مستاجر بعدی ارگ نیز رویه‌ غنی را در پیش خواهد گرفت؟

دو روز گذشته ریاست اجرایی ساختمان شورای وزیران را که به‌ تازگی در جوار ارگ ریاست‌ جمهوری ساخته شده است افتتاح کرد.

در حالیکه بودجه‌ ساخت این ساختمان از سوی کمیته‌ تدارکات ملی منظور شده بود رییس‌ جمهور غنی بارها با ساخت این ساختمان مخالفت کرد. هنگامیکه کار منزل اول این ساختمان در حال تکمیل شدن بود رییس‌ جمهور غنی دستور داد که آن را دوباره ویران کنند اما ریاست اجرایی سرانجام این ساختمان را ساخت تا پس از این شورای وزیران صاحب ساختمان اختصاصی خود اش شود.

آنچه که ساخت این ساختمان و بهره‌ برداری از آن را اهمیت می‌ دهد اضافه شدن یک ساختمان بر ساختمان‌ های دیگر دولتی نیست این ساختمان از متن کشمکش بر سر نوعیت نظام سیاسی برخاسته است و به همین دلیل مهم است که بدانیم ماندگاری آن تا کجا به‌ طول می‌ انجامد.

داکتر عبدالله در جریان کارزارهای انتخاباتی 2009 و پس از آن تمرکززدایی قدرت را در راس اهداف سیاسی‌ اش قرار داد وی بعنوان نماینده‌ طیف وسیعی از گروه‌ ها و چهره‌ های سیاسی‌ ای که از تمرکز بیش از حد قدرت در ریاست‌ جمهوری و ذیل دفتر رییس‌ جمهور ناراضی بودند عرض‌ اندام کرد. تعدیل قانون اساسی و تعدیل نظام ریاستی کنونی به نظام پارلمانی از جمله راهکارهای تیم اصلاحات و همگرایی برای عبور از آنچه که بحران تمرکز قدرت نامیده می‌ شد بود.

انتخابات جنجالی ریاست‌ جمهوری سال 1393 با پادرمیانی وزیر خارجه‌ وقت آمریکا حل شد اما از متن این کشمکش اداره‌ جدیدی در حکومت افزوده شد. ریاست اجرایی جایی که رقیب انتخاباتی غنی با دو معاون اش در آن نشست و به این ترتیب عملا ساختار اداری حکومت برهم خورد. پذیرش ساختار جدید برای هر دو طرف ساده نبود غنی آن را پذیرفت تا رفتن‌ اش به ارگ ممکن شود و اصلاحات و همگرایی پذیرش این طرح را گامی به پیش برای تمرکززدایی از قدرت عنوان کرد.

در حالیکه رییس‌ جمهور غنی در سخنرانی‌ هایش همواره بر تطبیق کامل قانون اساسی تاکید کرده و از توافقنامه‌ سیاسی یادی نمی‌ کند داکتر عبدالله همواره بخشی از چالش‌ های کنونی را به عدم اجرای این توافقنامه نسبت می‌ دهد واقعیت اما این است که نه توافقنامه‌ سیاسی در این سال‌ ها مورد توجه قرار گرفت، نه مجلس بزرگان (لوی جرگه‌) تعدیل قانون اساسی برگزار شد و نه کسی پروای تطبیق مواد قانون اساسی را دارد.

درگیری واقعی بر سر تسلط بر منابع قدرت است. کاخ شورای وزیران نماد واقعی این درگیری است. این کاخ ساخته شده است تا پس از این نشست‌ های شورای وزیران در آن دایر شود به این معنا که ریاست اجرایی بعنوان بخش جدایی‌ ناپذیری از ساختار حکومت باید در سال‌ های آینده حفظ شود اما رییس‌ جمهور آخرین ساز مخالفت‌ اش را دمیده است. هیچ پنجره‌ ای رو به ارگ در این ساختمان ساخته نشود.

آیا مستاجر بعدی ارگ نیز رویه‌ محمداشرف غنی را در پیش خواهد گرفت؟ پنجره‌ ای در آینده رو به ارگ به نیت آشتی ارگ و سپیدار باز خواهد شد یا این ساختمان در فردای انتخابات چهارم ریاست‌ جمهوری در اختیار نهاد دیگری قرار خواهد گرفت؟ پاسخ به این سوال پاسخ آینده‌ نظام سیاسی کشور نیز می باشد.

محمداکرام اندیشمند

>>>   شا ید شورای امنیت ملی در اینده در ان سا ختمان مستقر شود
خیراندیش

>>>   قصر سپید دار اصلأ بخاطر بود و باش کرزی بعد از تقاعد اش ساخته شده بود، اما کرزی نظر به بزرگ بودن این قصر برای خودش،آن را نپذیرفت و به ریاست اجراییه داد.
اشرف غنی فکر میکنم که بعد از دو دوره ریاست جمهوری، قصر سپید دار را منحیث خانه خود بعد از تقاعد میگیرد و ریاست جمهوری را به داکتر عبدالله میدهد و این تعمیر جدید ریاست اجراییه، خانه داکتر عبدالله بعد از تقاعد میشود.
این که درین میان عطا محمد نور و گلبدین چه پلان هایی در سر میپروارند و تا چه اندازه پلان های آنها قابل تطبیق است، خودشان میدانند.

>>>   مشکل در همین است که جوانان تاجیک برای استقرار دولت فاشیست وقومگرای غنی قربانی میدهند

>>>   بلی قصرکه برای فعلا مورد استفاده هرنهاد قرارمیگرد مشکل نیست ابادی مملکت است وماباید خوش شویم که شهرماابادمیشود.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است