وزیران جدید کابینه حکومت وحدت ملی مراسم تحلیف ادا کردند.

وزیرانی که بتازگی از مجلس نمایندگان رای اعتماد دریافت کردند شام روز شنبه 18 قوس 96 سوگند یاد کردند که منحیث وزرای کابینه حکومت، وظایف شان را در حمایت از احکام دین اسلام، رعایت قانون اساسی و سایر قوانین کشور و حفاظت از حقوق اتباع کشور با صداقت انجام دهند.

در این مراسم که در ارگ انجام شد، طارق شاه بهرامی وزیر دفاع ملی، ویس احمد برمک وزیر داخله، شهزاد آریوبی وزیر مخابرات و تکنالوژی معلوماتی، مصطفی مستور وزیر اقتصاد، گل آغا شیرزی وزیر سرحدات و قبایل، نصیر احمد درانی وزیر زراعت، مالداری و آبیاری، مجیب الرحمن کریمی وزیر انکشاف دهات، محمد حمید طهماسی وزیر ترانسپورت و هوانوردی، داکتر نجیب الله خواجه عمری وزیر تحصیلات عالی، فیض الله ذکی وزیر کار، امور اجتماعی، شهدا و معلولین و یما یاری وزیر فواید عامه، حلف وفاداری یاد کردند.

در پایان مراسم تحلیف، غنی ضمن تبریکی به وزرای مذکور، از مجلس بخاطر رای اعتماد به وزرا تشکر کرد و خطاب به وزرای جدید گفت که در پنج حلقه سیاست خارجی پیشرفت های خوبی داشته ایم اما در عرصه داخلی مردم توقع حکومت کارا و پاسخگو را دارند.

رییس جمهور افزود که مردم ما واقعبین هستند و باید به توقع آنان پاسخ داده شود.

کد (26)

>>>   زورکم و قهر زیاد!

به نظر می‌رسد که یکی از شروط اساسی گلبدین و آمدن او به کابل، دفاع و صیانت از ریاست جمهوری است که در نتیجه‌ی تقلبات گوسفندی و میانجیگیری جان‌کری، غنی را به سکان آن قرار داد. گلب دین امروز در ولایت خوست یکبار دیگر مخالفت خود را در پیوند به آمدن تغییرات و اصلاحات در کمیسیون هاي انتخاباتي که به شدت مورد انتقاد احزاب و شخصیت‌های سیاسی قرار دارد، اعلام کرد و در دفاع از آن قرار گرفت.
بر همگان روشن و هویداست که اعضای کمیسیون انتخابات جداً تحت مدیریت غنی و حواریون او در ارگ قرار دارد و متأسفانه جانب ریاست اجرائیه در تعین افراد مسلکی و وفادار به آرمان‌های مردم ضعیف عمل کرده و بیشتر امتیاز را به طرف ارگ واگذار نموده که جریان‌های سیاسی و مردم را در خصوص شفافیت انتخابات نگران ساخته است.
اینکه جامعه جهانی به ویژه امریکایی‌ها این‌بار در انتخابات آتی چه موضع خواهند گرفت، روشن نیست، اما غنی به زعم خودش ظاهراً فکر آن را کرده و تدابیری نیز سنجیده است. یعنی اینبار گلب دین و دارودسته‌اش را مأمور نموده تا با چنگ و دندان از وضعیت موجود و رأی تقلبی دفاع کند و چنان می‌نماید که قدرت را در صورت پیروزی نامزد دیگر، از راه مسالمت آمیز نه تنها که به تاجیک‌ها، هزاره‌ها و ازبیک‌ها واگذار نخواهد کرد؛ حتی حاضر نخواهد بود تا به «دُرانی‌ها» نیز واگذار نماید، به همین منظور تعدادی از قوماندانان بدنام حزب اسلامی از جمله «زرداد» را به کشور برخلاف رضایت شخصی‌اش دعوت کردند و دوباره او را ودار ساختند تا ریش و موهای بُلند و قيافه دهه ٧٠ دوباره بسازد، اما غافل ازینکه مردم امروز از سرتاسر کشور ماهیت سیاه‌کاری ارگ نشینان را شناخته اند و خرد و آگاهی و شعور و جسارت جوانان ما به جایی رسیده است که بخاطر تحقق عدالت، حاکمیت قانون و آزادی هر خاطی، متقلب، زورگو و بیدادگر را سرجایش خواهند نشاند ولو آنکه از طرف قدرتمندترین کشورهای دنیا حمایت هم شوند.
یکی از دوستانم از قول زرداد فریادی یکی از قومانداندان حزب اسلامی که در دهه هفتاد در مسیر شاهراه کابل- جلال آباد «پاتک» داشت و عابرین را آزار و اذیت می‌کرد، نقل می‌کند که او گفته است: «من نمی‌خواستم به کابل بیایم چون در انگلستان تازه کارهایم روبه راه شده بود و زندگی آرام داشتم، اما مرا جبراً وادار ساختند تا به کابل بیایم و من با دل ناخواسته اینجا آمده‌ام.»
بنا شما خود نقش مهره هاي ارگ را بهتر تشخيص مي دهيد.

هارون معترف

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است