اگر مطالعه در زندگی سیاسیون افغانستان در یک قرن اخیر صورت گیرد دیده خواهد شد که بلا استثنا سیاسیون چب و راست در این کشور دارای ظرفیت سیاسی چندان نبوده دوستان بسیار نزدیک بواسطه مسایل سیاسی کوچک نتوانستند یگدیگر را تحمل کنند و به زودترین فرصت بجان یگدیگر افتادند و یگدیگر را از صحنه سیاست دور کردند.

از موتلفین سردار محمد داودخان در کودتای ۲۶ سرطان ۱۳۵۲ گرفته تا جناح های حزب دموکراتیک خلق افغانستان بعد از کودتای هفتم ثور ۱۳۵۷ و تا جناح های مجاهدین بعد از بیروزی جهاد افغانستان در هشتم ثور ۱۳۷۱ بلا استثنا همه گرفتار این مرض لا علاج بوده اند و در تاریخ گذشته افغانستان نیز متاسفانه این مرض دامنگیر سیاسیون کشور در طول تاریخ بوده تا جایی که دیده شده در همه تحولات سیاسی و اجتماعی حتی در جنگ های و مبارزات استقلال طلبانه و آزادی خواهانه کشور که جهاد بمقابل اتحاد شوروی نمونه تازه آن است همیشه وظایف که متعلق بمردم بوده مردم افغانستان از عهده آن تا حدی بر آمدند جان دادند- خون دادند- فرزندان خود شهید دادند تبعید و مهاجرت ها را بذیرفتند ولی کار و اموری که به سیاسیون کشور تعلق میگرفته سیاسیون این کشور از عهده اش بر آمده نتوانستند و ملت را در حال سردرگمی و بی سرنوشتی و معامله گری قرار داده و نگهداشته اند. مثلیکه امروز گرفتار همین سرنوشت هستیم در حالیکه در تعریف علم سیاست گفته شده که یکی از معانی سیاست اداره امور کشور و یا کشور داری عبارت است که سیاسیون باید بدون تزلزل از عهده آن بر آمده بتوانند.

از این جهت سیاست موفق به آن سیاست گفته میشود که حاکمان و سیاست مداران کشور بتوانند خود را از بحران های سیاسی بیرون بکشند نه اینکه خود در داخل بحران ها دست و پا زنند و همه انرژی شان بیهوده مصرف گردد و بشکل (دور و تلسلسل باطل) بعد از مدتی باز در جای اولی خود قرار گیرند که متاسفانه در کشور ما سیاست از مدت ها است که از اینقرار است و امروزهم اگر افغانستان متحد و یکبارچه ظاهری در جغرافیای جهان بنام افغانستان وجود دارد از برکت مردم افغانستان است زیرا مردم افغانستان به هر قوم و ملیتی اگر تعلق دارند در وحدت و یکبارچگی کشور خود با هم متجد هستند و تجزیه را نمیخواهند وگرنه از سیاسیون کشور هیچ چیزی بعید نیست؟

سید محمد خیر خواه

>>>   خیلی زیبا !
صد در صد درست

>>>   خير خواه عزيز ، مگر تا حالا ديده و يا شنيده باشيم كه چهره هاي كاذب سياسي نما كدام كلاس از سياست گرفته باشند، و حتي عده زياد شان حتي تعليمات عالي نداشته و ندارند، بشمول دَاوُدَ و ظاهر تره كي، ببرك ، نجيب ، أمين ، حضرت ، رباني ، كرزي و غني و كابينه و أطرافيان نزديك شان ، چون اكثر اين بزرگان حتي يك روز تجربه كاري و اداري نداشته و اولين كار دولتي شان رياست دولت ، وزارت بوده و بر علاوه خودشان معاونين شان و حتي مشاورين شان هم در أمور محوله سابقه و تخصص نداشته اند ، در زمان دَاوُدَ وزير اطلاعات داكتر نسائي و ولادي بود، چند وزير خوردضابط بود، در دوران خلق و پرچم ، تره كي در مسجد درس خوانده و در هند انگليسي را بلد شده بود ، ببرك بگفته اكثر مردم فاكولته را خلاص نكرده بود، أمين مافوق ليسانس رياضي بود، نجيب داكتر طب بدون معاينة خانه ، و كابينه شان هم خورد ضابط و ... ، و به استثناي تره كي همه شان لباس نظامي برتن نمودند و حيثيت نظامي بعد از آن از بين رفت ، دوره مجاهدين تا حالا معلوم دار است ، كرزي ماستري دارد اما يك روز كار اداري و دولتي نكرده بود، و اشرف هم چنان ، يك روز كار اداري در افغانستان نكرده بود، اتمر تا صنف هشتم معلوم است و بعد از آن هوائي ، عبدالله تنها چند هفته در شفاخانه نور داكتر بود،
أمور سفارتها بدتر از همه ، سن و سال كار هيچ مهم نيست حضرت صاحب نود و سه بالا بود و يگان رئيس و مشاور هنوز چوشك دارند؟ كمك و تمويل كننده هاي چهل سال گذشته هم مزدور بلي صاحب كار داشتند تا أغراض خود را بالاي همين قماش مردم تطبيق نمايند. و ما عوام ملت را چنان خسته و مصروف كسب معيشت ساخته اند كه در يك هفته نميتوانيم خوراك يكروز را بدست آوريم ، و از ترس وحشت از گرو ها جرأت خواستن حق و انتقاد سالم را هم نداريم ، و يگانه آرزوي ما رحم خداوند است كه چه وقت توبه ما مردم مظلوم را قبول كرده و ما را از اين حالت نجات ميدهد، و يا اينكه چه وقت مرگ به سراغ ما ميآيد .

>>>   Lalzad
دست آورد های ملا غنی!
================
* نظر به «آمار رسمی» از زبان ملا غنی - اتمر، در جریان کمتر از ۵ سال حکومت آنها (۲۰۱۴ - ۲۰۱۹) بیش از ۵۰ هزار نیرو های امنیتی کشور کشته و بیش از ۱۰۰ هزار زخمی شده اند (ترکیب قومی آنها هم معلوم است)!
* آیا کسی کدام آماری تخمینی در دست دارد که در دوره حکومت ۵ ساله ملا عمر در کشور (۱۹۹۶ - ۲۰۰۱) چند نفر کشته و زخمی شده است؟
* تلفات نیرو های امنیتی در دفاع از کدام رژیم/حاکم در یکصد سال گذشته، این تعداد بوده است؟
* دلچسب اینکه این تعداد تلفات در جمله «افتخارات» رژیم غنی محاسبه می شود...
+ + +
البته حساب کسانی که با هزينه ملیارد ها دالر و ریختن خون صد ها هزار نفر، باز هم ایجاد یک فضای پول بازی، چور اندازی، اوباش سازی، کاهگل کاری سرک ها، اعمار بلند منزل ها و بی اعتبار سازی تمام ارزش ها را «دموکراسی و دستاورد های ۱۸ ساله» می نامند، جدا است...

>>>   دوستی در فیسبوک نوشته ؛
من اوغان نیستم ، انسان هستم .

>>>   عاجل
کماندو های قطعه ۸۸۸ قومی کجاست؟؟؟
جنگ میان ارتش و افراد قومندان میرویس شاهراه بدخشان تخارکندز بغلان را به روی مسافرین مسدود کرده و ساعت ها میشود در چشمه شیر نزدیکی دندغوری ولایت بغلان جنگ میان نظامیان و افرد غیرمسول بنام قومندان میرویس جریان دارد شاید برق کابل دوباره قطع شود وصدها اراده وسائط نقلیه در دو طرف ساحه گیر ماندن!
معامله ننگین دند غوری باعث شده تا این مسیر هر از گاهی شاهد درگیری ها باشد
پ.ن..... کماندو ها به معرفی و دستگیری های فرمایشی فرستاده میشود اما در منطقه تحویل شده از طرف حکومت برای طالب نه چرا؟

>>>   Balkhi
لطیف پدرام:
گفتگو های صلح، بحث بر سر حکومت موقت، انتخابات ریاست جمهوری، هیچ چیزی نباید مبارزه علیه تبعیض را در محاق قرار بدهد. کماکان هشدار می دهم تذکره ی الکترونیکی جز با مشخصاتی که در قانون ثبت احوال نفوس سال ۱۳۹۳ آمده است (قانون مصوب مجلس) قابل قبول نیست. رژیم انحصارطلب از ناگزیری ها و مجبوریت شهروندان استفاده می کند تهدید می کند تا به زور تذکره ی غیرقانونی را توزیع نماید. هویت یکی از خط های قرمز ما است. برای مقابله با این ستمگری باید تدابیر جدی اتخاذ نماییم.

>>>   صلح عادلانه دایمی وآشتی ملی خواست وآرزوهای های حد اکثر مطلق مردم مومن وزجر کشیده افغانستان بوده وهستند.جنگ وخانه جنگی برای گرفتن قدرت سیاسی گروه ها واحزابها که متاسفانه درمدت چهل سال است افغانستان رابه ویرانه وکشتارگاه تبدیل کرده است وهزارها عالم دینی، استادان پوهنتون ودانشگاه ها ،محصلین، معلمین.کسبه کاران، تجاران، دهاقین ،زمین داران وافراد عادی را به اشکال مختلف تحت نام های مختلف به کشته شده اند ،زیر بنای اقتصادی ،روابط اجتماعی وتعلیمی ونیروهای امنیتی اردو وپولیس درطول سال های جنگ داخلی درافغانستان به شدت صدمه دیده اند.خصومت های قومی ،مذهبی، منطقوی وزبانی درین مدت به اوج خودرسیده اند دراثر جنگ های خانمانسوز داخلی وشکستن مرزهای افغانستان افراد غیر مسئول وبیگانه تحت نام ها وشعارهای جذاب و فریبنده داخل افغانستان گردیدند وبه وحدت ملی وهمزیستی مسالمت آمیز طولانی المدت جامعه افغانستان به شدت آسیب رسانیدند.خلاصه انواع عوامل ماجرا جویی ونفاق افگنی جامعه عقب مانده افغانستان بازهم سال های سال های سال به طرف عقب وجهالت بردند.الحمدالله درچند سال آخر که با کومک جامعه جهانی زمینه رشد وترقی ،تعلیم وتربیه،آزادی بیان بی سابقه ،جراید و مطبوعات درافغانستان مساعد گردیده است وبرای مردم زجر کشیده افغانستان امید واری های زندگی بهتر وآرام ترپیدا شده اند وخصوصا دربخش تعلیم وتربیه وتجارت پیشرفت زیادی صورت گرفته است اما بدبختانه بازهم یک عده گروپ های مسلح که تاحال افکار ماجرا جویی،تسلط گرایی و عقب گرایی درذهن رهبران شان هستند به جنگ داخلی وآدم کشی درافغانستان ادامه میدهند وباعث تشویش دوباره ملت مومن وزجر کشیده افغانستان گردیده اند این گروپ های ماجراجو دربعضی مناطق راهای عبور ومرور مسافرین را درداخل درطی چند سال گذشته درافغانستان گرفته اند و مسافرین را به شکلی از اشکال اذیت وآزار میدهند ومیربایند ودربعضی حالات مسافرین را میکشند وتحت نام های مختلف پول ازمسافرین میگیرند.این ماجراجویان ودشمنان صلح عادلانه وامنیت بدانند که انشالله روزی درافغانستان صلح وامنیت سرتا سری حتما آمدنی است واین اعمال شوم وماجراجویی خایینانه آنهابه عنوان لکه ننگین شان ثبت تاریخ افغانستان میگردند.ازچند مدت به این طرف فعالیت هاوجلسات صلح ازطرف جامعه بین المللی، کشورهای همسایه وکشورهای دور ونزدیک واحزاب سیاسی افغانستان واشخاص دینی ،ملی موثرو جامعه مدنی درداخل وخارج افغانستان به شدت ادامه دارد وانشالله بادعاونیایش ملت مومن افغانستان و هواخواهان صلح وآشتی ملی وهم به یاری خدای بزرگ به طرف موفقیت وصلح دایمی به پیش میروند واز مردم شریف ومومن واقشار مختلف افغانستان احترامانه تقاضا میگرددکه درپروسه وتشویق عملی صلح عادلانه وآشتی ملی درافغانستان ازهر نوع تلاش وکوشش دریغ نفرمایند ونگذارند که تنور گرم وداغ صلح وصلح طلبی درداخل وخارج افغانستان دوباره سرد گرددو هم اجازه ندهد که ماجراجویان وفرصت طلبان درداخل وخارج افغانستان باعث نفاق افگنی وبدبختی بیشتر درافغانستان ویران شده شوند.به پیش به سوی صلح عادلانه دایمی ،رشد ،ترقی ،وآشتی ملی وهمزیستی مسالمت آمیز درسرتاسر افغانستان، محو ونابود باد گروه های ماجراجو ،نفاق افگن ودشمنان صلح و آشتی ملی در افغانستان. ومن الله التوفیق
انجنیر عبدالرشید ناصری ازآسترالیا

>>>   غلط فکر نکنیداین یک واقیعیت تلخ کشورماست ما ازبدو تشکیل افغانستان فاقد رهبر بودیم .نواده های احمدشاه بابا بخاطر تخت وتاج یکدیگرراکور کردند کشتند .آواره ساختند .درانتقال قدرت ازسدوزایی به محمدزادیی وبالاخره به غلزایی واخیرا ازجمهوریت به جمهوریت دموکراتیک خلق ودولت اسلامی وامارات اسلامی وانتخابات اخیرریاست جمهوری همه اش پر تنش وحتا شرم آور است .نه علوم دینی ونه علوم عصری بالای ماتاثیر دارد.ونه ازتجارب کشورهای دوروپیش انتباه میگیریم .خدارحم کند بحال این ملت .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است