بسیاری از شخصیت های سیاسی کشور در پیام های تبریک عید فطر و در نشست های مختلف از بی اعتمادی میان مسوولان بلند پایه حکومتی ابراز نگرانی می کنند و این وضعیت را برای آینده کشور خطرناک و رفتن به سمت بحران را حتمی گفته اند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، سید جواد حسینی، استاد دانشگاه در گفتگو با "همگام" در خصوص رابطه مسوولان نهادهای حکومتی با یکدیگرگفت: بحران کلان ملی که در سطح کشور وجود دارد و بسیار عمیق و خطرناک است، بحران اعتماد است.

حسینی می گوید: در تمام سطوح اداری، سیاسی و اجتماعی با بحران بی اعتمادی روبرو هستیم. محور این بحران حکومت و در حال حاضر حکومت وحدت ملی است. پیوسته صداهایی از درون ارگ بلند می شود که بیانگر نوعی بی اعتمادی به یکدیگر است. این صداها بخاطر این است که صداقتی در میان شان نیست. شفافیت وجود ندارد، تمام کارهایی درون حکومت می شود نه برای منافع عموم که برای تقسیم قدرت، منافع شخصی و نهایتا گروهی است.

این استاد دانشگاه می افزاید: وقتی تقسیم منافع و توزیع امکانات مطابق خواست اشخاص و گروه های صورت نگیرد طبعا اینها همیشه صدایشان بلند است که به من کم رسیده ، به شما زیاد رسیده و باید سهم من داده شود تا جایی که هر روز از مقامات درجه یک حکومت می شنویم که به نحوی دیگر را زیر سوال می برد.

وی، درخصوص ظهور آثار این بی اعتمادی در جامعه بیان می کند: بی اعتمادی رهبران، در تمام زوایای زندگی اجتماعی و سیاسی ملت هم پدیدار می شود و نتیجه اش می شود که امروز به یک دکاندار، قصاب، عالم دین و فرد سیاسی هم نمی توان اعتماد کرد. نتیجه کشتن ارزش های انسانی، سیاسی و اخلاقی، بحران اعتماد ملی می شود.

حسینی تصریح می کند: امروز بحران امنیتی و اقتصادی داریم اما بدترین بحران، بحران اعتماد ملی است. ورود این بحران در ارگ و سایر نهادها زمینه بسیاری از بی اعتمادی ها را فراهم می کند تا جاییکه باید درون نهادهای امنیتی خود جایگاه انتحاری را هم در نظر بگیریم. جاری شدن این بحران در جامعه مبنای ده ها عملکرد بد دیگر می شود و اینکه هیچکس نمی تواند فردای خود را حدس بزند. دلیل همه اینها در درون حکومت است.

استاد دانشگاه معتقد است فساد یکی از بحران های نشات گرفته از طبقه پایین جامعه نیست و از رهبران نشات می گیرد. وقتی شهروندان می دانند که رییس جمهور، رییس اجرایی، وکلای پارلمان، شهرداران، عالمان دین و بقیه به آسانی فساد می کنند، فسادشان به درون جامعه هم وارد می شود و نتیجه بدبختی هایی می شود که در آن هستیم.

وی، درخصوص ادامه وضعیت و برنامه های مبارزه با فساد اظهار می کند: شعارهای بسیار بزرگی در سال های اخیر در خصوص مبارزه با فساد سرداده شد و حتی در و دیوار این شهر پر از مبارزه با فساد است. چرا نتیجه نداد؟ در کوچکترین مسایل صحبت از شفافیت می شود اما شفافیتی در آن نیست! حاکمان در متن سخنرانی هایشان جزو نفرات اول جهان هستند و بسیار ماهرانه صحبت می کنند اما نتیجه کارشان فریب کاری می شود. اگر کارهای شان نتیجه ای می داد باید در وضعیت امروز کشور احساس می شد اما چنین نیست.

حسینی، آمدن حکمتیار به کشور را درست اما بی ثمر می داند و بیان می کند: حکومت به خود می بالد که بعد از ده ها سال یک مخالف سیاسی را به کشور آورده است اما نتیجه کار را ببینید، تا جایی که بررسی کرده ایم، ماهانه صدها هزار دالر صرف آقای حکمتیار می شود اما باید نتیجه کار را ببینید!

این استاد دانشگاه در همین باره ادامه می دهد: اگر آمدن حکمتیار روی امنیت تاثیر گذار بود، اگر احساسات ملی را تقویت می کرد، اگر روی مولفه های مثبت سیاسی تاثیر گذار می بود قطعا آمدنش نتیجه داشت اما بحث این است که شعارها و حرف های وی را ببینید، نتیجه کار این کار را درک می کنید.

وی درخصوص هدر رفتن بیت المال در جریان امتیازات کلان به شخصیت ها اظهار می کند: ماهانه بیش از 100 هزار دالر برای چند خدمه زن رییس جمهور مصرف می شود. اگر می گویند که وی کار می کند، وی اصلا نهادی ندارد. موسسات بسیار فعال و وزارت امور زنان و بخش زنان در تمام وزارت ها وجود دارد که نشان می دهد این هزینه های گزاف هیچ جایگاه قانونی ندارد. اینکه همسر رییس جمهور هم برای خود اداره ای باز کند که هیچ جایگاه قانونی ندارد باید اصلاح شود.

حسینی می افزاید: اگر امور همسر رییس جمهور توجیه شود، آمدن حکمتیار، حضرت مجددی، جناب کرزی و کسان دیگری که مبالغ کلان از بیت المال دریافت می کنند هم توجیه می شود. رییس جمهور می تواند از مال خودش ببخشد اما نمی تواند اموال ملت را بخشش کند.

کد (26)

>>>   شکست استبداد نزدیک است!
استفاده از زور و عریان ساختن استبداد مقاومت ایجاد میکند و صف مظلومین را بزرگ می سازد. استبداد و تفوق طلبی حدیث کهنه درین ستم کده می باشد اما عریان ساختن آن از سوی دستگاه حکومت و تحکیم آن با قوه قهریه و ارتکاب جنایت آشکار، مطلبی است که امیدوار کننده می باشد.
قاتل کاظمی، فرمانده داوود، سالم ایزدیار و هزاران شهید نامدار و گم نام یک دهه پسین طالب است اما با شهید ساختن سالم و یاران اش و انتحار بر سر جنازه او نقاب از چهره تروریستان درون نظام برداشته شد، تبانی تروریستان و عناصر مشخص در درون نظام هویدا گردید و ستون اول جای ستون پنجم نقش آفرینی نمود.
رستاخیز تغییر جهشی به پهنای افغانستان و روزنه امید به شکست استبداد است و اینرا میتوان در افکار عامه به سادگی خواند و از حمایت بی دریغ مردم ازین جنبش به پیروزی اش ایمان داشت.
خون شهدای ما و اعتقاد راسخ خانواده آنها به حقانیت راه فرزندان شان بی وجدان ترین و تنبل ترین انسان را وادار به حرکت می نماید و انعطاف و عقب گرد را از او می ستاند. دقیقا روز اول عید با جمع دیگر از اعضای رهبری رستاخیز تغییر به سلسه دیدار ه با خانواده شهدا رستاخیز با خانواده شهید اعجازالحق دیدار نمودیم که پدر ریش سفید و کاکایش با استواری تمام جای اینکه ما به آنها همدردی و تسلیت داشته باشیم تصور می کردی اصلا که اصلا غمی جز درد عدالت خواهان و نگرانی به غیر از پیروزی رستاخیز ندارند و به صراحت اعلام نمودند:
که نزدیک به صد نفر از جوانان خانواده هایشانرا تقدیم راه اعجاز شهید می نمایند تا درخت عدالت را که اعجاز و یاران اش غرس نموده اند به ثمر‌ نشیند."
فدای کاری و سر سپردگی مردم ما به اینجا تمام نمی شود امید وار کننده تر ازین تعهد پدر شهید شرین بیست و سه ساله است که با چشمان پر از اشگ می گوید:
"من غم از دست دادن فرزندم‌ را ندارم شرین سه برادر جوان دیگر نیز دارد که هر سه آنها درین راه شهید شوند باکی نیست اما سوگند تان میدهم ای یاران فرزند شهیدم که راه شرین عزیزم را تعقیب کنید و آرمان های او را که شکست استبداد است تحقق بخشید."
رستاخیز تغییر هشت نفر شهید و ۴۸ نفر زخمی داده و ما آماده هستیم که این رقم ضرب صد شود و حکومت جنایت بیشتری را مرتکب شود اما یک گام عقب نشینی نخواهیم کرد و خواست ملت و آرمان شهدا مانرا به کرسی می نشانیم.
اگر حکومت از کشته های ما پشته بسازد باز هم داعیه عدالت خواهی مان بلند خواهد و به صدای رسا و قامت استوار از استبداد خواهیم گفت و برای برابری مبارزه می کنیم.
به خانه خانه رستمی
به خانه خانه آرشی
برای روز امتحان
دلاوری كمانكشی
چه سر فراز ملتی
چه سر بلند مردمی
#رستاخیز_تغییر
Azizurahman Sakhizada

>>>   اي كه سال هاست گپ خوردم دشمن اصلي ملت افغانستان بخصوص مسلمانان آمريكا وهمپيمانانش است به خدا نه طالب دشمن است نه أفغان مه هيچ قوم و زبانه ديگه. مرگ برآمريكا. مرگ بر استعمار
در ضمن از حكومت كافر مرتد ما توقع بيش از اين نداريم

>>>   Adib Kabuli
فاشيستان افغانستانى درطول تاريخ ثابت نمودند كه انسانيت، اسلاميت وديموكراسى را صرف درشعار باخود دارند ودرعمل بخاطررسيدن به اهداف شوم وضدانسانى شان با استفاده ازتمامى امكانات همانندتمساح عمل مينمايند بايددربرابرنرمش موقتى شان محتاط وهوشياربود ومابايد نيرنگ هاى مكتب كثيف فاشيزم وفاشيستان...... را توجه داشته باشيم زيراهميشه آماده'خنجرزدن به تاجيكان ،ازبيكان وهزارگان اند

>>>   همانطوريكه مثلث فاشيزم ( حكمتيار + حامدكرزى + اشرف غنى) بخود حق مى دهند تا در جهت تثبيت هويت فاشيستى گام بردارند و عمل نمايند. ما هم مطابق مفاد همين قانون اساسى از جمله ماده هفتم به خود حق مى دهيم كه براى احياى هويت تمدنى و عظمت فرهنگى و سياسى خراسان تلاش و مبارزه كنيم .
اكنون زمان آن رسيده است كه بستر ذهنى و سياسى جامعه را براى برگزارى يك ريفرندوم با دو گزينهء نام خراسان به عنوان هويت ملى - سياسى و زبان فارسى به عنوان زبان تمدنى تمام شهروندان كشور مطرح نماييم .
در انتخابات آينده كسى از هويت و آدرس ما كانديداى مورد حمايت خواهد بود كه از آرمانهاى بلند مردم ما نمايندگى كند.

>>>   Ahmad Khan
خدا همه را از ان ملك نجات بدهد كه بچه فلم اش سليم شاهين ، رئيس جمهورش غني ، استاد دانشگاه يون ، جنرال اش طاقت ، مشاور امنيت اش اتمر و وكيل پارلمانش قلات وال ، تره خَيل و اصولي باشد

>>>   قانون اساسی افغانستان من و جمعه خان همدرد را دو شهروند عادی این کشور که دارای حقوق امتیاز مساویانه هستیم می شمارد.
آنگاهی که پولیس ترافیک به من اجازه نمیدهد که پایکش خودرا برای چند دقیقه ی محدود عقب کوچه مان پارک نمایم؛ پس چرا جمعه خان همدرد درست یک کوچه را با موانع های کانکریتی بند بیاندازد؟
Fareed Salangi

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است