داغی که با دستگیری تروریست‌ ها تازه می‌ شود.

در جهان رسم است که پس از حوادث تروریستی و تلخ دولت‌ ها به عملیات جستجو و دستگیری مباشران حادثه اقدام می‌ کنند. هدف از این کار نخست تحقق عدالت و تامین امنیت و سپس کاهش سوزدل خانواده‌ ها و بازماندگان قربانیان حادثه است. البته در افغانستان وقتی مباشران، همکاران و همدستان تروریست‌ ها دستگیر می‌ شوند نه تنها خبر خوشی محسوب نشده بلکه داغ دل بازماندگان قربانیان را تازه می‌ کند. علت آن‌ هم این است که اکنون همه می‌ دانند با دستگیری تروریست‌ ها نه تنها عدالت اجرا و امنیت تامین نمی‌ شود بلکه فرصتی به مجرم داده می‌ شود تا نفس تازه کند و در عین حال از امکانات دولتی نیز بهره ببرد.

مثلا روز گذشته در اخبار گفته شد که پولیس کابل یکی از همکاران عامل انتحاری روز شنبه کابل را دستگیر کرده است. به نظر شما با دستگیری این مجرم چه اتفاقی خواهد افتاد؟ او محاکمه خواهد شد و سپس به سزای اعمال خود خواهد رسید؟ هرگز و ابدا با دستگیری این جنایتکار هیچ اتفاقی نمی‌ افتد. او پس از دستگیری در بهترین مکان دولتی اسکان داده خواهد شد که داده شده است و از تمام امکانات دولتی بهره خواهد برد که برده است پس از این که نفس تازه کرد و چند روزی از دغدغه‌ های زندگی آسوده شد بر اساس عفو رییس‌جمهور آزاد خواهد شد یا اینکه با پرداخت رشوه زندان را به صورت آبرومندانه ترک خواهد کرد.

یا یکی از بزرگان واسطه آزادی او قرار خواهد گرفت و آزاد خواهد شد یا اینکه تروریست‌ ها در زندان نفوذ کرده او را با صدها زندانی دیگر خود آزاد خواهند کرد همان اتفاقی که هر ساله می‌ افتد. تروریستی که روز گذشته دستگیر شد و اکنون در بهترین اقامتگاه دولتی به اسم زندان به سر می‌ برد نیز پس از استراحت تا یکی دو سال دیگر یا با امضای رییس‌ جمهور افغانستان یا از طریق دیگری آزاد خواهد شد. همان اتفاقی که برای تروریست‌ های حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار افتاد. بیشتر 75 نفری که ماه پیش آزاد شدند، سازمان‌ دهندگان حملات مرگبار در کابل و سایر ولایت‌ ها بودند.

کیست که حمله انتحاری به فروشگاه «فاینست» در شهر کابل را فراموش کند. اگر یادتان باشد روز جمعه مورخ 1389/11/8 یک حمله انتحاری در فروشگاه «فاینست» در منطقه وزیر اکبرخان شهر کابل به وقوع پیوست ساعتی پس از حادثه حزب اسلامی گلبدین حکمتیار در بیانیه رسمی مسوولیت آن را به عهده گرفت. می‌ دانید در این حمله چه کسانی کشته شدند؟

«حمیده برمکی» از فعالان حقوق بشر و استاد دانشگاه کابل، با داکتر «مسعود یما» شوهر و چهار فرزند اش از قربانیان این حادثه بودند. در این حمله تروریستی دست‌ کم 8 تن دیگر از جمله «ناجیه» از قضات جوان کشور نیز کشته و بیش از 10 نفر زخمی شدند. در آن زمان حزب اسلامی این حادثه را جز افتخارات خود به ثبت رساند. دولت وقت نیز چند روز پس از این حادثه اعلام کرد که سازمان‌ دهندگان آن را دستگیر کرده و به زودی به سزای عمل شان خواهند رسید اما همانطور که دیدیم ماه گذشته همه آنها آزاد شدند.

محمد مرادی

>>>   مغز متعفن خودش تروریست و سایر تروریستان را برادران خود می داند.

>>>   میگویند ملا تره خیل انتحاری دانشگاه مارشال را تضمین کرده که دیگر چنین کاری نمیکند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است