«چرا برخي از چهره ها از برگزاری انتخابات هراس دارند؟»
برخی از چهره ها نه بلکه همه مردم افغانستان از برگزارشدن انتخابات پر از تقلب که نتیجه اش چیزی مثل حکومت وحدت ملی باشد با زجری که از دست این حکومت کشیده اند دقیقا هراس دارند چون می‌دانند که وضعیت بدتر از 2014 است و هیچ قدرتی نمی‌تواند بحران یک تقلب سازمان یافته‌ی دیگر را کنترل کند. هراس بیشتر از این است که متولی این امر خود یک متقلب حرفه‌ای است که بر پایه تقلب به قدرت رسیده است.

«براي شفافيت چه طرحی دارند؟»
طرح احزاب برای شفافیت بسیار روشن است:
1- بایومتریک رای دهندگان در روز رای‌دهی
2- تغییر سیستم موجود به سیستم رای واحد قابل انتقال
3- زمینه سازی نظارت تاثیر گذار احزاب سیاسی و جامعه مدنی نه نظارت شکلی مثل 2014

این طرح بصورت تفصیلی ماه ها قبل روی میز رییس حکومت وحدت ملی، کمیسیون انتخابات و یوناما گذاشته شد و در نه ماه گذشته جدال اصلی سیاسی کشور روی همین موضوع بود. آقای مرتضوی خودت می دانی که رهبران احزاب در این مورد سه جلسه با رییس حکومت وحدت ملی داشتند و کمیسیونی به ریاست دانش در این زمینه ساخته شد و جلسات متعددی داشت و باز هم خود را به کوچه حسن چپ می‌ زنی صداقت هم چیزی خوبی‌ است.

«آيا كسی مانع نظارت از سوی آنان شده است؟»
بجای این شما پاسخ بگویید که چرا این همه دلبستگی به نظارت دارید و چرا این همه از بایومتریک که ماه ها قبل به شما مطرح شد می‌هراسید. در زمینه نظارت چه تفاوتی با 2014 آمده که بتوان آن را مایه امید برای شفافیت دانست؟ وقتی در این کشور بانوی اول قضیه صد میلیون دلاری دارد چطور می‌توان به نظارت بدون تکنولوژی اعتماد کرد؟

«اخلال پروسه انتخابات همسويي با طالبان نيست؟»
برخلاف انتخاباتی که نتیجه اش را تقلب تعیین کند در همسویی کامل با طالبان است چون در آن دزد و مافیا به ریاست جمهوری و پارلمان می رسند که هیچ احساس مسوولیتی در برابر مردم ندارند. مگر چنین نیست؟

شما که به اساس تقلب به قدرت رسیدید مگر همین دیروز بجای همدردی با نیروهای امنیتی نگفتید تلفات طالبان شما را دل شکسته‌ می کند؟ لطفا به اصلاحات تن دهید وگرنه ملت مجبورتان می‌کند که به اصلاحات تن دهید.

نور رحمان اخلاقی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است