گنج مردی را از خانه او دزدید دزد بعد از مدتی در پنجه قانون گرفتار شد، صاحب گنج وکیل مدافع خود را به دادگاه فرستاد، وکیل گنج و دزد را بخشید و دزد آزاد شد صاحب گنج هم تا آخر عمر تاوان اشتباه خود را می پرداخت.

داستان مردم ما نیز اینگونه است. ما وکیل می فرستیم تا از حق مان دفاع کنند اما همه چیز را می بخشند و شاد و شنگول برمی گردند. مذاکرات گوناگون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و ... است و در مسایل مختلف از آن استفاده می شود و برای بدست آوردن یک اجماع و مساوی برد برد باید نتیجه دهنده باشد و به موضوع سیاسی آن در آریانا زمین می پردازیم.

رهبران سیاسی وقتی وارد مذاکره می شوند برای بدست آوردن حق پیروان خود تلاش می کنند و از خواست های بزرگ برای بدست آوردن حق کوچک خود استفاده می کنند در واقع آنها وکیل ها و نمایندگانی موفق هستند.

اما نمایندگان مردم ما که در بن رفتند جسه بود نه مذاکره اما این ساده دلان دولت و ملت را تحویل دادند، برگشتند و افتخار کردند و حق مردم خویش را به دزدها بخشیدند، در مجلس ریش سفیدان (لوی جرگه) به آن دزد قانون وضع کردند و دزدی آن را قانونی اعلام کردند. عبدالله را نماینده انتخاب کردیم این همه رفت و همه چیز را بخشید و دستان دزد را بالا کشید و به دزد ملت تبریک گفت.

ما عجب آدم ها و نمایندگانی داریم، پشت درهای بسته در مورد حق یک ملت مذاکره می کنند بعد می آیند بیرون توافق خود را اعلام می کنند. از متن توافق سال ها گذشته است اما
هنوز صاحبان آنکه ملت باشند از آن آگاهی ندارند.

چرا از حق مردم می بخشند؟ زیرا نمی دانند حق چیست، رهبر بودن چیست، نماینده چیست و مذاکره و راه و روش آن چیست!

برای دیدن عجایب هفتگانه تاریخ در مصر، یمن، چین، هند، مکزیک و ... اکتفا نکنیم همین مذاکرات مردم آریانا زمین با پشتونیست ها از عجایب هفتگانه تاریخ است که همه چیز را به ناکس ها بخشیده اند.

گل امیری

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است