بجای این نشست‌ های تکراری به مناسبت‌ ها، هزار بار بهتر است تا دولت سمپوزیم‌ های تحلیلی راه‌ اندازی کند و از دانشمندان علوم دعوت نماید تا عوامل جنگ سرد و داکترین فعال در دوران سرد را در کریملین و کاخ سفید مورد پژوهش و بحث‌های دشوار قرار دهد.

در این زمینه‌ ها، مقاله‌ ها و کتاب‌ ها به نشر رسد تا مردم از عوامل و پیامدهای جنگ سرد در افغانستان که یکی از میدان‌ های استراتژیک این جنگ بود درس بیاموزند. دولت باید یاد بگیرد که سخنرانی‌ های همیشگی و تکراری به اصطلاح رهبران، زخم‌ های خونین این دوران را دوباره تازه می‌ سازد.

این رهبران عادت کرده‌ اند تا برای برائت خود همه را تحقیر کنند و کینه‌ های قبیله‌ ای و ارتجاعی خود را در این محافل به روی مردم خالی کنند.

ملک ستیز

>>>   غنی در پی مهندسی انتخابات و محاصره بلخ است.
والی سمنگان را تبدیل کردند تا به جایش یک ازبک گلبیدینی را جابجا کنند که هم در مقابل جمعیت ایستاد شود و هم در مقابل دوستم و هم دل رییس پارلمان به دست آید اما بیخبر از اینکه سیل اعترضات مردمی بنیاد همه توطیه را میکند.

>>>   محمد همایون صادقی
اینبار نباید با روحیه جهادی و ایدلوژیکی خیزش های مردمی را سمت و سو دهند باید با روحیه قومی ، عدالت اجتماعی و نظام فدرالی به پیش بروند .
آنهانیکه هویت قومی ایشان را آشکار نمیکنند و برخی تاجیکان را در بستر زبان فارسی با خود دارند با یادآوری یکی از فکاهی مشهور ، آیا آنان شاه خیل استند یا عروس خیل ؟
باید آشکارا بگویند که تاجیک اند یا افغان ( پشتون )

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است