دیورند، یک از ریشه ای ترین معضلات میان افغانستان و پاکستان بوده است و از اصلی ترین عوامل سریال جنگ و ناامنی در کشور خوانده می شود. پاکستان دیورند را به عنوان مرز رسمی کشورش می شناسد که بخشی از مردم افغانستان نیز بر همین باور هستند؛ برخی دیگر شامل دولت های اخیر افغانستان آن را خط تحمیلی بر ملت می شمارند. بدنبال موقف های اخیر پاکستان از جمله آغاز ساخت حصار مرزی و تاسیسات در امتداد دیورند و ادغام قبایل به یکی از ایالت هایش تنور بحث رسمیت و عدم رسمیت دیورند را داغ شده است. به تازگی برخی احزاب سیاسی، اعضای مجلس نمایندگان و تاریخ نگاران طی یک نشست خبری دیورند را مرز رسمی میان دو کشور خواندند و بحثش را پایان عنوان کردند و از دولت های کابل و اسلام آباد و سازمان ملل خواستار اعلام رسمیت همیشگی آن شده اند و همچنین بر انحلال وزارت اقوام و قبایل کشور تاکید کرده اند. این در حالی است که برخی دیگر از اعضای مجلس نمایندگان و سنا این اظهارات را نابجا خوانده اند و دیورند را خط فرضی و موقتی گفته اند.

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، غلام محمد محمدی، تاریخ نگار در برنامه "آخر خط" درخصوص وجود 20 سند و معاهده رسمی در رسمیت مرز دیورند گفت: امروز وقتی از دیورند بحث می شود، دیورند یک مقوله مجزا از سایر تحولات در کشور نیست اما روشن و واضح است که این مرز، مرز رسمی میان دو کشور است.

محمدی می گوید: پنج معاهده پیش از معاهده دیورند و پنج معاهده بعد از معاهده دیورند بر صحت این مرز وجود دارد و همچنین 20 سند تاریخی موجود نشان می دهد که این مرز، یک مرز بین المللی است. نه تنها امیر عبدالرحمن خان که امان الله خان، علی احمد خان، محمود تعزی، سردار شاه ولی خان به طور واضح از این مرز به عنوان مرز رسمی در مناسبات بین المللی یاد کرده اند و شخص نادرخان نیز در روز افتتاح شورای ملی درسال 1931 گفته است که تمام معاهدات گذشته را قبول دارد و در این خصوص معاهده جدیدی امضا نکرده است و خود در کتابش مهر کرده است " من مرزهای کشورم را بستم تا به مثابه دیوار محکمی برای حفظ نظم و امنیت در کشورم باشد".

این تاریخ نگار می افزاید: بعد از تشکیل پاکستان و تجزیه این کشور، سردار نجیب الله خان در کراچی با زمامداران پاکستانی، یک معاهده پنچ ماده ای را امضا کرد و در آن قید شد که ما چیزی به زیان پاکستان نمی خواهیم و هدف ما این است که نام سوبه پشتون های پاکستان را مطابق خواست خودشان نامگذاری کنند یعنی همان پشتونستان یا همان خیبر پشتون خواه که پارلمان پاکستان تصویب کرده است.

وی، در خصوص اظهارات مخالف که دیورند را حق افغانستان می خوانند اظهار کرد: این حرف ها سیاسی است. معاهدات امضا شده است و اینکه کسی قبول داشته باشد یا نداشته باشد، فرقی نمی کند و مهم این است که این اسناد امضا شده و رسمی هستند.

محمدی افزود: زمان تشکیل پاکستان در سال 1947، لویی جرگه در افغانستان تشکیل شد و حکومت همپای ملت موضوع مرز را انکار کرد و آن را فسخ دانسته و مرز را خط تلقی کردند اما روشن است که رییس آن مجلس چه کسی بود و اگر وکیلی ادعای مرز بودن این خط را می کرد می گفتند که سرش بوی قورمه می دهد؛ امروز یک نماینده مجلس ( عبدالطیف پدرام) در قرن 21 در شرایط باز دمکراسی وقتی می گوید که این خط، مرز رسمی دو کشور است بر سرش تاخت و تاز می شود که حق گفتن این حرف را ندارد. اگر پدرام حق ندارد، معاون پارلمان چه حق دارد! کدام بچه یا خویش و قوم شان در جنگ کشته شده است که این حق را پدرام ندارد و آنها دارند!

این نویسنده، درخصوص اینکه برخی بر چه مبنایی مرز دیورند را رد می کنند اظهار کرد: این یک مرض است که در اینها از 70 سال پیش باقی مانده است و یک مریضی روانی قوم گرایی است. 70 سال است که 150 هزار نیروی روس اینجا بود و اینها کاری نکردند، 16 سال است که آمریکا اینجا است چرا اینها پیشرفت نکرده اند و هر روز عقب گرد داشته اند و هر روز کشته و تباه شده اند. امروز اگر پاکستان هم نخواهد که مرز بسته شود، ما می خواهیم که این مرز بسته شود. هرچند که دیوار کشی های خلاف اصول انسانیت است اما چاره ای برای ما نمانده است.

وی، در خصوص افشا نشدن اسناد موجود در خصوص مرز دیورند بیان کرد: اسناد در دفتر وزارت خارجه کشور است و اینکه چرا دروازه هایش باز نمی شود تا اسناد بیرون کشیده شود، روشن است که صلاحیت این وزارت بدست کیست و چرا موضوع روشن نمی شود! این مسایل بدست کرزی و اشرف غنی است و شخص کرزی می گوید که این مساله را قبول ندارد.

نویسنده بیش از هشت کتاب و ده ها مقاله تاریخی کشور دراینباره ادامه می دهد: در ولسوالی جان خیل ولایت پکتیا، از 60 سرباز، 18 تن زخمی و سلامت خود را نجات می دهند و بقیه کشته می شوند، اکنون 30 نفر از ولسوالی بگرام در جان خیل هستند و می گویند که غیر از 400 متر مرمی که از کلاشینکف شلیک می شود دشمن به آنها احاطه دارد، من نمی فهمم که ما از چه کسی دفاع می کنیم؟ و وطن ما کجاست؟ چرا کرزی پسر خود را به کناره هایی که سربازان در آن کشته می شود، نمی فرستد! چون این مسایل شوخی وردار نیست و آنها جان بچه مردم را مانند بچه گوسفند و شتر می دانند.

محمدی می گوید: اگر مرز برای ما باشد که بسیار خوب است اما اگر سندی ندارند، بروند به سازمان ملل شکایت کنند تا مرز را تثبیت کنند، نمی شود که 70 سال بگوییم که مرز را قبول نداریم چرا که این جنایت است و تباهی مردم را به دنبال دارد. این بحث برای پاکستان مهم نیست، برای ما مهم است. مشکل پاکستان با هند است، پاکستان فکر می کند اگر هند و افغانستان یکجا شوند آنها را قلع و قمع می کنند.

وی، درباره اینکه گفته می شود، جنگ افغانستان ریشه در دیورند دارد بیان کرد: افغانستان با شش کشور هم مرز است، با پنج کشور هیچ مشکل حل ناشدنی ندارد، نه طالب، نه تروریست، نه سلاح فروش و نه آدم کش از آن مرزها نمی آیند در حالی که تمام اینها از دیورند و از پاکستان می آیند.

این تاریخ دان در خصوص دیدگاه سازمان ملل از لحاظ حقوقی و سیاسی در مساله دیورند می گوید: منشور سازمان ملل اصل هایی دارد که قانون اساسی جامعه جهانی گفته می شود، یک اصل مهم این سازمان "ممنوعیت انکار پس از اقرار" است. وقتی شخص، نهاد و دولتی بر امری صحه بگذارد، حق انکارش را ندارد و افغانستان نیز در این خصوص 20 سند درباره بین المللی بودن این مرز بیرون داده است که حقی به آن طرف مرز ندارد. اگر اکنون این اسناد را قبول ندارد به سازمان ملل شکایت ببرد و اگر قبول دارد این مشکلات را حل کند.

محمدی افزود: اینها همیشه می گویند که مردم بسیج شوند و مشکلات را حل کنند، مردم کدام کشور بسیج شده اند و مشکلات مرزی شان را حل کرده اند که این سی میلیون نفر بخواهند با بسیج شدن مشکل شان را حل کنند! این مردم حتی حق رای دهی نداشته اند و 16 سال است که دولت و رییس جمهور تقلبی داریم. مردم کجا حق داشته اند که رییس جمهورشان را انتخاب کنند که حالا بروند و مساله دیورند را حل کنند. اینها کار دولت ها است و به مردم ارتباطی ندارد. دوستان ما همیشه فهمیده اند که نه مردم جمع می شوند و نه مساله از این طریق حل می شود و همیشه همین صحبت ها را می کنند درحالی که وظیفه خودشان است که به عنوان دولت مردم از منافع ملی و حدود مملکت دفاع کنند.

تاریخ نویس کشور، در خصوص اینکه گفته می شود صحبت های به رسمیت شناختن مرز دیورند، خلاف اصول حدود آزادی بیان و خلاف منافع ملی کشور است اظهار می کند: 70 سال است که از سمت دهلی و اسلام آباد و مسکو جنگانده می شویم، چه منفعتی در سکوت ما برای کشور است. پدرام حق به جانب است شرمی برایش نیست که این صحبت ها را بگوید بلکه شرم آور برای کسانی است که پدرانشان 70 سال این مملکت را فروخته اند. دولت باید این اسناد را از وزارت خارجه بیرون بکشد اما تصمیم ها در ارگ گرفته می شود و در صلاحیت وزیر نیست.

وی افزود: از طرف مردمی که در این جنگ ها و این مرز زندگی شان تباه شده است می گویم که اگر این مرز از آن ما است که جنگ کنیم و آن را پس بگیریم در غیر این صورت اسناد را به سازمان ملل نشان بدهید و این مساله را فیصله کنید. اگر همین طور این مساله ادامه یابد، 70 سال است که تلفات می دهیم و تا 70 سال دیگر هم تلفات خواهیم داد.

کد (26)

>>>   يك تار موى پدرام صد تا امرالله مزدور را و فريب كار را مى ارزد. منطق يون با منطق امرالله يكى است. اين ارش چرخه گير منتظر است تا قوى شويم، حمله كنيم و اشغال كنيم ! به اين ميگويند منطق!
تو نخست ديوار هاى كانكريت را از بر ديوار خانه ات دور كن ، فتح أنطرف پيشكش!
هاى مردم تاجيك و اقوام ديگر! شما كه هر روز جنازه هاى عزيزان تان را دفن مى كنيد خوب دشمنان تان را بشناسيد.
هاى مردم !
فيس بوك و لايك و كامنت شما به منزله موافقت و مخالف و نشان اراده شما در عصر ارتباطات است. اين ارش چرخه گير و وند گير را نشان دهيد كه جايگاه اش چيست!

>>>   حکیمی
پروانی
معترف
رامش نوری
و دیگر دوستان عزیز، چنان با شهامت موضع داشتند که گویی تازه ده ها پدرام داریم- فرض کنیم فاشیسم یکی را به اصطلاح سنگسار کرد باز چه می کند؟ برتری جویان قومی و زور گویان تباری چاره ای ندارند جز اینکه به حق، عدالت و انسانیت سر تسلیم فرود آورند!

>>>   بلی، باید دهها پدرام دیگر بوجود آید و وارد صحنه شود...

>>>   از صفحۀ استاد محمد عمر پروانی:
"چکیده‌ای از گفت‌وگوی عبدالطیف پدرام، نماینده مردم در مجلس و رهبر کنگره ملی، با یکی از شبکه‌های تلوزیونی:
* سرود ملی افغانستان باید به زبان فراقومی کشور یعنی فارسی‌دری باشد. و یا تنها موسیقی باشد.
* درج واژه افغان در شناسنامه‌های الکترونیکی خلاف فیصله اکثریت مجلس نمایندگان بوده که توسط اشرف غنی نیز تائید شده بود.
* سکوت در برابر ‍‍بی‌عدالتی را توهینِ برای خود میدانم و هرگز حاضر نیستم که برای بدست آوردن امتیازات دولتی (حتی کرسی ریاست جمهوری) به بی‌عدالتی و سلطه یک قوم بر دیگران سرخم کنم.
* عبدالله و عطا و دیگران از نام تاجیکان سود می‌برند، امتیاز می‌گیرند، اما از حق این مردم و ارزش‌های آنها دفاع نمی‌کنند."

>>>   Behnoosh
داکتر لطیف پدرام تنها نیست،مليونها مردمی که در بحبوحه انتحار،انفجار وستم ناروای قبیله سالهاست که رنج و بدبختی و نیستی ودر بدری دیده اند و امروز زندگی مانند قفس و زندان قبیله برایشان شده است ،از پدرام دفاع میکنند واز بدخشان تا هرات تاجیکان خود شناخته واگاه نیز با پدرام هستندوخواهند بود.شما مشت دیوانه وخردباخته ی قبیله بیش از این به قلدری وانتحار و نابودی این سرزمین بیشرمانه ادامه ندهید. و و توان وبردوباري مردم را بیش از این نیازماید که زندگی برایتان با تلخی انتحار برادران طالبتان تمام خواهدشد وشیر مردم را به لبه ی آخر نرسانید که امروز نه آنروز است و مردم هم نهد آن مردم !

>>>   Zahir Ariaie
اه هاى خبر نگاران اله دست فاشيزم كور نشويد، اين ازادى تان حاصل خون ازادگان است نه فاشيزم، پس ازاده باشيد!

>>>   چرا ما در جنوب بجنگیم و کشته شویم باید از استان خود دفاع کنیم

>>>   انهايكه خود را از تبار و تمدن خراسان ميدانند ولى شهامت ايستادگى براى حق و دفاع از پيشگامان مبارزه را ندارند و نمى توانند صداى خود را بلند كنند حد اقل خود را در حدى ...نسازند كه در مقابل حق ايستاده شوند .

>>>   Ahmad Parwani
مسایل کلان خو بخود حل نمی شوند.
تعدادی فکر می کنند که اگر مشکلات کلان مردم افغانستان به آینده های نا معلوم فرافکنی شوند خود بخود حل می گردند.
مشکلات اصلی مردم افغانستان مانند مسئله هویت شهروندان، نام کشور، سرود ‌ملی، نوع نظام سیاسی، مشارکت سیاسی اقوام و تعین مرز های کشور اگر سرپوش گذاشته شوند، کار‌ ساز نیست. بلکه در مقاطع حساس تاریخی این مسایل سر برآورد باعث خلق نزاع های بزرگتری می‌گردند، دقیق مانند دوران جنگ های داخلی.
ما نباید از طرح این‌ مسایل فرار کنیم، می بایست این مسایل را به رسمیت شناخته و با گفتگو و تدبیر راه حل‌ های معقول و واقع بینانه ای برای آن ها جستجو کنیم تا ریشه های آن برای همیشه خشکانده شوند.

>>>   می گویند حضرت صاحب هم امضا کرده

>>>   تعیین مرز ونام کشور به عهده مردم هر کشور است.
از انجاییکه اکثریت موافق تعیین مرز دیورند به عنوان مرز کشور با پاکستان میباشند وهمچنین مخالف نام فعلی کشور وتعیین نام خراسان به عنوان نام تاریخی کشور هستند.
اقلیت پشتون نمیتوانند با ان مخالفت نمایند .
با یک همه پرسی باید هم مرز وهم نام کشور مشخص شود.

>>>   ریشه بد بختی افغانستان همین دانه سرطانی است که فاشیست هاجاهل آنرا قبول نداشته و مسئول خون همه انسانهای در این سرزمین میریزد بدوش آنها خواهند بود.

>>>   مردم از ولایات مختلف در حال آمدن به اقامتگاه دکتر پدرام برای حمایت از مواضع اخیرش می باشند.

>>>   بیایید همه پدرام شویم
اگر در بی عدالتی بیطرف هستید بدانید که طرفِ ستمگر را گرفته اید!
وقتی ستمگران بر بیعدالتی خود اصرار میکنند مگر شما گله قربانی را چه شده که حتی جرات فریاد کشیدن ندارید!
...بر آنکه بی عدالتی و ظلم می بیند ولی صدا نمیکشد! هزاران درود و صلوات بر روان پدر لطیف پدرام!

>>>   یک سوال حقوقی-سیاسی:
در سال 1884م سرحد شمالی افغانستان( از دریا آمو تا دریا تجن) در نتیجه موافقت کشورهای انگلیس و شوروی سابق تعین گردیده و اصلا موافقه امیرعبدالرحمن خان در آن وقت گرفته نشده است.
سوال اینست که اکنون دولت افغانستان حق دارد که بالای مناطق( ما ورای دریا آمو و دریا تجن) ادعای ارضی نماید؟ زیرا باشندگان آن طرف مرز با این طرف مرز هم قوم و همزبان نیز هستند.

>>>   خط دیورند یک مرز شناخته شده وانجام شده است تنها قومگرایان ادعای ارضی باطل دارند که غیر قانونی است یک وجب هم اینها حق ندارند که ادعاکنند.باز بودند مرز دیورند برعلاوه اینکه همه بد بختی هارا ازن طرف دیورند برکشور ما وارد میشود.کشور مارا منحیث یک کشور مستقل زیر سوال میاورد.زیرا کشوریکه مرز مشخص جغرافیایی نداشته باشد پول واحد مروج نداشته باشد فرهنگ واحد نداشته باشد پس کشور گفته نمیشود کلدار پاکستان دردوطرف دیورنددرپلند است بیقانونی دردوطرف مرز دیورند جریان دارد قاچاق سلاح .موادمخدر ومواد انفجاری دردوطرف مرز دیورند وجوددارد.انتحاری وانفجاری ازان طرف مرزدیورندبرکشور ما واردمیشود.بندهایت تروریست آدمکش واختطاف چی انسان وغیره جنایات از ان طرف دیورند......بااحترام داکتر عبید فضلپور.

>>>   بحث خط دیورند در افغانستان از این جهت اهمیت دارد که ادعای ارضی بالای پاکستان از سوی پشتون‌ها، در بطن خود تحقیر تاجیک‌ها، اوزبیک‌ها و ترکمن‌ها را دارد. چرا همبستگی قومی پشتون‌ها مهم باشد و اما از تاجیک‌ها، اوزبیک‌ها و ترکمن‌ها مهم نباشد؟ این خلاصه کردن خوب و بد افغانستان به خوب و بد جامعه پشتون، دیگر اقوام را آزرده و ناراضی می‌سازد.

>>>   آغاء محمدى خيلى تشكر ازين حكايت تاريخى تان ضحن ما را روشن نموده اغاء پدرام موضوع را درك نموده حق بجانب است برادران پشتون ما كه پدران شان خاك را سودا كرده وچندين سنت نزد انگليس وملل متحد وجود دارد حالا جارو جنجال وسرو صدا بدرد نمى خورد
بهتر است اول امنيت كابل را بگيريد موفق باشيد

>>>   محمدى!! جون كه حكومت تقلبى داريم!! و وطنفروشان در قدرت و شريك قدرت هستند!! اين مسله حل نمى شود!! اين حق را هيج كسى ندارد كه از كيسه خليفه ببخشد!!! نه تاريخ دان به سواد و نه كدام وكيل وطنفروش همجون بدرام!!! اينها همه خائنين و بيسوادان سياسى و حقوقى استند!!! ما ديورند را قبول نداريم!!!

>>>   از دیورند بجز یک نام سیاسی چیز دیگری باقی نمانده است، آنهم برای استفاده جویان سیاسی! من بارها عرض نموده ام که اگر اسناد تاریخی را برای لحظاتی کنار گذاشته و به حقیقت فعلی دیورند نگاه باندازیم، به روشنی دیده میشود که حتی آنانیکه داد از به رسمیت نشناختن این مرز میزنند، این مرز را برسمیت شناخته اند! اگر چنین نیست، من برایشان پیشنهاد میکنم که برای یکبار سفر خویش به کشور پاکستانرا از طریق زمین تنظیم نمایند تا ما هم شاهد باشیم که این عالیجنابان مهر دخولی به کشور پاکستان را بر پاسپورت شان در کدام پاسبانی مرزی هک خواهند نمود! شاید اینان کسانی نیستند که گاهی از طریق زمین چنین سفری را پلان کرده باشند اما اکثریت ملت افغانستان این تجربه را به تکرار شاهد بوده اند.
حال بجای راه اندازی جنجال بیمعنی، بفرمایند و ادعا نمایند که تا اتک از ایشان است و البته ماهم در کنار شان خواهیم ایستاد، بشرطیکه حد اقل باشنده آنطرف مرز نیز موافق این امر باشند.
آمدیم بر سر اینکه، گفته میشود جنگ دهه های اخیر در افغانستان، بر سر خط دیورند است، به هیچصورت! اگر جنگ، جنگ دیورند باشد، پس امریکا با متحدینش چرا بر کشور ما لشکر کشی نموده است؟ دیورند برای امریکا . سازمان ناتو چه اهمیت دارد؟ مطمئن باشید که اگر مرز دیورند هم منحیث یک مرز رسمی شناخته شود، جنگ افغانستان الی شکست قلطع یک جانب جنگ، اختتام پذیر نیست و ادامه خواهد داشت، افغانستان با جغرافیای موجودش به یک رنگ مسابقات جهانی تبدیل شده است که جنگآوران تمام کشور ها در داخل این رنگ در حال مبارزه اند و این مبارزه زمانی به آخر خواهد رسید که پیروز میدان یکی باقی بماند، البته که دولت افغانستان و بخصوص مردمش تا آنوقت همیش بازنده است.
میهن زرغون

>>>   کاملاً درست است.ما خط دیورند را بحیث مرز مشترک میان افغانستان و چتلستان (پاکستان) به رسمیت میشناسیم.ما در طول 70 سال کشور خود را بشکل یک کشور نیرومند ومترقی در منطقه ساخته نتوانستیم.ودر طول تاریخ 5000 ساله اراضی خود را از دست داده رفتیم.وهمیشه درگیر جنگ های داخلی ونفاق بودیم.انگلیس ها،روس ها،ایرانی ها،ودر اخیر مورد تجاوز پنجابی ها....قرار گرفتیم واکنون ادعای مرزی تا اتک را داریم.ودر کشور خود،شهر وقریه خود امنیت آورده نمیتوانیم.ادعای که به هیچوجه از امکان به دور است.وپشتون های پاکستان به آن راضی نیستند.

>>>   خط مرزی دیورند را امریکا،انگلستان و پاکستان و عبد الرحمن خان،حبیب الله خان ،نادر خان به رسمیت می شناسد ولی زی ها بنابر غیرت پشتونوالی اش که منجر به ویرانی کشور شده به رسمیت نمی شناسد چون که هراس دارند مبادا روزی در کشور سر شماری دقیق و شفاف صورت گیرد و اکثریت نبودن شان برملا شود دیگر جایی برای هژمونیسم پشتون ها باقی نمی ماند و چلوصاف شان از آب بیرون می شود . در توزیع تذکره الکترونیکی هم ازهمین لحاظ از ذکر نام ملیت ها مخالفت می کنند .
ف - شاکر

>>>   تحريم خدمت در جنوب يكى از أهرام فشار و حفظ عزيزان تان براى قربانى نشدن در راه باطل مرز ديورند است.
اگر بر فرزندان تان نفوذ داريد انها را باز داريد ، منطق خود را بجنگانيد كه چرا با خون خود سلطه فاشيزم را بر خود حفظ كنيم؟

>>>   بلی درست است!
تاجدار از کابل

>>>   آفرین اقای محمدی سربلندباشید.

>>>   محترم محمدی مقاله جالبی نوشته اند. وقابل دقت است !درست فرموده اند اگر این خاک از ما است وظیفه دولت است تا به این درامه ۷۰ ساله یا از طریق شکایت به سازمان ملل متحد اقدام کند و یا مانند داود خان امر نفر بری را صادر کند تا ما با زور خاک خود را از پاکستان پس بگیریم در آن صورت مرد و نامرد شناخته میشود که کیها بچه های خودرا به جبهه جنگ روان میکنند ؟ لطیف پدرام و یا مسلیمیار و اسماعیل یون ؟

>>>   گپ خودت درست است.
اما تمام این زمامداران گذشته، بعد از گرفتن یک امتیاز این خط را به رسمیت شناختند.
در آینده نیز هر زمامداری که در افغانستان روی کار بیاید، این خط را بعد از گرفتن امتیاز به رسمیت میشناسند.
طور مثال در مورد ترانزیت اموال تجارتی افغانستان از بندر کراچی که یکی از شرایط آن و یا دسترسی افغانستان به بندر گواده در سرحد هند و همچنان داد و گرفت میان قبایل دوطرف سرحد وغیره.
بنأ هر رهبر جدید که در افغانستان می آید، بعد از تزیید یک سلسله خواهشات، علاوه به خواهشات قبلی، این خط را به رسمیت میشناسد.
بنأ پاکستان با هر دولت جدید افغانستان مثل خواستگار عمل میکند و هر دولت جدید افغانستان مثل دختر دار عمل میکند و شرایط برای خواستگار میگذارد.
حالا فهمیدید آقای پدرام و غیره افراد طرفدار خط دیورند.

>>>   واژه مرکب نو "افپاک" که از دو تکواژ "اف" و "پاک" ساخته شده يک واژه ساختگى است که آنرا دولت اوباما بر وزن اوساما در سال ٢٠٠٩ ميلادى بکاربرد.
چنين تکواژ ها (مورفيم) را که از واحد کوچک تقسيم ناپزير يک کلمه تشکيل شده بنام واژه هاى نيوانگليزيم و يا واژه چمدانى (انگليسى: بکسى ) ناميده مى شود.
واژه ساختگى نوين زبانى "اف" اشاره به نام ساختگى افغانستان و "پاک" نام ساختگى پاکستان است.

"افپاک" يک مفهوم راهبردى دوکترين اوباما و نماينده ويژه اش هولبروک . هولبروک تا هنگام مرگش در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۰ میلادی، نماینده ویژه باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا در امور پاکستان و افغانستان بود.

"منطقه بحران مشترک افغانستان و پاکستان" ، چرا که در هر دو کشور یک درگیری مسلحانه بین دولت های متبوع و جنگجویان طالبان و القاعده با شدت جريان داشت. علاوه بر این، خط دیورند، که در سال 1893 بین هند بریتانیا و امارات عبدالرحمان خان امضاء شده بود پذیرفته شده بود از سوى شاهزاده و سردار "سرخ" داود خان "ميدان پشتونستانى" دو باره جنجالى شده بود
هولبروک , دیپلمات ارشد با سابقه که به «بولدوزر» معروف بود، گروه‌های متخاصم زیادی را پای میز مذاکره آورده بود.

استراتژی افغانستان- پاکستان در ماه مارچ سال 2009 تحت استراتژی پرزیدنت اوباما به برقراری ثبات در افغانستان با گنجاندن همه کشورهای همسایه و قدرت های منطقه توسعه یافت.
پاکستان باهوشيارى از اين روند راهبردى سياست اوباما استفاده نمود و در سال ٢٠١٠ منطقه مرزى وزيرستان ويا
ستان شمالى خود را "خيبر پختونخواه" ناميد.
رابطه پیچیده دو کشور وبا پای میز مذاکره کشاندن افغانستان- پاکستان توسط هولبروک و اشتراک در جلسات رسميت دادن به تماميت ارضى پاکستان تمام شد.
دولتمردان تقليدى و شيک ستان افغان که جديدترن نيکتايى مى پوشند ولى بى خبر از شهر و شر اين راهبردى را گوسپندانه پرکرد و چند با خوش شدند.

1- نام ایالت مرزی شمال غربی یکی از ایالت‌های کشور پاکستان است به خیبر پختونخواتغير خورد مرکز این ایالت شهر پیشاور است.احمد خان در قبر خوش شد.
2- خط ديورند با مذاکرات مستقيم دو کشور شکل به رسميت شناختن تماميت ارضى شد.

در معاهده ديورند نه در متن انگليسى و نه در متن فارسى تعين زمانى ١٠٠ ساله درج است.

خط ديورند به عنوان مرز بين دو کشور ساخته و بافته انگليس است.

دولت در کشور قدرمند نيست پول اش را خارج مى پردازد چه کسى و يا چه کسى ويا کشور پول برداشتن مرز را تمويل مى کند.

>>>   من مست وتودیوانه ماراکی برد خانه
صدبارتراگفتم کم خوردوسه پیمانه

>>>   به لحاظ خدا به این گپها دامن نزنید من میبینم که تباه میشویم

>>>   آنانیکه حرف سنگسار را میزنند دیگر منطقی برای گفتن ندارند اینها باید یا در وقت جنگ درخت واشجار ویا تاکستانهای انگور را ازبیخ بکنند ویا سنگسار کنند این دگه چه معنی ایی دارند همه داد میزنند که اسناد وجود دارد که این مرز رسمی دوکشور است عده ایی دیگری پا به به موزه کرده بدون شواهد به رد این مسله می پردازند در نهایت یک وکیل نادان بر خاسته حرف از سنگسار میزند گویی این پارلمان شخصی یک عده ایی نا فهم وبی منطق است تا حرفهای طفلانه برانند عجب مردمی وعجب منطقی برادر به موضوع پایان دهید مردم را تباه کردید.

>>>   آفرین شاباش توخوب پدرام خوب تاجک خوب هزاره خوب ازبک خوب شمال خوب روس خوب ایران خوب پشتون بد پاکستان بد جنوب بد تولایق اینها نالایق حالاخوش شدی ایلای ما بتی دیگه بروعساکرشمال را ازجنوب بکش که کشته نشود چی چونگ زده میری برای ما توبراه راست روان هستی پشتونها براه کج روان است تو%80 هستی پشتونها %20 مه چی خدمت کنم

>>>   به راستی که همین قسم است و طرح مسئله ی دیورند هر روز ما را به سوی تیرگی و تاریکی بیشتری سوق می دهد. خدا آنی را برساند که نقطه ی پایان این کابوس را ندا دهد. تا کام ما از زهر افشانی پاکستان شرور رهای یابد.

>>>   ما افغانها نمیخواهیم مانند تاجکان اسیر روس شویم!!!!!!!!!!!شما خو هرچه را به روسها ایلا کردید!!!!!!!!
ببخشید غلط کردم
روس اسیر رقاصه های افسانوی شعرای دهنپر دربار غزنوی شده!!!!!!!!!!!!!!!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است