تاریخ انتشار: ۱۴:۳۳ ۱۳۹۶/۳/۲۲ | کد خبر: 134410 | منبع: | پرینت |
به خوبی و خرابی شان همین لحظه در این نبشته کاری ندارم. همی آدم های مطرح سیاسی را می گویم. بعضی هایش که در این ده روز با رستاخیز تغییر همداستان شده اند و حمایت می کنند، از چهار سو سنگسار می شوند که چرا در حریم جنبش گام نهادند و چرا پشتیبانی می کنند و چرا نام این جنبش را بر زبان می آورند؟!
در همین حال، خیلی از عزیزان می نویسند که این آدم های سرشناس و کلان های نیروی های سیاسی کجا تشریف دارند که از جنبش حمایت نمی کنند و در باره این جنبش خاموشی اختیار کرده اند؟! من که هر دوی این دیدگاه ها را می خوانم، با خود گفتم که عجب حالتی است اگر در جنبش شرکت کنند هم در غم اند ، اگر شرکت نکنند هم در غم.
فکر میکنم که دولت در یک مساله خیلی کامیاب بود. از اول این سخن را در ذهن و زبان بسیاری ها جاری ساخت که حضور و حمایت سیاسیون نامدار و مطرح و فعالان سازمان های گوناگون مشروعیت جنبش دادخواهی مردمی را زیر سوال می برد و باعث دوری مردم از آن می گردد. در حالیکه به سود این جنبش بود و است که شمار هرچه بیشتر شخصیت ها، احزاب سیاسی، فعالان بخش های مختلف اجتماع را به سوی خود جلب نماید، یک مدیریت بزرگ و قوی و با وزن را ایجاد کند و در برابر دولت از هرجهت آماد گی مقاومت را داشته باشد.
یک جنبش خوب و منطقی ، هیچگاهی به روی شخصیت های خودی و نیروهای سیاسی و اجتماعی خودی که در خط ضدیت و مخالفت با دولت قرار دارند ، در را نمی بندد. نه همین، بلکه خیلی هم تلاش می کند که حمایت هرچه گسترده تر تمامی نیرو های خودی را، از تمامی لایه ها و اقشار اجتماع به دست آورد.
جالب این است که همین کسانیکه می گویند فلان آدم سیاسی طرف جنبش نیاید، خود همین کسان خود شان آدم های صد در صد سیاسی و خیلی فعال می باشند. اگر بگوییم که صرف و فقط آدم های غیر سیاسی در جنبش حق آمدن دارند ، پس نصف زیاد همین کسانی که شب و روز در خیمه ها هستند و تمامی کسانی که نقش کلیدی را در مدیریت فعلی اش دارند ، باید بروند به خانه های خود تشریف ببرند . چون من سیاسی تر از اینها کسی را ندیده ام.
با سپاس
عمر راوی
>>> Salam heeft 4 nieuwe foto's toegevoegd.
خطاب به رستاخيزيان ؛
اكثريت مطلق افغانستانى ها در خارج كشور از داعيه يى بر حق شما، طى اعتراضات چشمگير از آسترليا تا امريكا و اروپا به دفاع برخواستند كه در تاريخ اين چند دهه اخير در ذات خود بى همتا بود و اين موج پشتيبانى ها هر روز خروشان تر مى شود
اميد واريم طوفان مقاومت هاى مردمى در داخل افغانستان ، بستر اصلى مبارزات عدالتخواهى، هر چه بيشتر پر انرژى تر شود و خيمه هاى عدالتخواهان را مورد معامله قرار ندهند و واژگون نسازند ، خيمه هاى مقاومت سنگر هاى عدالتخواهى اند كه مردم در اقصى جهان به آنها چشم دوخته اند و منتطر
تغير كلى در سر نوشت مردم اند.
>>> شما به اعتراض خود دوام بدهید. خسته نشوید. رهبران شماددر پی تدارک انفجارات بیشتر هستند.در افغانستان چی زیاد است، موتر های چکله کهنه و کود کیمیاوی.
آنها حالا چندین انفجار دیگر را سازماندهی میکنند. تا زمانی که آنها این حکومت را سرنگون نکنند، نمیگذارند.
خصوصأ که حالا گلبدین نیز به کابل آمده است و رهبران مجاهدین از گلبدین گرفته تا مجددی و استاد سیاف و پسر گیلانی و اسمعیل خان و ضیا مسعود و صلاح الدین ربانی و عطا محمد نور و دوستم و غیره جناح های درگیر مجاهدین که در گذشته با هم یکجا می جنگیدند، حالا همه یکجا شدند و در پی بر انداختن نظام هستند.
کرزی که بود، چالاک بود. یک تعداد شان را در داخل نظام آورده بود و با یک تعداد دیگرشان، وقت و نا وقت جلسات ترتیب میداد و از آنها خواهان مشوره میشد و برای شان معاشات و امتیازات قایل شده بود و بعضی ها را دست هایشان را ماچ میکرد و راضی نگه میداشت.
حالا اشرف غنی تمام قدرت را در دست خود گرفته است و به هیچ کسی حق نمیدهد، بنأ همه در پی بر انداختن حکومت وی هستند.
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است