مسلمان میتواند از امساک روزه ماه مبارک رمضان بگیرد و به آنها عمل کند فراوان است بطور مثال ما در اینجا نکات چندی از این محسنات و مزایای اجتماعی روزه ماه مبارک رمضان را حضور عزیزان پیشکش می کنیم.

اولین دروس اجتماعی را که انسان مومن روزه دار از امساک روزه رمضان و مشق و تکرار آن میتواند حاصل و بدست آورد خودسازی و حصول اعتماد به نفس، صبر و استقامت، امانتداری و ده ها صفات و خصال خجسته و عالیه دیگری خواهد بود که برای روزه داران واقعی حاصل می گردد. زیرا روزه برای انسان مومن می آموزاند تا در هیچ حالتی از احوال و تحت هیچ شرایط انسان مومن روزه دار به جان حقوق، عزت و آبروی و اموال دیگران، ولو ناظر و محافظی هم در بالای اموال آنها حضور نداشته باشد تعرض و تجاوز نماید و یا اقدام به چنین کاری کند و بخصوص اقدام بقتل و کشتار انسانهای بیگناه؟

همچنین به هیچ وجهی و در هیچ زمان و شرایطی او این حق را به خود نخواهد داد تا اقدام به قتل مسلمانان کرده و یا به حقوق و اموال و نوامیس دیگران دست درازی و تعرض کند. چه حرمت نفس، عزت وآبرو، حقوق مالی عزت و حیثیت و آبروی دیگران را باید او مانند حیثیت و آبروی خود دانسته و از تعرض و تجاوز مصون و محفوظ بداند.

زیرا مومنان راستین و روزه داران واقعی اعتقاد کاملی دارند که روزه به معنی واقعی آن شامل امساک تمام اعضا و جوارح ظاهری و باطنی انسان بوده که دست، دهان، پای، چشم، گوش، زبان، قلب و همه وجود انسان مؤمن باید روزه دار باشد.

دهان و زبان او به جز از کلمة حق و سخن خیر چیز دیگری نگوید، از دست و زبانش کسی آزار و اذیت نشود، پایش بسوی حرام و ناحق کشیده نگردد، چشم و گوش آن فقط حق ببیند و حق بشنود. قلبش به ذکر خدا مشغول بوده از شرک، نفاق، بغض، کینه، عداوت، ریاء و خودنمایی پاک ومبری باشد.
والسلام

سید محمد خیرخواه

>>>   خوب،انسان روزه دار این کار ها را نکند.
آیا روزه که خلاص شد او حق دارد که این اعمال ناجایز را انجام دهد؟
اصلاً برای جلوگیری از اعمال ناجایز و غیر قانونی در یک مملکت قانون و مقررات وجود دارد،بدون در نظر داشت آن که تو مذهبی هستی و یا غیر مذهبی و یا به چیزی اعتقاد داری و یا به چیزی اعتقاد نداری و در جستجوی فهمیدن و دانش هستی،اگر عمل خلاف قانون انجام میدهی،مورد پیگرد قانون قرار میگیری.
مهمترین دلیلی که برای گرفتن روزه وجود دارد،عبارت از خبر شدن از حال ودرور گرسنگان است.
دریک کشوری که قانون بصورا درست تطبیق شود،نباید در قرن بیست و یکم هیچ گرسنه یی در یک کشور وجود داشته باشد.
دولت باید زمینه کار و امرار معیشت همه اتباع خویش را فراهم کند.
این اولین کاری است که تمام دولت ها باید انجام دهند.زیرا هیچ پروژه یی و هیچ زیر ساختی در یک کشور،مهمتر ازین نیست که شکم تمام اتباع کشور یک مملکت سیر باشد.
بنأ در قانون اساسی افغانستان در عوضی که نوشته شود هیچ قانونی نمیتواند خلاف قانون اسلام درین کشور وضع شود.باید نوشته شود که هیچ شکمی نباید در افغانستان گرسنه بماند.

>>>   درود جناب خیرخواه، 45 % ،مردم بيچاره افغانستان سال ها است که روزه غرقه می گیرند صرف با لقمه نان خشک و لیوان چای بدون شکر، در افغانستان روزه هیچ کس قبول نیست از الف تا ی، چون که روزانه باید 40 و 50 نفر تلفات کشته شدن نظامی و غیر نطامی راپور داده بشه، هر روز راکت، خمپاره، سلاح ای سبک و سنگین استفاده بشه، کشتن، دزدی، آدم رباهی ،زدن، دشنام، سنگسار برای زن و شلاق برای مرد، حق مردم رو خوردن، تجاوز به مال و ناموس که کار هر روزه است، شهر خالی، کوچه خالی سفره مردم بیچاره خالی، آیا در همچو کشور روزه قبول است؟؟ البته که نه، تنها روزه کسانی قبول درگاه حق است که با دست های ابله نان حلال برای زن و بچه می‌آورد آنون هم در چهار راهی منتظر ارباب که برای حمالی صداییش کنن و شب با کیسه نسبتأ پر و خالی، بجه ها با ذوق به استقبال پدر بدوند، خدایا به این ماه مبارک رمضان دیگه خانه کسی غم نباشد،خدایا خودت ببخش مردم بیچاره افغانستان رو که دارن تقاص بی کفایتی دیگران رو مردم رنج دیده افغانستان میده امین.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است