گرامیداشت از سی و سومین سالروز جان باختن عبدالقادر ذبیح الله صبح امروز شنبه 2 جدی 96 با حضور والی بلخ، اعضای مجلس نمایندگان، اعضای شورای ولایتی، قوماندان ها و مسوولین احزاب سیاسی، روسای ادارات دولتی، بزرگان قوم، مهمانان از 14 ولسوالی و بنادر حیرتان، مسوولین و جنرالان ارشد نظامی و ملکی شمال، تجار، علما و باشندگان مزار شریف در ولایت بلخ برگزار شد.

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، عبدالله رفیعی معاون شمال حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان در این مراسم سخرانی کرده و می گوید: شهدا همه جایگاه خاص خود را دارند. هرگاهی که ما از شهید یاد می کنیم در نزد خدا دارای جایگاه و مقدار می شویم. شهدا پیش قراولان جامعه اسلامی و انسانی هستند. در محفلی که قرار داریم باید از همه شهدا یاد کنیم و جایگاه همه را گرامی بداریم.

وی، در خصوص ارزش جهاد می گوید: مساله بسیار مهمی که در این روزها ذهن مردم شمال یا ولایت بلخ یا کل افغانستان را به خود جلب نموده موارد مختلفی است که در این راه در جمع بزرگی از مردم لازم و ضروری است که باید یاد شود. لذا ارج گذاشتن به شهید و جهاد بسیار مهم است آن را باید پیاده کنیم، ثمر و نتیجه جهاد و مبارزه مجاهدین و شهدا را ما باید در عمل ببینیم.

رفیعی، از حال و هوای نظام جدید برخورد آنها با جهاد و مجاهدین انتقاد کرده و می گوید: از آغاز حکومت موقت و انتقالی در افغانستان زمزمه هایی بود که باید مجاهدین کنار زده شوند و یک حکومت و یک روش و یک رویه در افغانستان پیش بیاید که دیگر رنگ و بوی جهاد را نداشته باشد و این توطیه هم از بیرون و هم از داخل بسیار هویدا بود. لذا بعضی از رسانه ها، زبان ها یا صداها به این نحو بود که جهاد و یا مجاهد را به اسم جنگ سالار بشناسانند. بعضی ها هم این برنامه را داشتند که مجاهدین را به محکمه بکشانند. به جای اینکه مدال قهرمانی به اینها بدهند. به جای اینکه برای اینها عزت قایل شوند.

معاون شمال حزب وحدت اسلامی ادامه داد: کم کم موفق هم شدند. اولین توفیق کسانی که می خواستند جهاد را، ازرش شهدا را از افغانستان ببرند اختلاف در بین مجاهدین بود. هر گروهی را به گروهی دیگر و هر حزبی رابه حزب دیگر و هر قومی را به قوم دیگر بی باور ساختند. لذا این بی باوری و بی اعتمادی سنگ جهاد را در افغانستان کم کم سبک ساخت. این بی باوری باعث شد که آنطور که لازم بود نتوانستیم ارزش جهاد را حفظ کنیم. دشمنان ما هم در کمین بودند که ارزش جهاد را از میان مردم ما بردارند. قصد نفاق و اختلاف در بین تمام توده های ما، در همه ولایات ما، در همه افغانستان دراز بود که صدای اختلاف شان بلند بود که نعمت دیانت را از ما بگیرد. زمانی که نعمت دیانت از یک مردم گرفته شد در آنجا دشمن موفق خواهد شد. مولانای بلخی یک شعر دارد که می گوید،نرم گوی و غیر از صواب مگوی. یعنی حرف بزن، تحلیل کن حدیث بخوان، آیات قرآن بخوان، بین جامعه صحبت کن، اما صحبت غیر صواب نکن. صحبتی که بوی اختلاف داشته باشد و ریشه اختلاف داشته باشد هرگز آن را نکن. مردم را وسوسه نکن و نفاق را در میان آنها نینداز.

وی، در خصوص جریان اختلاف والی بلخ و حکومت می گوید: ما در زمان جهاد چنان همبستگی داشتیم که با جهاد شوروی را از افغانستان بیرون کردیم. اما حالا می بینیم که نفاق و تفرقه موجود است. متاسفانه اخیرا شنیدیم که رییس جمهور می خواهد والی بلخ از وظیفه اش کنار برود. پیشنهاد من از اهل این مجلس این است که اگر لازم باشد یک تعدادی که ظرفیت و گنجایش این مساله را دارند به عنوان میانجی گران و دلسوزان این جامعه ساکت ننشینند و پا در میانی کنند. چه موضوعی بین والی بلخ و حکومت افغانستان است که این تصمیم را گرفته اند؟ اگر می شود از راه تفاهم، میانجی گری، مذاکره و مصالحه این موضوع را حل کنیم و ساکت نباشیم.

رفیعی، وظیفه داکتر عبدالله می داند که برای والی بلخ میانجی گر در حکومت باشد و بیان داشت: را در هنگام انتخابات هشتاد درصد مردم بلخ به داکتر عبدالله با کمپاین و اعتبار عطامحمدنور رای داده اند. پیشنهاد من به داکتر عبدالله این است که خاموشی برای وی اصلا درست نیست. عبدالله باید از نام و چوکی خود حتما استفاده کند و هم خودش در این مورد مذاکره کند و هم زمینه مذاکره و برادری و همرنگی را بین استاد عطامحمدنور و والی بلخ بوجود بیاورد که این مردم شریف از وی انتظار زیادی را دارند.

وی ادامه داد: پیشنهاد دوم من صلاح الدین ربانی است. فرزند ارشد شهید بزرگوار استاد برهان الدین ربانی که اینها فعلا در عمق دولت شریک هستند. اینها زمینه تفاهم و مذاکره را بوجود بیاورند. یعنی همه دست به دست هم دهیم، همه مقام های شمال و جنوب و غرب و شرق دست به دست هم دهیم تا این معضلی را که پیش آمده است را از راه تفاهم و مذاکره و برادری حل شود. من خود نیز ابتدا حمایت خود را از والی بلخ اعلام می کنم و امیدوارم این مساله هر چه زودتر رفع شود.

کد (30)

>>>   وای وای وای ایقدرنفر که جمع شده کجا پت شویم مه خوبیخی زیاد ترسیدم ههههه

>>>   عطا می خواهد دندان ع رابکشد وع را مار آستین میداند ع بیچاره چی کند؟؟

>>>   آقاي عطامحمد نور به حيث سفير بنگلاديش مقرر شد.

>>>   بهروز جلال آبادی
نباید بی انصاف باشیم !
در بلخ ۱۵ سال یک تاجیک والی هست آن هم در سرزمین تاجیکان ، لیکن تعداد مثلی شغال فریاد میزنند که بلخ میراث پدری کسی نیست !
لیکن دوصد سال دولت در دست یک گروه فاشست مزدور است لیکن همین شغالان نمی گویند که این وطن خانه مشترک تمام اقوام است پس چرا فقط یک قوم حق دارد تا قدرت بدست ایشان باشد و دیگران هیچ !؟
باور کنید کدام روزیکه جهالت بنام پشتونولی خاتمه یافت همان روز این وطن گل و گلزار خواهد شد

>>>   بتایید اقای جلال ابادی باید گفت برای خود ارگ نشینان هرچه که است و هرکاریکه میکنند کسی حق انتقاد را ندارد کسانیکه شریک قدرت همین حکومت توافقی است و پنجاه پنجاه شریک است ارگ نشینان عین روش زمان حکومت نادر غدار عوام فریب را دوباره تازه کرده نادر بقرا مهر کرد اما پابند به ان نماند امیر حبیب الله را بشهادت رساند و ریس ارگ نشین امروزی به عین عوام فریبی و دشمنی با مردم غیر از قوم و زبان خودش کار گرفته است که در نهایت نتیجه خوب و مثبت را در پی ندارد جز نا امنی بیشتر و کشمکش ها را افزونی دادن است .

>>>   يك اقا نوشته است كه سرا ن احزاب و بزرگان قوم مينجيگرى كنند جاى تاسف است روز اول كه مقرر ميشوند واسطه و عذر ميكنند و باز كه شكم وجيب هاى شان پر شد باز كسى صلاحيت و حق بر طرف كردن شان را ندارد

>>>   واقعیت این است که نه خود داری نور از پذیرش استعفا و یا برکناریش از ولایت بلخ منطقی و قانونی است و نه فرمان برکناری صادر کردن غنی از آدرس دولت دست ساخته جان کری که از اول غیر قانونی بود و فعلا هم تاریخ قراردادش تمام شده است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است