تشکیلات وزارت داخله با تنظیم قوت های بشری این وزارت چه در سطح مرکز و چه در سطح ولایت ها، ولسوالی ها و سرحدات غیر عادلانه و غیر متناسب است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، ویس احمد برمک وزیر داخله، روز چهارشنبه 22 قوس 96 در نشست مشورتی راهبردهای این وزارت گفت: وضعیت فعلی افغانستان بسیار پیچیده و در عین زمان نیمه بحرانی است و تلاش ها بر این است که وزارت را در تامین امنیت و تنفیذ قانون حرکت دهیم و آن را به وظیفه اصلی اش باز گردانیم.

وزیر داخله با بیان اینکه بسیاری از نیروهای پولیس در خط مقدم نبرد فعال هستند اظهار کرد: مدیریت جنگ، وظیفه وزارت دفاع است اما با در نظر داشت وضعیت فعلی نیروهای پولیس دوشادوش ارتش و امنیت ملی مبارزه می کنند.

وی افزود: یک محور اساسی راهبر وزارت داخله افزایش ظرفیت ها و قابلیت های خود پولیس است که به سمت غیر نظامی شدن پیش برود و افکار و رفتار آنها در ایفای وظیفه تنفیذ قانون با مردم مدنی و ملکی شود.

مقام ارشد وزارت داخله، محور دوم راهبرد این وزارت را سیستم سازی خواند و بیان کرد: تشکیلات وزارت داخله با تنظیم قوت های این ولایت چه در سطح مرکز و چه ولایت ها و ولسوالی ها و سرحدات غیر عادلانه و غیر متناسب و با دنیایی از چالش ها مواجه است.

برمک گفته است که در یک ولسوالی 400 بست و در ولسوالی دیگر 54 بست وجود دارد درحالی که این موارد با سطح تهدیدات، نفوس و شرایط منطقه همخوانی ندارد و بنا بر متغیر خاصی تعریف نشده است از اینرو باید اصلاحات ساختاری، منطقی سازی تشکیلات وزارت داخله و مسلکی سازی متناسب با قوای بشری از سطح مرکز گرفته تا ولایت ها و ولسوالی ها رعایت شود.

وی درخصوص فساد در این وزارت اظهار کرد: یک نوع فساد فردی است و شخص از نظر فکری کاملا مغزش فاسد شده است و فکر می کند از هر منبعی که پول بدست آمد، برایش حلال است؛ متاسفانه که برخی به این سطح رسیده اند و فساد برای انها عادی شده است و بخش دیگر فساد مربوط به سیستم یا نظام موجود در وزارت است که زمینه آسیب پذیری ها را بوجود اورده است که اگر کنترل و یا تغییر نکند، فساد ادامه پیدا می کند.

وزیر داخله افزود: کسانیکه در زنجیره خیبث فساد دخیل هستند، وارد سیستم محاسبه و ارزیابی می شوند و امول آنها در طول مدتی که در وزارت بوده اند، بررسی و با آنان برخورد قانونی می شود.

کد (26)

>>>   ظام الدین غیاثی
کرزی ،اسپنتا ، انجینیر نبیل،خلیلزاد و دیگران خیانت ملی را مرتکب شده اند .
در خیانت به موکراسی آمریکایی ها و ناتو دست دارند

>>>   جناب وزیر!
تهدیدات هیچ وقت ثابت نمی باشد و همیش در حال تغیر است.
بنأ تعداد بست ها باید مطابق تهدیدات با مقطع زمانی صورت بگیرد.
شما کوشش کنید عملیات تصفیوی خویش را از مرکز به ولایات و از ولایات به ولسوالی ها و از ولسوالی ها به قریه جات گسترش بدهید و با فتح هرمنطقه،اگر نیروی کافی دارید،نیرو جالجا کنید و اگر نیروی کافی ندارید،از مردم منطقه منحیث دفاع خودی استفاده کنید و آنها را مسلح سازید و در میان آنها نیرو های کشغی و استخلاراتی را جابجا کنید تا از پیوستن ابن نیرو های دفاع خودی،به مخالفین جلوگیری شود.
از همه مهمتر شما باید در همکاری با پاکستان،هرچه سریعتر سرحدات را حصارکشی و بسته کنید و نگذارید مخالفین مسلح داخل خاک افغانستان شود.
اگر پاکستان مناطقی را حصار کشی میکند که طالبان پاکستانی داخل خاک آنها نشود،شما نیز مناطقی را حصار کشی کنید که خطر داخل شدن طالبان افغانی در آن متصور است.
اگر اینطور دست زیر الاشه بنشینید و هیچ کاری انجام ندهید،روزبروز اوضاع امنیتی بدتر خواهد شد.

>>>   این یادداشت را آقای #جعفر_عطایی سه سال پیش نگاشته است، اما محتوا هنوز تر و تازه است و قابل باز نشر.
------
تصور كنيد ملا عمر از بدخشان مى بود و طالبان تاجيك مى بودند و هر روز از تاجيكستان آمده داخل افغانستان عمليات انتحارى مى كردند و ده-بيست شهروند بيگناه كشور را مى كشتند. در آن صورت مى توانيد ادبيات، واكنش و رفتار كرزى ها و اشرف غنى ها را تصور كنيد؟ بدخشان را با خاك يكسان مى كردند و دمار از روزگار تاجيكان در مى آوردند. يكى از تعابير بسيار ملايم در مورد طالبانِ تاجيك "سگ هاى زنجيرى" تاجيكستان مى بود. هيچ بدخشى اى صدایش را بلند نمى توانست. اما حالا چون طالبان پشتون هستند، اصطلاح رسمى درباره آنها "برادران ناراضى" و "مخالفان سياسى" است. استفاده از سلاح ثقيله بر ضد آنها ممنوع است. عمليات شبانه بر ضد آنها ممنوع است. زندانيان آنها بدون تحقيق و محاكمه آزاد مى شوند. طرفداران طالبان با چهره حق به جانب در رسانه ها ظاهر مى شوند و از طالبان دفاع مى كنند و جنايات آنها را توجيه مى كنند.
راستى اگر همين كارهاى طالبان را يك گروه هزاره مى كرد، واكنش دولت و ملت در برابر آنها چگونه مى بود؟ همه مى دانيم كه در آن صورت هزاره ها صد در صدى بايد از افغانستان تصفيه مى شدند.
مشكل تنها طالبان نيست. مشكل عمده اين است كه طالبان جنايت مى كنند اما دولت و در رأس آن رياست جمهورى بجاى خصومت با طالبان از آنها حمايت مى كنند. لانه ها و آشيانه هاى طالبان در همه جاى از طرف دولت به صورت جدى هدف گرفته نمى شود. سيزده سال است كه چند طالب را از دره غوربند، دره ميدان، اندر غزنى و سرپل و فارياب و بغلان نابود نتوانسته اند. چرا؟ چون عزم جدى براى نابودى آنها وجود ندارد.

>>>   راه حل چالشهای کشور نه تنها در وزارت داخله بلکه در تمامی ادارات دولتی وغیر دولتی و موسسات ، فقط و فقط در اجرا و تطبیق عدالت اجتماعی است و بس .
با وجود که سر شماری در کشور را جهت کتمان حقیقت به بهانه های مختلف انجام نمیدهند در حالیکه همه گی حتی بیسواد های آنهائیکه ادعای اکثریت قومی را دارند مطمئن شده اند که اکثریتی وجود ندارد اما سلطه طلب ها با استناد به ادعای واهی به باور غلط شان ایستادگی مینمایند و اینجا رازی است. مثال مشهوری است که میگویند کسی را که حساب پاک است از محاکمه چه باک است ، پس ریگی در کفش دارند که سرشماری نفوس را انجام نمیدهند و با ادعای پوچ اکثریت و علاقه به انحصار قدرت در تقسیم پست ها و مقامات موثر و غیر موثر دولتی توازن قومی را بر قرار نمیسازند اگر هم یگان کسانی از اقوام دیگر را در یک بست عالی نصب میکنند آن فرد فاقد صلاحیت میباشد، کرزی در دو دوره حکومت خود از ضعف روحی روانی و هوا های نفسانی مقامات تاجک ، ازبیک و هزاره سوء استفاده کرده آنها را نوکر خود میساخت و به نفع قوم و تبار خود کار میکرد اما اشرف غنی ، یگان مقامات غیر پشتون را که برای حفظ ظاهر در تطبیق عدالت اجتماعی در یک بست عالی مقرر مینماید و بعد متوجه میشود که این مقام خلاف منافع ارگ گام میگذارد سریعا با پشتوانه خارجی که دارد و سوء استفاده از تفرقه های قومی و مذهبی اقوام ساکن کشور که توسط ملا های کوردل و نوکر های خارجی بین اقوام به وجود آمده است آن بدبخت را بدنام ساخته و برکنارش میکند که خوانندگان عزیز بهتر میدانند و چنین افراد را که بیگناه بدنام ساخته است خوبتر میشناسند.در کشوریکه همه مقامات صلاحیت دار دولتی از یک قوم یعنی همگی پشتون و در مقابل آن مخالفین داخلی دولت چه طالب چه داعش چه تعدادی از خاینین ملی پشتون و در اساس همه شان هم دارای یک مفکوره یعنی ادامه حکومت احمد خان درانی یکی از میراث خواران نادر شاه افشار و همچنان شایق به برقراری حکومتی مانند حکومت دست نشانده ای امیر عبدالرحمن ( دور از پشتونهای عدالت خواه و مومن به آیه شریفه قران کریم که خداوند میفرماید همه شما انسانها را از یک مرد و زن آفریده ام ... عزیز شما نزد من با تقوی ترین تان است ) باشند یعنی خود کوزه ، خود گل گوزه و خود کوزه گر ، و هر کدام به نحوی حافظ منافع دیگری باشند باز آنوقت در چنین حالت و ضع کشور درست خواهد شد؟ حالا به نظر شما کاری از دست آقای برمک که ادعا های مفت مینماید بر خواهد آمد؟ اگر میگوئید که وضع درست میشود زهی خیال باطل.
اما راه حل چیست؟ راه حل رها کردن رد ملا های تفرقه انداز و منزوی ساختن شان ، دوری از تعصب قومی مذهبی ، وحدت بین تمامی اقوام مظلوم کشور به شمول پشتون های مومن و معتقد به همان آیه شریفه قرانی که ذکر گردید و بالاخره ایستادگی در مقابل ظلم ، بی عدالتی و اضافه خواهی و مجبور ساختن ظالمین به گردن گذاشتن در مقابل حق و حقیقت عینی جامعه ، آنوقت است که مملکت ما و تمامی مردم کشور به شمول اضافه خواهان به آرامش خواهند رسید و مهمتر از آن نسل های آینده دعا گوی ما بوده و از آن هم مهمتر مورد لطف و عنایت پروردگار مان قرار خواهیم گرفت.یاد مان باشد که این دنیا فانی است .
عثمان

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است