تاریخ انتشار: ۱۲:۴۰ ۱۳۹۶/۳/۳۱ | کد خبر: 134876 | منبع: | پرینت |
در افغانستان راه اصلاحات تدریجی از طریق دمکراتیک در چهارچوب قانون مسدود نیست که در آن شعار «شورش»، «انقلاب» و «براندازی نظام» صرف نظر از اینکه به چگونه و با چه کلماتی مطرح گردد، حتی حداقل معقولیت و مشروعیت را داشته باشد.
افغانستان نه تونس است که بهارش تا حدی به نتیجه نشست و نه هم مصر که توانست جلو سقوط به دست اخوانیزم را بگیرد. فلج کردن حکومت و حتی براندازی آن در شرایط حساس و شکننده افغانستان کار ناممکن نیست و اما مساله و پرسش بزرگ، سرنوشت ساز و حیاتی این است که پس از آن چه خواهد شد؟!
از تاریخ نه چندان دور باید درس بگیریم. راه را به سوی 9 ثور باز نکنیم و اجازه ندهیم تا فاجعه در ابعاد بزرگتر و نابودی آورترش تکرار گردد. نباید احساساتی شد، نباید دچار فریب و خود فریبی گردید.
به «جماعت گرایان» نباید اجازه داد تا با سرنوشت جامعه بازی کنند. تا دیر نشده است باید صدای مخالفت با هرگونه شعار براندازی و هرگونه شعاری که راه را برای براندازی باز نماید، بلند کنیم.
حمید عبیدی
>>> Raheel
اگر ما اپوزیسیون دولت شویم، طالب و داعش متحد دولت می شوند، چنانچه حکمتیار تنها زمانی متحد حکومت غنی شد که حضور ما در دولت به صفر رسیده بود. حکمتیار در حال حاضر بازوی حکومت غنی برای رویارویی با ما شده است. حکمتیار هیچ کار دیگری ندارد و در هیچ مورد دیگری نظر و واکنش نشان نمی دهد...
>>> واکنش به برخورد مستبدانه حکومت در برابر چادر تحصن رستاخیز تغییر امیدوار کننده است.
سازمان های ملی و بین المللی این برخورد حکومت را غیر انسانی و وحشیانه توصیف کرده اند.
در حالی که رستاخیز تغییر برای تداوم مبارزه اش مشغول صف آرایی مجدد است، حکومت تلاش دارد با ترفند و فریب اذهان عامه را از اصل مسأله که به گلوله بستن دادخواهان میباشد، منحرف کند.
Asar Hakemi
>>> این اشخاص دولتی مردم فریبانه مینویسن.
ولی راه شان به ترکستان است
فردین
>>> 9 خنزیر هزار بار شرف دارد از این غنی مذور
>>> Salam
كتمان نكنيد و با مردم تان راست باشيد ، مشكل افغانستان برترى طلبى قومى است ، شما ديديد كه در مرگ جوانان تاجيك يك قبيله گرايى پشتون تبار اشك نريخت ، بل اكثريت مطلق پشتون تباران بنابر تعلقيت تبارى از خشونت و جنايات حاكمان پشتون در همه جا نتنها به شدت دفاع مى كنند، بل برجوانان شهيد هم توهين روا مى دارند.
جامعه پشتون در كل به اوج افت اخلاقى رسيده است و جنون قدرت تبارى اين قوم را تا سرحد قاتل پذيرى هم كشانده است .
اين مردم را بايد از خود شان نجات داد.
>>> Arwand
در اين سرزمين كسى كه از هويت و زبانش پاسدارى كرد نوكر همسايه ناميده ميشود، اگر برابرى و برادرى تقاضا كرد مهاجر و اگر براى مخالفت با فساد و مظالم اجتماعى به جاده ها برامد لندغر! اما واژه ى زيبا و صميمانه ى "برادر" به آدم نماى بويناكى إطلاق ميشود كه با مو و ريش كشال و ژوليده، چادرى مادر، زير پوشى خواهر و كفشهاى زنش را پوشيده واسكت انتحارى به تن بسته ميكند.
>>> ای کاش همه مثل آقای عبیدی فکر کنند وطن گلوگزار خواهد بود اما جای تائسف است که یک طبقه چپاولگر و اجیر از احساسات جوانان برای رسیدن به منافع شخصی و حزبی خود استفاده میکنند.
>>> قاتل شهید اعجازالحق
نیرو هایی که بر خیمه ی تحصن یورش آورده بودند باعث شهید شدن دو نفر و زخمی شدن 27 تن دیگرگردیدند. مربوط لوای نمبر 1 نظم عامه بود که در راس این لوا شخصی بنام جنرال داود تره خیل است.
این جنرال شخصآ در داخل یکی از تانک ها حضور داشت .
لطفا همه رسانی کنید تا دشمنان و قاتلین پیدا وپنهان این ملت شناسایی شود .
منبع: منسوبین اداره ی نظم
از صفحه داکتر پدرام
>>> أسد بودا مى نويسد :
رهبرانِ حزب جمعیت
رهبرانِ حزبِ جمعیت، تنورِ احساساتِ مردم را گرم کردند اما به رغم هیاهو و ادعاهای تاریخی در نهایت به طرزِ عجیبی صحنه را خالی، معترضين را تحقير نمودند و خیمه نشینانِ معترض را تنها گذاشتند. روشنترین تنها گذاشتنِ معترضین این است که در نهایت منافعِ رهبران غیر از منافع مردم است و حتا در برابر هم قرار دارند. فرافکنی مشکلات به رهبران پشتون و فروکاست فساد سیاسی در اشرف غنی و اتمر که بیشتر از همه حواریونِ رهبرانِ سیاسی به آن دامن میزنند، خطاست. بدنهٔ پلیس کابل و همین طور بدنهٔ امنیت در این شهر به دست غیرپشتونها و به خصوص مردم تاجیک است. بدون همکاری و رضایتِ رهبران و نیروی امنیتی تاجیک، سرکوب اعتراضها و متواری کردنِ خیمهها نه ممکن است و نه قابل درک. دورانِ آن فرارسیده که نسل جوان تاجیک در برداشت و گفتارشان تجدید نظر کنند. مشکلات را در رهبران پشتون فرو نکاهند و این واقعیت را بپذیرند که هیچ یک از مقاماتِ بلند پايه تاجيك و سران جمعیت انگیزه و خواست تاریخی ندارند. رهبران تاجيك مردم فروشان بسيار قهاري هستند و تاریخ و فرهنگ و حق مردمي از نظر آنها در خانواده و حلقه فسادشان خلاصه میشود. در مجموع، رهبرانِ جمعیت به خاطر منافع شخصی و دریافت سهمشان از کمکهای بین الملی در برابر کشتار معترضین لب فروبستند، دم بر نیاوردند و احتمالا از اينكه خون هاي ريخته شده فرصت چانه زني براي دريافت كمك هاي بيش تر فراهم كرده، خوشحال اند.
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است