روند فعلی درافغانستان این است که دشمنان جنایت می کنند، رهبران تسلیت می گویند و جوانان و شهروندان شکایت می کنند.

یعنی با آنکه ستون فقرات جامعه هستیم اما هیچ کاری برای خودمان انجام ندادیم بنابراین اگر ما جوانان افغانستان بدون علایق و گرایشات قومی، سمتی و زبانی همه باهم منسجم نشویم روند فعلی یکی پی دیگری ما را حذف و نابود می کند.

تلخ ترین مثال این است که در حادثه ی کانتینانتال در اثر جنایت دشمنان ملت ماتم دار افغانستان شاهد کالبد شکسته و به خون خفته جوانان تحصیلکرده، باهمت و خدمتگذار جامعه مانند مُهمند، پویان، فرزان و تمام قربانیان حادثه المناک هوتل انترکانتینانتال کابل بودند اما بلافاصله جوانان و شهروندان در عالم غم و اندوه فقط شکایت نمودند و رهبران صرفا ابراز تسلیت.

خلاصه کلام اینکه در طول یک و نیم دهه جنگ و ناامنی در افغانستان، بهترین جوانان و شهروندان افغانستان به خاک وخون کشانیده شدند اما جز شکایت و تسلیت هیچ کار دیگری صورت نگرفت و تا زمانیکه جوانان افغانستان از طریق ایجاد یک صف واحد زعامت کشور را به عهده نگیرند این روند کشنده به سرعت ادامه خواهد داشت.

محمدجواد رحیمی

>>>   برادرگرامی حرف تان کاملن بجا اما عمل کردن به گفته خیلی دشوار است وآن روزی که سری شما صدا شودبیاید بخاطر دفاع از این مردم یک مظاهر راه اندازیی کنیم همه زیر یک چطر گوم میشوند .
حادثه چهاراهی زنبوق یاد همه است وقتکه تعداد از جوان نان گرد هم آمدن صدای عدالت خواهی بلند شد بسیار تعداد کمی از جوانان شرکت کردن ومدت نگذشت که همه گوم شدن وقضیه را به تاجیک ها ربط دادن که کار آنها جوانان تاجیک ها تنها ماندن اگر در اون حادثه همه اقوام افغانستان داغ دار شدن وفامل دوستان وخیش آوندان خود را از دست دادن
تاوقت که ما با هم یک صدا نباشیم ودر برابر این نظام فاسد اقدام نکنیم همه به مرور زمان نابود خواهیم شد چی جوان تاجیک باشد هزاره باشد پشتون باشد ویا سایر اقوام دیگر

>>>   در پهلوی جوانان اگر قشر زنان سهم نگیرند و از تجارب بزرگسالان استفاده نشود و مشرات قومی و روحانیون سهم نگیرند.کار بجایی نخواهد کشید و همین حالت دوام خواهد داشت.
هرچند با شرکت آنان نیز کدام تغیری در حالت کشور،تا زمانی که مداخله خارجی باشد و کشور در فقر و بیسوادی باشد،نخواهد آمد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است