تاریخ انتشار: ۰۰:۳۸ ۱۳۹۶/۳/۲۳ | کد خبر: 134424 | منبع: | پرینت |
طی انفجار در چهارشنبه گذشته، و پس از آن در اعتراض های مردمی به این انفجار حدود هزار نفر از مردم، کشته و زخمی شدند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، عبدالمقدم امین، آگاه مسایل سیاسی، در برنامه «راه حل» وقوع چنین حوادثی را از بی برنامگی دولت برای تامین امنیت دانسته و بیان داشت: برنامه های دولت و مخالفان دولت، برنامه هایی ملی نیست. ما گرایش ها را می بینیم، موضع گیری ها را می بینیم، موقف گیری ها را وقتی در برابر قضایای داخلی و بیرونی می بینید مشاهده می کنیم که هنوز ما به عنوان یک کشور، ملت ومردم مسلمان، تشریک مساعی و وحدت نظر نداریم. در سطوح بالای تصمیم گیری، هم قانون نقض می شود و یک نوع بی اعتمادی و ورشکستگی کلی در نظام وجود دارد و یقین دارم که اگر یک بار وضعیت کلی بازنگری نشود، و یک طرح جدید افغانی در قضایا ریخته نشود و هر کس تصویر خود را در این طرح نبیند، وضعیت بهتر از این نمی شود.
این آگاه سیاسی، در خصوص وضعیت به هم ریخته و آشفته کابل می گوید: در حال حاضر، موقف گیری احزاب سیاسی، علمای کشور، حکومت افغانستان، هیچ کدام به سود این ملت نیست. طالبان به عنوان وارثین پیغمبر، شریعت را در اختیار خود گرفته اند. دولت حکومت وحدت ملی، به عنوان اینکه می گویند ما مطابق با قانون اساسی در راس مردم آمده ایم، قانون را در اختیارشان گرفته اند و حکومت با استفاده از قانون، مخالفان با استفاده از شریعت، همه بر سر این ملت می کوبند. حق ملت تلف می شود. ملت است که ضرر می بیند. چنانچه وضعیت در کابل وحشت است.
کد (30)
>>> كليم الله همسخن
دوستان گرامی،
جهت اطمینان خاطر شما
من به وجدانم و به یک جمع از دوستان مبارزم تعهد کرده ام که یک گام از خواست مردم به عقب نگذاریم- بحث تقلیل خیمه ها در شبکه های مجازی حالا تبدیل شده است به یک غوغا؛ یک شمار تحسین می کنند و یک شمار دیگر لعنت و نفرین می فرستند. هردو طرف برای من قابل درک است. اما، خواهش می کنم دوستان ما نفرین و تحسین آگاهانه بفرستند.
من و شمار زیادی از دوستان مبارز مان با تعدد خیمه ها در شهرکابل از آغاز موافق نبودیم- باور ما این بود که گسترش خیمه ها در گوشه های شهر مشت بسته ی مارا باز می کند؛ قوت مارا کمتر می سازد. البته دوستانی که موافق با گسترش خیمه ها بودند ادله و منطق خوبی داشتند. اما، عزیزانی که حالا از برچیدن شماری از خیمه ها برآشفته شده اند خواهش می کنم فقط یک نکته را در مد نظر داشته باشند، اینکه: حکومت افغانستان از آغازین روز راه پیمایی تا همین دمی که می نویسم علیه ی رستاخیز تغییر به صورت شبانه روزی فعال بوده است. تمامی روش های رذیلانه را به کار گرفته است که اکثر طرح های شورای امنیت به همت و هوشمندی یاران صادق شما در رستاخیز تغییر نقشی برآب شده است.
یگانه و کارا ترین پلان شورای امنیت و حکومت رویا روی کردن مردم با رستاخیز تغییر به بهانه ی مزاحمت به شهروندان کابل بود- برای انجام این کار تا همین دم لک ها دالر را هزینه کرده اند؛ از تکسی را تا وکیل گذر و برخی قومندان ها پول توزیع کردند.
رستاخیز تغییر، پیش از طرح بی معنای پارلمان در پی حل معضل خیمه ها و مردم کابل بود. بنابر این، از دوستان عزیزم خواهش می کنم که نا آگاهانه و در خلأ معلومات از راه تحلیل های من درآوردی خدمت به دشمنان عدالت نکنند.
>>> مخالفان رستاخیز، منتظر تانکر بعدی اند.
اعتراض و ايستاده گي براي اصلاحات در افغانستان به اندازه يك جنگ جهاني مشكل و با درد سر همراه است!
براي مردمي بايستيد كه ارزش كارتان را بفهمند نه براي مردمي كه انتظار تانكر بعدي را دارند...
منصور موحد
>>> Lalzad
این حرف درستی نیست عمر جان!
مردم ما نمی دانند... اگر بفهمند با جان و مال خود از شما حمایت می کنند... مردم ما در خواب قرون وسطایی به سر می برند و با ظلم و بی عدالتی و بی اعتمادی عادت کرده اند... فکر می کنند که همه دروغ می گویند و فریب شان می دهند... شما که از این نمونه ها زیاد دارید که بنام مردم و از نام مردم به قدرت رسیدند ولی بالای خواست های مردم پا گذاشتند...
>>> Abdul Lalzad
چنین منت گزاری بالای مردم کاملا نادرست است...
بلی مردمی که در طول صد ها سال فقط بر سر شان کوبیده شده است، بر اساس کدام منطق و استدلالی بالای شما اعتماد کنند؟ شما باید در جریان مبارزه طولانی نشان دهید که ممثل خواست ها و آرزو های آنها هستید...
مگر توقع دارید که در یک مظاهره ۱۰ روزه همه مردم به صدای شما لبیک بگویند و در کنار شما ایستاده شوند؟ اگر کار و مبارزه و آوردن تغییرات در جامعه اینقدر آسان می بود، سالها قبل این تغییرات برآورده میشد...
>>> حالا که خیمههای #رستاخیزتغییر کم شدند، مردم نشان دهند که در برابر راهبندان حکومت نیز صدا بلند میکنند. یکجا با مبارزان رستاخیز تغییر!
در برابر خانهی هر مقامی که نصف جاده را بند انداخته است، برویم و صدا بلند کنیم. اگر دیدیم برای ردشدن مقامی جاده را بند کردهاند، همه موترداران باهم «هارن» کنیم و اگر پیادهایم مقامات را «هو» کنیم.
داروی رستاخیز تغییر اگر تلخ هم باشد، برای درمان دردهای مشترک ماست!
داکتر سمیع حامد
>>> مقامهای ناتو و آمریکایی در افغانستان میگویند که فقط ۶۲ درصد نفوس و ۵۷ درصد خاک افغانستان در کنترل دولت
>>> مژده، مژده، مژده
چادر ها فشرده شد، و کابل هم بهشت گردید (؟!)
رستاخیز تغییر به خواست (حتا مدیریت شده) مردم پاسخ گفت که بر اساس آن طی یک تصمیم خِردمندانه ی چادر های تحصن در خیابان ها فشرده شد. این امر به پختگی دموکراسی می افزاید بسیار خُِب! ولی با یک پرسش همراه است، حالا مسئوولین به خواست دادخواهان توجه خواهند کرد؟
به هر حال، چادر های که مانع در برابر گفتگو پنداشته می شد و به اصطلاح خواب کابل نشینان را حرام ساخته بود، حالا فشرده شده، و خیابان ها هم به روی ترافیک باز است. به این معنا که دیگر کسی برای شایعه "زاییدن" زن در خیابان پول نخواهد گرفت، هیچ مُرده ی دوباره نخواهد مُرد، کابل هم ملیارد ها دالر خساره نخواهد دید، برای مدتی شورای محترم علما نیز بیکار خواهد شد، فُرصت برای جابجایی مطالباتِ شورای ملی نیز از مسیر گفتگو قلع و قم شد و دامنِ مبارک و دست ناخورده "قوم" گرایی نیز بلند نخواهد شد، و در نتیجه آن امروز کابل شبیه بهشت بی عیب و نقص گردیده است (؟!)
هَله برویید، از حوران و نعمات این بهشت خدا داد مستفید شوید!
خراسان خراسان
>>> Muradi
دولت می گوید، به کسانی که مخالف دولت هستند اجازه مخالفت نخواهدداد، اما کسانی را که مخالف مسلح دولت هستند و به صورت دسته جمعی آدم می کشند، انتحار می کنند، انفجار می دهند، مکاتب را آتش میزنند، در مسیر راه های عامه مین گذاری می کنند وامنتیت مالی وجانی مردم را برهم میزنند آزاد می کند. یعنی مبارزه مسلحانه وانسانی کشی از جانب دولت مخالفت شمرده نمیشود، اما مبارزه منطقی سیاسی ومدنی مخالفت دانسته می شود. توخود حدیث مفصل بخوان ازین مجمل.
>>> كليم الله همسخن
تمام دیوار های سمنتی از اطراف وزارت ها و ریاست ها و خانه های زورمندان باید برداشته شود- خیمه ها بی هیچ شکی مانع ترور و انتحار بود و خواهد بود اما در پشت این دیوار های ضخیم طرح قتل عام مردم ریخته می شود، اگر این مردم سود و زیان خویش می دانند چرا اینجا اعتراض نمی کنند؟ رستاخیر تغییر به مردم حرمت گزاری کرد ببینم این مردم در برابر اهانت و تحقیری که از سوی وکلای مجلس، وزرا و حکومت می شوند چه واکنش نشان می دهند؟
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است