در این چند روز فکر نمی کنم خواب در چشم مردم مظلوم ما رفته باشد.

صحنه های سلاخی و جنایت بسیار تکان دهنده بود و روز گذشته کاروان جوانان و دختران جان باخته ما به خاک سپرده شد. دشمنان، بی رحم و ضد دانایی، کرامت و اخلاق انسانی اند. اخیرا خبرنگاران زیادی می پرسیدند و می گفتند و مثال می زدند که حکومت پاکستان موفق شد جلوی حملات ددمنشانه در مناطق آسیب پذیر بلوچستان را بگیرد عراق و سوریه هم بر اوضاع مسلط شدند در افغانستان چرا مناطق آسیب پذیر حفاظت نمی شود و راه حلش چیست؟

به نظر من اول مردم و مسوولان تجمعات حد بالایی از احتیاط و تدابیر را داشته باشند زیرا حکومت ما نه حکومت پاکستان است و نه عراق و حتی سوریه دوم حکومت روی مناطق آسیب پذیر توجه بشتری نماید خلاصه این مردم اتباع همین کشور هستند از دیگران یاد بگیرد و کارهایشان را توجیه نکند و حکومت مسوولیت دارد و سوم هم جامعه جهانی است که بالاخره در این کشور حضور دارد و بخش عمده ای از تعهداتش حمایت از مردم است.

جامعه جهانی ظرفیت هایی بالای استخباراتی و زور دارد و می تواند تروریست و حامی آن را شناسایی نماید و چهارم هم اینکه سازمان های حقوق بشری و دنیای مطبوعات اینگونه رویدادها را قویا منعکس نمایند افکار جوامع انسانی را بسیج و تحریک نمایند و مسوولیت جمعی و انسانی خلق نمایند.

این چهار موضوع جنایت را محدود می کند اما در محیط و وضعیتی که ما داریم نقش مردم اساسی و زیربنایی است.

محمد ناطقی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است